پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۵ شوال ۱۴۴۵ | Apr 25, 2024
سریال  هیئت مدیره

حوزه/ سریال" هیئت مدیره" به کارگردانی مازیار میری ، آن چیزی نیست که مخاطب امروز را چه از حیث فرم و چه از منظر محتوا ، قانع و راضی کند چه آن که متاسفانه در این سریال نیز همچون بسیاری از آثار سینمایی و تلویزیونی ، کماکان ضعف در فیلمنامه و ایده های خلاقانه مشاهده می شود.

به گزارش خبرگزاری«حوزه»، سریال هیئت مدیره که از ابتدای نوروز امسال تاکنون از شبکه پنج سیما به روی آنتن تلویزیون رفته، آخرین دست پخت مازیار میری، کارگردان نام آشنای سینما و تلویزیون می باشد که تهیه کننده آن نیز دیگر چهره نام آشنا یعنی مهران رسام است.

در این سریال که بازیگرانی چون حدیث میرامینی، احسان کرمی، الیکا عبدالرزاقی، امیردلاوری، ثریا قاسمی، فرید سجادی حسینی، لیلی رشیدی، کمند امیرسلیمانی و مریم امیر جلالی به ایفای نقش پرداخته اند، ماجرای اثاث کشی یک زوج جوان به ساختمانی جدید را روایت می کند که در آن ساکنان واحدها اختلاف جدی با هم دارند و در نهایت با انتخاب یک زن( حدیث میرامینی) به عنوان مدیر ساختمان ، مشکلات به تدریج حل می شود.

" هیئت مدیره" گرچه در عنوان و داستان ، جذابیت خاصی برای مخاطب انبوه تلویزیونی ندارد اما دارای نمادهای فراوانی است چه آن که در به تصویر کشیدن زندگی و مشکلات سکونت در آپارتمان، گریزی هم به برخی مشکلات امروز جامعه زده چه آن که نمایش مناسبات میان آدم ها در یک مجتمع مسکونی آشفته ، می تواند نمادی باشد از کشور و جامعه ما با همه مشکلاتش و این که چگونه می توان به مقابله با آن ها رفت و اوضاع را تا حدودی سامان داد.

گرچه برخی همسایه ها در این سریال تلویزیونی از هیچ تلاشی برای سوء استفاده از یکدیگر فروگذار نمی کنند اما به سان مردم جامعه امروز ما در مواقع لزوم یاری گر هم نیز می شوند و شاید از منظر کارگردان و نویسنده ، نشان دادن این تضادها و به ظاهر تناقض ها می تواند عاملی باشد که قصه بر بستر اندک درام و تعلیق شکل گرفته به جلو برود.

با این وجود واقعیت آن است که از مازیار میری ، انتظار بیشتری می رفت که بتواند سریال جذاب تری به مخاطب خود عرضه کند.

در این سریال نیز به سان بسیاری از سریال های پخش شده از قاب تلویزیون در سال های اخیر، کماکان مشکل اصلی به فیلمنامه برمی گردد و این که متاسفانه خلاقیت چندانی در این باره به چشم نمی خورد.

از سویی در همین سال ها، فیلم ها و سریال هایی که در آن زنان نقش محوری تری نسبت به مردان داشته باشند، زیاد ساخته شده که این مساله را حتی در سریال های شبکه نمایش خانگی نیز می توان به عینه مشاهده کرد.

شاید برخی به این مساله خُرده بگیرند که در چنین آثاری رویکرد و نگاه فمینیستی وجود دارد ، هر چند که به اعتقاد نگارنده، صرف این مساله نمی تواند نقطه ضعف باشد بلکه نوع پرداختن به این موضوعات در بستر نهاد خانواده است که باعث قضاوت افراد در این حیطه می گردد و گرنه چه بسا در برخی عرصه ها ، مدیریت بانوان زمینه ساز حل بسیاری از مشکلات و گشودن گره های کوچک و بزرگ شده باشد که نمی توان نسبت به این مساله از باب کتمان و انکار وارد شد و از این منظر سازنده سریال را مورد عتاب و خطاب قرار داد.

اما همان طور که عرض شد ضعف قوه خلاقیت در نشان دادن روابط میان افراد ساکن در مجتمع از یک سو و یک دست نبودن بازی ها به کیفیت کار لطمه وارد کرده است ، به طوری که حقیقتاً در برخی قسمت ها احساس می شود که به هر شکل ممکن و با هر سکانس و دیالوگی تنها سعی شده که مثلاً 45 دقیقه پر شده و به آنتن رسانه ملی برسد.

۳۱۳/۸

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha