به گزارش خبرگزاری «حوزه» زیور انس و محبت زینت خلق وفا حضرت زینب در سال پنجم یا ششم هجرت، روز پنجم جمادی الاول، زینب دختر علی و زهرا علیها السلام در مدینه منوره به دنیا آمد و خانه امامت را غرق شادی كرد.

زینب شیر زن كربلا كه حیا و عفت را در اوج و نهایتش برخوردار است، بلندترین نگهبان عفت و پاكی است؛ به گونه ای كه همسایه او سالها قد و قامت او را ندید؛ زیرا كه او در خانه و در پس حجاب زندگی می كرد و تاریخ در آن دوران او را جز از پشت پرده ندید.

با این حال، او زنی بود كه حضور اجتماعی فعّالی داشت و در دوران خلافت پدر در كوفه عهده دار تعلیم و تفسیر قرآن بود و در دوران امام حسین علیه السلام در كنار برادر در بزرگ ترین انقلاب جهان هستی، ایفای نقش كرد.

نگاهی هر چند اجمالی و سریع به زندگانی حضرت زینب علیها السلام و امثال او، ثابت می كند كه زن می تواند در صورت ضرورت و نیاز، بیشترین و بهترین حضور را در جامعه داشته باشد و مرز حیا و عفت را نیز با كامل ترین وجه ممكن پاسداری و مرزبانی نماید.

به بهانه ولادت آن بانوی با عظمت بر آنیم كه نگاهی هر چند گذرا به جایگاه اجتماعی زن در اسلام داشته باشیم.

انگیزه غرب از حضور زنان در اجتماع

همزمان با اختراع ماشین بخار توسط « نیوكامن» و آغاز انقلاب صنعتی در سال 1712 میلادی نیاز به كارگران در كارخانه ها افزایش یافت. سرمایه داران پول پرست اروپایی ضمن به كار كشیدن كارگرهای مهاجر، زنها را نیز به این میدان وارد كردند و آنها را به نام آزادی زن به پشت دستگاه ها و ماشین ها كشانیدند.

زنهای كارگر خصوصیاتی داشتند كه بسیار به نفع كارفرمایان بود؛ اولاً: عدم تحرك پذیری زن در جهت تغییر محل كار، ثانیاً: عدم همراهی زنان با دیگر همكاران خویش در اعتصاب ها و مبارزات، ثالثاً: سطح پایین توقع آنان و نیز صبر و حوصله و ظرافت و دقت آنان.

با این حال، زن اروپایی آن روز در كانون گرم خانوادگی و در حجاب خویش در كنار فرزندان و شوهر خویش مشغول فعالیت بود و حاضر نمی شد كه در میان مردهای بیگانه و در محیط سرد و بی نور عاطفه و گرمی محبت كارخانه ها كار كند، ولی سرمایه داران برای راضی كردن زنها برای آمدن به كارخانجات دست به تبلیغات گسترده و فراوانی زدند و به نام مظلومیت زن و آزادی او، فریاد آزادی زن از حصار خانوادگی و پوشش سنتی را سر دادند و كم كم زنان، آن را باور كردند و تبدیل به پیچ و مهره دستگاه های سرمایه داران شدند.

با افزایش تولید و كم شدن تقاضا، سرمایه داران برای جلوگیری از ورشكستگی، جامعه را به مصرف هر چه بیشتر و اسراف و تبذیر و تجمّل دعوت كردند و برای اجرای این طرح نیز دست به دامان زن شدند تا زن جسم، زینت، دلربایی و طنّازی خویش را در راه ترویج كالاهای تولید شده قرار بدهد.

بدین ترتیب، زشت ترین سوء استفاده از جذابیت های زن به نام آزادی از پوشش سُنّتی، و آزاد از قیود اخلاقی را به نام زیبای نهضت آزادی زن به انجام رساندند تا آنجا كه همه چیز را به ضرب و زور «سكس» تبلیغ می كردند؛ از لباسهای گوناگون گرفته تا اتومبیل، موتور، دوچرخه و حتی میز و صندلی و پیچ و آچار و.. .

و زنِ جدید تبدیل به مانكَنی شد كه وسیله فروش جنس و ازدیاد ثروت سرمایه دار بود و عده ای نیز وادار شدند كه به سراغ شغل های پول ساز دیگری به وسیله زنان بروند و در این راه قید هر گونه قانون اخلاقی و انسانی را بزنند و تنها و تنها به درآمد خود بیندیشند.

و این حضور افسار گسیخته زن در اجتماع غربی زیان ها و پیامدهای ویرانگری را در پی داشت که در بخش اجتماعی باعث تزلزل خانواده، جنایات جنسی، گسترش فحشا و روسپیگری، آدمكشی و... گردید و از نظر جسمانی، امراضی چون: سوزاك، سفلیس، شانکروئید، ضعف اعصاب و عقده روانی، خود ارضایی، سرد مزاجی، ایدز و... را به ارمغان آورد و از نظر فرهنگی، باعث از خود بیگانگی، فساد اخلاقی و بی بند و باری، قربانی شدن شخصیت زن، و تخریب عقاید گردید و در بخش اقتصادی و سیاسی نیز، مصرف زدگی، مُدپرستی، ركود فعالیت ها، انحراف در جهت گیری سیاسی و... را به دنبال آورد.

حال باید دید اسلام چگونه حضور زنان را در جامعه می خواهد كه هم نقش و حق زن در جامعه ادا شود و هم پیامدهای زیانبار، دامن جامعه را نگیرد.

* توصیه های اسلام به بانوان

اسلام در كنار دستور شركت بانوان در اجتماع و یا تجویز آن، دستورات و تذكراتی دارد كه توجه به آنها برای همه مخصوصاً بانوان گرامی ضروری و لازم است:

* الف. حفظ حجاب

بر زن واجب است كه تمامی بدن خود را به جز دستها تا مچ و گردی صورت، از مرد نامحرم بپوشاند و این در صورتی است كه به قصد تلذذ و ریبه به او نگاه نكنند و گرنه در صورت نگاه كردن به قصد تلذذ و ریبه، پوشاندن حتی از محارم (به غیر از شوهر) نیز لازم است.

برخی از مراجع در صورتی كه در چهره و یا دست ها زینتی وجود داشته باشد، مانند: انگشتر و حلقه، عینك زینتی، سرمه، لاك ناخن، حنا و امثال آن، پوشاندن صورت و دستها را نیز واجب می دانند.

و برخی دیگر از مراجع در پوشاندن صورت و دستها نیز احتیاط واجب كرده اند. در حفظ حجاب باید به این نكات توجه شود:

1. لباس بدن نما ممنوع

در روایات زیادی از لباس نازك بدن نما نهی شده است، از جمله پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: «در آخر الزمان امت من، زنانی خواهند بود كه پوشیده و عریان هستند [چون لباسهای نازك آنها را نمی پوشاند] و روی سر آنان همانند كوهان شتر قرار دارد [اشاره به جمع كردن موها و اقسام آرایش این گونه]. آنها را لعنت كنید؛ زیرا آنان از رحمت الهی دورند و به بهشت وارد نمی شوند و حتی بوی بهشت را كه از مسیر طولانی درك می شود، درك نخواهند كرد.»

2. پوشاندن كامل بدن

اصبغ بن نباته كه از یاران مخلص امیر المؤمنین علیه السلام بود، می گوید: «از آن حضرت شنیدم كه می فرمود: در آخر زمان و نزدیكی قیام قیامت كه بدترین روزگاران است، زنانی پدیدار شوند كه بی حجاب و برهنه اند و آرایش می كنند، از دین خارج اند و در فتنه ها داخل، به شهوت مایل و به طرف لذتها شتابنده اند. آنان حرام های الهی را حلال می شمارند و در جهنم همیشه معذّب خواهند بود.»

3. پوشاندن برجستگی های بدن

برخی زنان آن چنان لباس تنگ و چسبان می پوشند كه غمازتر از بی پیراهنی است. زنان متدین در عرصه های اجتماعی از این گونه لباس ها به شدت پرهیز می كنند.

اسماء دختر عمیس می گوید: « فاطمه زهرا علیها السلام به من فرمود: من زشت می شمارم اینكه روی جنازه زنان پارچه ای می اندازند. پس هر كس به آن می نگرد، حجم بدن او را درك می كند. من به آن حضرت عرض كردم: ای دختر رسول خدا! من برایت چیزی می سازم كه آن را در سرزمین حبشه دیده ام. سپس شاخه های ترِ خرما را آورده، به همدیگر بستم و پارچه ای روی آن انداختم [كه جنازه پیدا نباشد] پس فاطمه (س) فرمود: چه نیكو و زیباست این وسیله كه به واسطه آن زن از مرد تشخیص داده نشود.»

4. دوری از لباس شهرت

لباس هایی كه پارچه یا رنگ یا دوخت آن برای شخصی كه می خواهد آن را بپوشد، متعارف نیست و سبب جلب توجه دیگران می شود، لباس شهرت است.

امام صادق علیه السلام فرمود: «إنَّ اللهَ یبغِضُ شُهرَهَ اللِّباسِ؛ خداوند شهرت در لباس را دشمن می دارد.»

5. تشبّه به كفار

استاد مطهری می گوید: «اسلام گفته است شخصیت باختن، حرام است، مرعوب دیگران شدن، حرام است، طفیلی گری حرام است، هضم شدن و محو شدن در دیگران حرام است، افسون شدن در مقابل دشمن مانند: خرگوشی كه در مقابل مار افسون می شود، حرام است، الاغ مردة بیگانه را قاطر پنداشتن، حرام است، انحرافات و بدبختی های آنها را به عنوان پدیدة قرن جذب كردن حرام است.»

امام صادق علیه السلام فرمود: «خداوند به یكی از پیامبرانش وحی كرد كه به قومت بگو: لباس دشمنان مرا نپوشند، غذای مخصوص آنان را نخورند، و همانند و همشكل آنان نشوند! وگرنه اینان نیز جزء دشمنان من خواهند بود؛ همان گونه كه آنان دشمن من می باشند.»

6. اجتناب از تشبیه زن به مرد

امام صادق علیه السلام می فرماید: «كانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وآله یزجُرُ أَن یتَشَبَّهَ بِالنِّساءِ وَ ینهَی المَرأَهَ أَن تَتَشَبَّهَ بِالرِّجالِ فی لِباسِها؛ رسول اكرم صلی الله علیه وآله همیشه مردان را از شبیه شدن به زنان منع می فرمود و زنان را از شباهت داشتن به مردان در لباس نهی می كردند.»

* ب. تحریك ممنوع

در دین مقدس اسلام علاوه بر دستوراتی كه در زمینه پوشش و نگاه رسیده است، به شدت از تحریك و تهییج احساسات جنسی در محیط اجتماع، مخصوصاً در موارد اختلاط زن و مرد جلوگیری شده كه به نمونه هایی اشاره می شود:

1. آرایش برای نامحرمان ممنوع

امام صادق علیه السلام به نقل از پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله می فرماید: «أَيُّ امرَأَهٍ تَطَیبَت ثُمَّ خَرَجَت مِن بَیتِها فَهِی تُلعَنُ حَتِّی تَرجِعَ إِلی بَیتِها مَتَی ما رَجَعَت؛ هر زنی كه خود را خوشبو نماید و از خانه اش خارج شود، لعنت می شود تا آن هنگام كه به خانه برگردد.»

2. تحریك با گفتار و نوشتار

در قرآن كریم  می خوانیم: «با صدای نرم و نازك [با مردان] سخن مگویید! [مبادا] آن كه دلش بیمار است، به طمع افتد، و به نحو شایسته سخن گویید و در خانه هایتان قرار گیرید و از ظاهر كردن آرایش خود به گونه جاهلیت نخستین خودداری كنید!» (احزاب 31)

اسلام برای جلوگیری از تحریك به حرام، با سرودن شعر و یا نوشتن مقالات و داستانها و پخش و نشر عكس هایی كه موجب فساد و گناه باشد نیز برخورد كرده است و به عنوان كتب ضلال و گمراه كننده جلوی انتشار آن را گرفته است.

و همین طور ارتباط عشقی با نامحرم از طریق صحبت كردن، تماس تلفنی یا نامه ای، از دیدگاه مراجع و شرع حرام می باشد.

3. شوخی با نامحرم ممنوع

ابوبصیر از اصحاب امام باقر علیه السلام می گوید: «من زنی را درس قرآن می دادم. پس با وی مزاح و شوخی كردم. پس از آن، خدمت امام باقر علیه السلام رسیدم، به من فرمود: چه سخنی با آن زن گفتی؟ من خجالت كشیده، صورتم را پوشانیدم. حضرت فرمود: دوباره تكرار نكنی!»

* ج. كنترل تماسها

1. تماس جسمی مطلقاً حرام

تماس های جسمی بین مرد و زن نامحرم، هر چند اندك باشد، از نظر اسلام حرام شده است؛ حتی اگر فقط دست دادن با نامحرم و بدون هیچ گونه قصد سوئی باشد.

پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: «هر كس با زنی نامحرم دست بدهد، روز قیامت با دست هایی كه به زنجیر بسته شده است، وارد محشر می شود و سپس به طرف جهنم برده خواهد شد.»

امام صادق علیه السلام فرمود: «مَنِ التَزَمَ امرَأَهً حَرَاماً قُرِنَ فی سِلسِلَهٍ مِن نارٍ مَعَ شَیطانٍ فَیقذَفانِ فی النّارِ؛ آن كس كه به زن نامحرمی بچسبد، همراه با شیطانی در زنجیری آتشین بسته می شود و به درون دوزخ پرتاب خواهند شد.»

از نظر اسلام برای حفظ حریم عفاف و دوری از وسوسه های شیطانی، سفارش شده كه نامحرم دختری را كه به شش سالگی رسیده است، نبوسد.

در روایتی آمده است كه حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام نزد والی مكه بودند كه با حضرت نسبت فامیلی داشت، والی دختر كوچكی داشت كه از مهمان ها پذیرایی می كرد و مهمان ها هم با او احوالپرسی كرده، او را در بغل می گرفتند. این دخترك هنگامی كه خدمت امام علیه السلام رسید، حضرت با دست های خود او را گرفتند و مانع نشستن او در آغوش و زانوی خود شدند. آن گاه فرمود: «إِذا أَتَت عَلَی الجارِیه سِتَّ سِنینَ لَم یجُز أَن یقَبِّلَها رَجُلٌ لَیسَت هِی بِمَحرَمٍ لَهُ وَ لا یضُمَّها إِلَیهِ؛ هر گاه دختری به سن شش سالگی رسید، جایز نیست مرد نامحرم وی را ببوسد یا در بغل بگیرد.»

2. خوابیدن در یك مكان

پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود: «مَن كانَ یؤمِنُ بِاللهِ وَ الیومِ الآخِرِ فَلا یبِت فی مَوضِعٍ یسمَعُ نَفَسَ امرَأَهِ لَیسَت بِمَحرَمٍ؛ آن كس كه به خدا و روز قیامت ایمان آورده است، در مكانی كه صدای نفس كشیدن زن نامحرم را می شنود، شب را به صبح نیاورد.»

3. تنها بودن بانامحرم

برای پیشگیری از وسوسه های شیطانی، اسلام دستور می دهد كه زن و مرد نامحرم هیچ گاه در محیط خلوت قرار نگیرند.

امام صادق علیه السلام فرمود: از مواردی كه رسول اكرم صلی الله علیه وآله در پیمان با زنان، با آنها شرط كرد این بود كه: « اَن... لا یقعُدنَّ مَعَ الرِّجالِ فی الخَلَاء؛ با مردان در جای خلوت ننشینند.»

و حضرت علی علیه السلام فرمود: «هیچ گاه مردی با زنی نامحرم در جای خلوت همراه نشود؛ زیرا هنگامی كه مرد نامحرم و زن نامحرم در مكان خلوت همراه شدند، سومین آنها شیطان خواهد بود.»

منبع: معاونت تبلیغ، ذی طوی. جواد خرمی