به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، جنایت هایی هولناک دولت میانمار علیه مسلمانان و کشتار و آواره ساختن این مسلمانان باعث ظهور پرسش های زیادی درباره انگیزه این کشتارهای وحشیانه و همچنین تاریخ حضور مسلمانان در میانمار و پیشینه آنها در این کشور شده است. در این زمینه جمعی از کارشناسان اهل میانمار با استناد به کتبی که درباره تاریخ مسلمانان در میانمار نگاشته شده به معرفی تاریخ حضور مسلمانان در میانمار و تحلیل جنایت های صورت گرفته در این کشور پرداختند. خبرگزاری حوزه جهت آشنایی بیشتر مخاطبان خود با این مساله روز اسلامی این نوشتار را منتشر می کند:

قدم نهادن مسلمانان به میانمار

استان راخین در غرب میانمار نزدیک بنگلادش قرار گرفته و بعضی مناطق این استان با کشور بنگلادش هم مرز است .

در کتاب تاریخ راخین آمده است:

در قرن هشتم میلادی تاجران عرب در نزدیکی های این منطقه به خاطر توفان شدید کشتی‌شان خراب شد، لذا به جزیره ای پناه بردند و اهل آن جزیره هم به آنها کمک های لازم را کردند. این جزیره را جزیره ناصرین نامیدند و بعد از ورود این عربها در آن حکومت اسلامی تشکیل شد و در جاهای دیگری هم ذکر شده که در میان این تجار، ایرانی ها هم حضور داشته اند.

اقوامی که از قدیم در این مطنقه بوده اند عبارتند از:

1. قوم کمان(لشکر تیراندازها در زمان پادشاهان مختلف).

2. قوم دَین نت (با میانماری و بنگلادشی از منطقه چتگاوان به وجود آمد).

3. روهینگیایی ها.

طبق بررسی های تاریخی، قبل از اسم فعلی، این منطقه را با نام های مختلف ذکر کرده اند اما اکنون این منطقه را "روهنج" گفته و کسانی که در این منطقه زندگی می کنند "روهنجا" نامیده می شوند.

پیشینه فرهنگی و سیاسی مسلمانان میانمار

این قوم خودشان حکومت اسلامی هم داشتند و سکه هایی که در این منطقه استفاده می کردند، سکه هایی اسلامی بوده است.

این منطقه دارای مساجد زیادی است و بیشترین مسجد در میانمار در همین منطقه می باشد.

در این منطقه فرهنگ اسلامی وجود دارد و خانه ها مثل خانه های ایران اسلامی و عرب ها است. در کوچه و خیابان زنان مسلمان بدون علت حضور ندارند و در بازارها زنان مسلمان کمتر دیده می شوند و فقط مردها خرید و فروش می کنند.

بین روستاهای روهینگیایی ها و روستاهای بودایی ها گاه و بی گاه درگیری و نزاع وجود داشته است. در سال 1942 میلادی بین مسلمانان و بودایی ها در این استان جنگ بزرگی تفاق افتاد(شبیه درگیری های اخیر) لذا در مناطق "بودی تان" و "ماوتا وا" برخی مسلمانان اسلحه به دست شدند و خود را مجاهدین می خواندند و گروه مجاهدین را تشکیل دادند.

در مرحله بعد از طرف دولت وقت میانمار به روهینگیایی ها قول دادند که قوم آنها را به رسمیت بشناسند و مثل اقوام دیگر از امتیاز و حقوق شهروندی از سوی دولت برخوردار باشند.

در سال 1950  میلادی نخست وزیر میانمار به همراه سفیر پاکستان به مناطق "بودی تان" و "ماوتاوا" رفته در جمع مردم روهینگیا صحبت کرد و گفت: روهینگیایی ها هم مثل دیگر اقوام و افراد، میانماری هستند و بودایی ها هموطنان شما هستند و بین شما و آنها هیچ نوع جدایی و تفاضل قائل نخواهیم شد.

در سال 1961 گروه مجاهدین روهینگیا با دولت میانمار صلح کردند و زیر سلطه دولت میانمار در آمدند.

طبق نوشته ها می توان گفت که از سال 1950 تا 1965 شرایط خوبی برای روهینگیایی ها بود و مسلمانان از شرایط زیر برخوردار بودند:

1. دولت آنها را به رسمیت می شناخت و برای آنها شناسنامه صادر می کرد.

2. حق رای دادن در انتخابات ها را داشتند.

3. از سوی دولت به حقوق روهینگیایی ها مثل اقوام مختلف به عنوان شهروند میانماری به صورت علنی تصرح شد.

4. از سال 1961 تا 1965 در صدا و سیما با زبان های میانماری اقوام مختلف میانمار هفته ای سه بار به مدت 10 دقیقه برنالمه پخش می شد و شامل زبان روهینگیایی هم می شد.

5. در برنامه نمایش فرهنگ اقوام مختلف میانمار، روهینگیایی ها هم اتاق نمایش داشتند.

در سال 1988 میلادی مردم علیه دولت سوسیالیست تظاهرات کردند و در سال 1989 دولت سوسیالیست رفت و یک دولت جدید روی کار آمد.

دولت نظامی هم مثل دولت قبلی آزار و اذیت هایی علیه روهینگیایی ها داشتند.

بعد از 23 سال در سال 2010 افراد نظامی وابسته به دولت، لباسشان را عوض کردند و به ظاهر یک دولت دموکراتیک تشکیل دادند ولی دموکراسی آنها دموکراسی نظامی ها بود و همان افراد نظامی با تغییر لباسشان روی کار آمدند.

پس از این اتفاقات دولت نظامی میانمار متوجه شد که با این روهینگیایی ها می تواند بهترین بازی را شروع کند، لذا  از آنها به عنوان ابزار سیاسی استفاده کرد تا آنها را به جان هم بیندازد.