به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین ابولقاسم علیدوست، امروز در نکوداشت آیت الله حائری یزدی(ره)، موسس حوزه علمیه قم، یکی از مهمترین شاخصه های روش شناسی فقهی را شناخت زوایای علمی کار این عالم برجسته معرفی کرد و گفت: روش شناسی باعث می شود تا احکام و چگونگی استنباط و روش بحث طرف مقابل را پیش بینی کنیم و در نوآوری های بعدی نیز کاربرد دارد.

رئیس انجمن فقه و حقوق حوزه در ادامه با اشاره به دو مکتب حوزه قم و نجف، به بررسی سبک های ارائه شده در این دومکتب فقهی و اصولی پرداخت و بیان کرد: یکی از شیوه های روش شناسی فقهی، روش شناسی متکی به موقعیت مکانی است؛ مثلا عنوان می شود که مکتب نجف قاعده گراست و مکتب قم مساله را بر اساس موارد دیگر بررسی می کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه ادامه داد: مرحوم حائری یزدی در 1280قمری زاده شدند و در 1299 وارد سامرا شدند و تا 1312 در سامرا زیست علمی داشتند؛ ایشان در این سالها از محضر بزرگانی چون مرحوم فشارکی، شیخ فضل الله نوری، و... استفاده کردند؛ پس ازآن به مدت سه سال به نجف رفتند و از محضر مرحوم فشارکی و آخوند استفاده کرد و سپس 16سال به کربلا رفتند.

وی اضافه کرد: ایشان پس از استفاده از محضر اساتیدی چون فاضل اردکانی،  در سال 1332 قمری به ایران آمدن و در سال 1300شمسی وارد قم شدند و حوزه علمیه را بنا نهادند؛ 10سال در قم مرجعیت علمی داشتند و در سال 1355قمری نیز دارفانی را وداع گفتند.

حجت الاسلام والمسلمین علیدوست خاطرنشان کرد: یکی از مواردی که در خصوص مکتب فقهی ایشان می توان عنوان کرد این است که از یک روش پیروی نمی کردند و نمی توان منهج خاصی برای روش شناسی فقهی ایشان ذکر کرد، ولی با توجه به جمیع جهات، ایشان از زمره فقیهان معتقد به تجمیع ظنون بودند؛ در تجمیع ظنون رفت و برگشت های یک فقیه بسیار زیاد است و در آخر سر به نظر اصلی می رسد؛ وی حتی در بسیاری  از مواقع از ابتدای کار نمی داند که سرانجام چه حکمی بیرون می آید.

این استاد حوزه با اشاره به این که حوزه علمیه قم مرهون دو ایثار و اخلاص بسیار بزرگ است، ابراز داشت: مرحوم آیت الله کبیر وقتی که مرحوم حائری به قم آمدند فرمودند "به من آقا نگویید، این شهر یک آقا دارد و آن هم شیخ عبدالکریم است"؛ ایشان با این کار راه را برای قبول عام شدن و تجمیع حوزه باز کردند.

عضو جامعه مدرسین حوزه در پایان یادآور شد: در سال 1364قمری سه مرجع، حوزه قم را اداره می کردند که پس از ورود حضرت آیت الله بروجردی، حوزه را در اختیار ایشان قراردادند؛ حوزه علمیه امروز هیچ نمونه ای در تاریخ ندارد و مرهون تلاش این بزرگان است.