به گزارش خبرگزاری «حوزه»، استاد هادوی تهرانی در جلسه تفسیر سوره حج که در مسجد مدرسه علمیه آیت الله العظمی  گلپایگانی برگزار شد، ابراز داشت: خداوند متعال در سوره حج آیه 11 " وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ..."اشاره می کند به گروهی از مردم و تعبیر خدا این است که اینها برای حرف خدا را عبادت می کنند و این گونه افراد عبادتشان نسبت به خدا یک طرفه است.

وی در ادامه افزود: خداوند متعال در ادامه آیه "فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ" مقصود افراد را می فرمایید، اگر خیری به آنها برسد، اطمینان پیدا می کنند و اگر گرفتار شوند رو برمی گردانند و وقتی منفعتی داشته باشد و با مومن شدن به موقعیتی دست یابند ایمان پیدا می کنند و اگر نه آن را رها می کنند.

استاد هادوی تهرانی در بیان شان نزول آیه  11 سوره حج ابراز داشت: در زمان پیامبر(ص) افرادی  اظهار می کردند که ایمان آورده اند و این در صورتی بود که اگر رفاه و درآمدشان به سبب ایمان به اسلام  بیشتر می شد می گفتند خوب است و اگر دچار مشکلات و سختی ها  می شدند آن را رد و نفی می کردند.

وی در ادامه افزود:شیخ طوسی  نقل می کند ایمان واقعی زمانی است که در سختی ها رها نشود، چرا که اهل ایمان نیز دچار گرفتاری خواهند شد و با این گرفتاری ها ساخته و عزت پیدا می کنند و کسانی که فکر می کنند با ایمان آوردن دچارمشکلی نمی شوند در اشتباه هستند، چرا که اگر قرار بود سختی نباشد، فلسفه صبر چیست، همانا دنیا برای مومن زندان و آزادی وی در آخرت است.

استاد حوزه ابراز داشت: دین برای عده ای از افراد فقط چیزی است که به زبان خود می آورند و واقعیتی در دل خود نسبت به آن ندارند و در مسائل شخصی پیرامون خود زمانی که دچار مشکل می شوند نسبت به خدا طلبکار هستند.

وی با اشاره به این که عده ای انقلاب را به سبب منفعت های خود قبول می کنند ابراز داشت: در کارهای سیاسی و اجتماعی بعضی از افراد انقلاب را زمانی که منفعتی برایشان داشته باشد قبول دارند، اما در غیر این صورت در مقابل آن ایستاده و با اصل انقلاب مخالفت می کنند و آن را در مقابل منافع خود می بینند.

استاد هادوی تهرانی در ادامه اظهار داشت: کسانی که دین و ارزش های آن را به سبب منفعت های خود یاری می کنند و خود را در لباس مومنین و انقلابی قرار می دهند و فرصت های دنیا و  آخرت خود را از دست داده اند هم در دنیا و هم در آخرت گرفتار خسران هستند؛ چرا که خدا را باور نکرده اند، این ضرر و خسران آشکار است که آخرت و دنیای خود را از دست داده اند.

وی خاطرنشان ساخت: ایمان امری است الهی و همواره انسان با اراده خویش در قلب خود جای می دهد و اگر نخواهد محقق نمی شود و این فرصتی است که خداوند همچون سرمایه ای در زندگی شامل حال کرده است.

 استاد حوزه در تفسیر آیه 12 سوره حج ابراز داشت: خدا می فرماید " یَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لا یَضُرُّهُ وَمَا لا یَنْفَعُهُ ذَلِکَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعِیدُ" و این آیه مصداق آنهایی است که بت پرستی می کنند و آن چیزی است که هیچ کاری از دستش برنمی آید.

وی در ادامه افزود: امروز علیرغم پیشرفت بشر  و افزایش آگاهی و دانش بشری شاهد جمعیت میلیاردی بت پرستان هستیم  که بدونه  آن که درکی از بت داشته باشند.

استاد هادوی تهرانی با اهمیت خواندن بندگی الله ابراز داشت: بندگی خدا بالاترین افتخار است و غیر خدا هیچ کس شایسته عبادت نیست؛ اما متاسفانه ما گاهی فکر می کنیم، اظهار ارادت های غیر الهی می تواند  زندگی مان را درست کند و این بت پرستی است که در درون ما وجود دارد.

وی در ادامه تفسیر آیه 13 " یَدْعُو لَمَنْ ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِنْ نَفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلَى وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ " عنوان داشت: خواندن غیر او گمراهی دور است، چرا که تنها موثر در عالم خدا است و آنچه ایشان از غیر خدا می خوانند و می پرستند، هیچ نفع و ضرری برای عبادت کننده خود ندارند و اگر هم به عابد نفع یا ضرری برسد از ناحیه عبادت و فعل خود اوست نه ازناحیه آن معبود، شخص بت پرست با مشاهده آثار سوء بت پرستی که همان عذاب جاودان و هلاکت ابدی است، این سخنان را به زبان می آورد.

استاد هادوی به بیان خصوصیات ایمان آورندگان واقعی پرداخت و اظهار داشت: آنهایی که ایمان می آورند و به سبب آن از غیر خدا دوری کنند نه به معنای این است که از مردم روی برگردانند، بلکه باید تمام افعال ما برای رضای الله باشد و در روابط شخصی و اجتماعی با مردم به نحو احسن برخورد داشته باشیم.

وی در ادامه یاد آور شد: وقتی تعهدی داریم باید به نحو احسن و با تمام توان کار خود را انجام دهیم و با مردم بهتر رفتار کنیم؛ چرا  که اهل بیت علیهم السلام در تمام زندگی خود تواضع و فروتن بودند و طوری رفتار می کردند که مردم آنان را در مجالس، با افراد عادی نمی توانستند تشخیص دهند.

 استاد حوزه ابراز داشت: ایمان بدون شرک و نفاق نشانه ایمان عمل واقعی است و عمل معیار ایمان است، چرا که عمل به تنهایی موجب نجات نیست و اگر ایمان نباشد موجب ضرر خواهد بود، لذا علم مقدمه است تا ظرفیت شخص بالا رود.

وی در بیان تفسیرآیه 14 " إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ" خاطرنشان ساخت: خدا نعمت های ویژه را به کسانی که عمل صالح انجام می دهند قرار داده است. خدا ایشان را به واسطه حسن عقیده وعملشان وارد بهشت هایی می کند که نهرها از زیر آن روان است ، یعنی آنان را به داشتن سرانجام نیک توصیف می نماید و در نهایت می فرماید: خداوند هر چه بخواهد اراده می کند و انجام می دهد پس اوست که اراده اکرام و حسن عاقبت را برای ایشان نموده است .

 استاد هادوی تهرانی در پایان با تفسیرآیه 15 ابراز داشت: مشرکین می پنداشتند که دینی که رسول خدا (ص) آورده دروغ و نوظهوراست و اساس محکمی ندارد و به همین دلیل هم خداوند او را یاری نمی کند و دعوتش منتشر و فراگیر نمی شود، اما وقتی آن حضرت به مدینه مهاجرت فرمود و خدا او رایاری کرد و دینش عالمگیر شد، این حادثه غیر منتظره آنها را سخت به خشم آورد و خداوند در این آیه آنهارا نکوهش می کند و می فرماید: هر کس از مشرکین که خیال کند،خدا پیامبر را یاری نمی کند و در دنیا نام او را بلند آوازه نمی سازد و در آخرت او را مشمول رحمت و مغفرت خود نمی گرداند، و پیروان او را نیز نصرت و یاری نمی کند، و آنگاه با مشاهده گسترش دین و نصرت خدا خشمگین می شود، چنین کسی طنابی بگیرد و با همان طناب به بلندی برود و خود را از آن آویزان کند؛ یعنی خود را خفه کند ـ وآنگاه ببیند، آیا کید و حیله اش خشمش را فرو می نشاند یا خیر؟