به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» به نقل از freemalaysiatoday.com، شرکت سای وای زیناگ حلال، فروشنده بیش از 50 میلیون غذای حلال در سرتاسر آسیا و خاورمیانه است. این کمپانی پیشرو تاجران چینی در فروش غذا و نوشیدنی‌های حلال به مسلمانان است. در این میان تاجر فنگ زیجونگ از تجار این شرکت با وجودی که محصولاتش را با نام تجاری اسلامی به بازار عرضه می‌کند، اما به سختی می‌تواند اصول اسلامی را به خاطر آورده و می‌گوید: نوعی گوشت هست که مسلمانان نمی‌خورند که الان دقیق به خاطر ندارم!
اطلاعات ناکافی او نمونه‌ای از رابطه پیچیده چین با دین اسلام است. کشوری که رسما 23 میلیون مسلمان دارد. درحالی که بعضی از منابع تعداد مسلمانان را در این کشور را 50 میلیون تخمین می‌زنند که این آمارها چین را در میان 10 کشور دارای بیشترین جمعیت مسلمان قرار می‌دهد. با این حال مقامات کمونیستی پکن میان سیاست‌های محدودکننده و ایجاد آزادی مذهبی در تردید هستند.
* فروش مشروبات الکلی در رستوران‌های حلال!!
طبق آمارهای صنعت و تجارت دبی، بازار جهانی تجارت غذا و نوشیدنی حلال از 1.1 تریلیون دلار در سال 2013 به 1.6 تریلیون دلار در سال 2018 افزایش می‌یابد. در حالی که شرکت‌های چینی قصد افزایش بازارهای تجاری خودشان را دارند، جامعه مسلمانان چینی نگرانی‌هایی را درباره استانداردهای حلال شرکت‌های چینی ابراز می‌کنند. سال گذشته صدها نفر از مسلمانان در خیابان‌های شهر صنعتی شیان در چین در اعتراض نسبت به فروش مشروبات الکلی در رستوران‌های حلال دست به تظاهرات خیابانی زدند. در ایالت چانگهای نیز مردم یک نانوایی را پس از پیدا شدن گوشت خوک در کامیون‌های حمل و نقل این مغازه تخریب کردند. چنین اتفاقاتی سبب ایجاد تاثیراتی منفی روی صادرات غذای حلال توسط چین شده است.
میریام عبدالطیف، پروفسور علوم غذایی و متخصص بازار حلال در دانشگاه صباح مالزی با اشاره به وجود گواهینامه‌ها و اسناد جعلی حلال گفت: حقیقی بودن تجارت حلال چین اکنون زیر سئوال رفته است و شرکت‌های چینی بایستی برای ایجاد اعتماد مشتری اجازه دهند تا محصولاتشان توسط کشورهای مسلمان بازرسی شوند.
اما مشکلات مربوط به این مسئله به سیستم داخلی کشور برمی‌گردد. به گفته متخصصان، سیستم گواهی حلال چین در حال حاضر درهم آمیخته از مقررات محلی با سختگیری‌ها و نظارت‌های بسیار متنوع است. در این میان مساجد از لحاظ فنی حق بازرسی اماکن نزدیک را دارند، اما قدرت نهایی بر عهده دولت‌های محلی و قومی و دفاتر امور مذهبی است. ماه گذشته در یک جلسه ملی سیاسی سطح بالا در پکن، ماگوگوآن نماینده‌ای از نینگشیا خواستار یک استاندارد ملی برای غذاهای حلال شده و گفت: مشکلات زیادی در رابطه با مدیریت غذایی حلال وجود دارد که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت.
*مسلمانان بهم اعتماد دارند
دور از اختلافات سیاسی درباره غذاهای حلال سیاری از مسلمانان معتقد چینی به روابط خصوصی‌شان در تضمین کیفیت غذاهای حلال وابسته هستند. یکی از شهروندان محلی نالیانگ در این باره می‌گوید: من می‌دانم گوشتی که می‌خرم حلال است زیرا قصاب را می‌شناسم. من او را مرتب در مسجد و هنگام برگزاری نماز می‌بینم. من نانوا را می‌شناسم و با خانواده‌ای که از آنان رشته فرنگی می‌خرم آشنا هستم و مطمئنم غذایی که می‌خرم حلال است.
