به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله سید ابوالسحن مهدوی امروز در جلسه اخلاق خود اظهار کرد: چه هشدار عجیبی و بیدار کنند‌ه‌ای است این کلام خداوند متعال با کلیم خودش، حضرت موسی(ع)" دروغ می گوید کسی‌ که خود را محب خدا می داند، ولی وقتی شب فرا رسید، ‌[تمام شب] می‌خوابد".

وی بیان کرد: عظمت نماز شب آن چنان است که پاداشی برایش برنشمرده‌اند؛ درحالی که برای هر عبادتی ثوابی بیان کرده اند. از این حقیقت تکان‌ دهنده‌ قرآنی، قرآن ناطق امام صادق«علیه‌السلام» چنین پرده برداشته‌اند: برای هر عملی نیکی که بنده انجام دهد، در قرآن ثوابی ذکر شده، مگر نماز شب؛ چراکه خداوند به علت مقام رفیع نماز شب نزد خودش، برایش ثوابی بیان نکرده است.

عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: خدای متعال می‌فرماید:«از بسترهای خواب [برای عبادت شب]، پهلو تهی می‌کنند و پروردگارشان را با بیم و امید می‌خوانند و از آنچه روزیشان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند. پس هیچ‌کس نمی‌داند به پاداش آنچه انجام می‌دادند، چه چیزی از روشنی چشم‌ها برایشان نهفته شده است.

آیت الله مهدوی افزود: نفس انسان اشتهای ناشایسته‌ سیری ناپذیری دارد و خواهش‌هایش به سه صورت است، نخست خواهش‌های مُباح، مانند اینکه انسان به اندازه‌ی نیاز بدنش خوابیده است، ولی نفس او باز هم فرمان خوابیدن می‌دهد یا به اندازه‌ی نیاز بدنش تفریح کرده، اما نفسش باز هم او را به تفریح می‌خواند؛ دوم خواهش‌های حرام؛ و سوم خواهش‌های مکروه است.

استاد حوزه عنوان کرد: آن کاری که انسان برای آن صبر می‌کند، انجام واجب یا ترک حرام باشد، صبری بسیار ارزشمند است و اگر صبر بر ترک مکروه یا انجام‌دادن مستحبی باشد، در اینجا هم صبر ارزش دارد؛ ولی ارزش آن در حدّ ارزش انجام مستحب یا ترک مکروه است.

وی ابراز کرد: صبر در ترک هواهای نفسانی مُباح نیز به اندازه‌ی اهمیت ترک همان کار مُباح، یعنی ترک اضافه‌های معاش و زندگی، ارزش دارد.