به گزارش خبرگزاری حوزه از بیرجند/ هر از گاهی ذکر یا علی بن موسی الرضا(ع) حاجت روا کن، یا علی بن موسی الرضا(ع) دردم دوا کن را با خود تکرار می کند.
با یک دست سینی اسپند و با دست دیگر اشک بر گونه هايش که لغزان شده را پاک می کند، قدم هايش را تند تر می کند و با هر قدمی که برمی‌دارد صدای رضا رضا گفتنش هم بیشتر به گوش می رسد.
مهدی نوجوانی است که دوان دوان به سمت جمعیت منتظر می آید و فریاد می زند، آمدند، آمدند، کاروان خدام آمدند.
ناگهان هم همه ای به پا می شود قدم ها اوج می گیرد، اشکها بیشتر می شود، هر کدام سعی می کنند در رسیدن به کاروان خدام از هم پیشی بگیرند، پیرمردی را می بینم که با قدی خمیده و پایی لرزان از جمعیت عقب می ماند گاه می ایستد و قد راست می کند نفسی عمیق می کشد، دوباره به راه ادامه می دهد.
مهدی پسر بچه ای است که از نعمت داشتن پدر محروم است و با مادر مریض و سه خواهر خود در گوشه روستا زندگی و گاهی برای مردم چوپانی می کند، او که تا کنون زائر امام رضا(ع) نشده است شور زیادی در قلبش نهفته است، نمي دانم در دل بین او و امام رضا(ع) چه می گذرد، اما از چشمانش می خوانم که زیارت بارگاه ملکوتی امام هشتم آرزوی دیرینه مهدی است.
اصغر دیگر پسر بچه روستا است او هم پدر ندارد و سرپرست مادر و خواهر برادرانش است پا برهنه خود را به کاروان خدام می رساند. اشک پهنای صورتش را گرفته و مدام با خود حرف می زند، می گوید عاشق امام رضا هستم، من تا کنون گنبد و بارگاه امام هشتم را ندیده و تنها در تلویزيون دیده ام اما دوست دارم همین امسال زیارت نصیب من و خانواده ام شود...این را گفت و با صورتی پر از اشک دوان دوان به سمت پرچم رفت.
گل بانو یکی دیگر از بانوان روستا است که با نداری و بدون وجود همسرش، فرزندان خود را بزرگ می کند. اشک امانش نمي دهد، دلش عقده دارد، اما با من هم کلام می شود، 6 سال است به زیارت امام رضا(ع) نرفته ام و از زیارت پرچم حرم خوشحالم، امروز حس کردم در حرم امام رضا (ع) ایستاده ام و زیارت نامه می خوانم، سرش را به دیوار کاه گلی تکیه می دهد اشک می ریزد، چادرش را روی سرش می اندازد و می گوید دوست دارم دو پسرم که تا کنون گنبد و بارگاه امام رضا(ع) را ندیده اند زیارت نصیب شان شود؛ مادر است دیگر با آنکه دلش بدجور امام رضایی شده اما برای فرزندانش طلب زیارت می کند.
اینجا که باشی اشک های خالصانه مردمانی را می بینی که عقده دل می گشایند و رضا رضا گویان او را صدا می زنند، خود را روی پرچم می اندازند و بوسه باران می کنند.
اینجا که باشی اشک ها و التماس کودکانی را می بینی، ضجه های مادرانی را می بینی که دلت از عمق وجود به لرزه می افتد، تار و پود وجودت از هم می پاشد و بی اختیار با خود می گویی يا علي ابن موسی الرضا تو با این جمعیت چه کرده ای که اینگونه سر از پا نمی شناسند و بی تاب اند، یا علی ابن موسی الرضا این کودکانی که تا کنون حرمت را ندیده اند دعوت کن.
هنوز جملات را در ذهن تکرار می کردم که ناگهان صدای هم همه بلند شد، اصغر، مهدی، تقی همه کودکان بی سرپرست روستا خوشحال بودند انگار به همین زودی حاجت زیارت را از امام رضا (ع) گرفتند.
آری چند روزی است عطر شمیم رضوی در جای جای خراسان جنوبی پیچیده شده است. چند روزی است در گوشه گوشه استان کویری در روستاهای مرزی، در روستاهای اهل سنت و تشیع نام امام رضا(ع) بر لبها جاری و اشک ها از چشم ها سرازیر است.
مردم اینجا با عشق و ارادت قلبی به استقبال خدام می روند، مردم اینجا با دیدن پرچم بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) حاجت می طلبند.
اینجا که باشی کودکانی را می بینی که پا برهنه و با پای دل خود را به کاروان می رسانند، اینجا که باشی آرزوی زیارت حرم و پنجره فولاد در دلت بیشتر گل می کند.
رضا که دیشب درخواب خود به مشهد سفر کرده است، آن خواب را از یاد نمی برد و با تعریف کردنش برای نقی، اشک در چشمانش حلقه می زند.
اینجا کودکانی هستند که از عشق به امام رضا(ع) عشق به زیارت پرچم لحظه شماری می کنند آنها از نزدیک پنجره فولاد را ندیده ولی از همان گوشه روستای مرزی دل کوچک خود را به پنجره فولاد گره می زنند آرزويشان زیارت است.
اما انگار امام رضا(ع) حاجت این کودکان بی سرپرست را به همين زودی اجابت می کند و برای نخستین بار زائراولی های کوچک در زیر سایه پرچم رضوی راهی مشهدالرضا شدند.
کودکان به همت خیران برای نخستین بار امروز جمعه عازم مشهدالرضا و حرم مطهر رضوی می شوند و حضور بدون اطلاع قبلی کاروان زیر سایه خورشید نشانه توجه حضرت ثامن الحجج(ع) به زائران کوچک و معصوم بی سرپرست است.
این در حالی بود که دیدار از مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست درمیان در برنامه های خدام رضوی قرار نداشت، اما دست کرامت رضوی کاروان حامل پرچم بارگاه منور رضوی را به دیدار کودکان بی سرپرست فرستاد.
پس از حضور خدام آستا ن ملائک پاسبان رضوی در این مرکز، خوشحالی و شعف زائدالوصف کودکان و مربیان حاضر مرکز را به همراه داشت.
یا امام رضا(ع) عقده دل دارم، دعوتم کن.
انتهای پیام /
