حجت الاسلام و المسلمی مجتبی احمدی در گفت و گو با خبرگزاری «حوزه» در اصفهان، اظهارداشت: خداوند در قرآن پیرامون انفاق و دستگیری از مستمندان می فرمایند «ای کسانی که ایمان آوردید، از مازاد آنچه که کسب کرده اید انفاق کنید». اما در این زمینه مسئله ای تحت عنوان مقدار انفاق و شرط پذیرفته شدن انفاق مطرح می شود.

وی در ادامه بابیان اینکه دیگر مسئله هایی که در زمینه انفاق وجود دارد این است که اولاً چه چیزی را انفاق کنیم و سپس این انفاق چه آثاری دارد و در زندگی ما چه تاثیری می گذارد، گفت: خداوند در  آیه ۲۶۲ سوره بقره «نبودن منت و اذیت بعد از انفاق شرط پذیرش انفاق در راه خدا است و منت و اذیت پس از انفاق باعث از بین رفتن اجر آن می شود».

حجت الاسلام احمدی پیرامون آثار انفاق در راه خدا و تقسیم شادی با دیگران نیز، گفت: خداوند در قرآن کریم می فرماید «مثال کسانی که مال خود را در راه خداوند انفاق می کنند همانند دانه ای هست که انسان در زمین می کارد و هفت خوشه از آن می روید و از هر خوشه نیز100دانه گندم وجود دارد» یعنی هر وقت شخصی مالی را در راه خدا انفاق می کند طبق این آیه خداوند حداقل 700 برابرو یا بیشتر از آن می کند.

وی ادامه داد: در حالت کلی به این نتیجه می رسیم که یکی از آثاری که انفاق کردن در راه خداوند بر روی جامعه می گذارد علاوه بر کاهش فقر در جامعه، تاثیر بر خود شخص است و سبب زیاد شدن مال و اموال و افزایش برکت زندگی نیز می شود

این استاد حوزه تصریح کرد: یکی از شبهاتی که در جامعه رواج دارد این است که اگر کسی انفاق کرد از مالش کم می شود و ممکن است طبعاتی برای آن شخص داشته باشد که خدا وند در جواب این شبهه در قرآن کریم می فرماید «این کار شیطان است که به جامعه وعده فقر و فحشا می دهد، در صورتی که  خداوند وعده بخشش و فضل به شما می دهد». درحالت کلی این شبهه که انفاق از مال کم می کند همان وعده فقر تلقین شده از سوی شیطان است.

وی در پایان گفت: وقتی انسان در راه خداوند و فی سبیل الله انفاقی انجام می دهد این انفاق آثاری اجتماعی نیز دارد و باعث افزایش شادی قلوب مومنین می شود که این خودش آثاری در زندگی انسان می گذارد و خداوند متعال نیز در قرآن کریم در این مورد می فرمایند «گفتاری پسندیده و عفو پسندیده تر از انفاقی است که پس از آن اذیت و آزار باشد» یعنی اگر به هر شرایطی انسان نمی خواهد به فقیری کمک کند، نباید موجبات آزار و اذیت آن را فراهم کند و باید با قول و گفتار پسندیده آن را بدرقه کند.