به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از همدان، فاطمه محمدی شعار، صبح امروز در نشست اخلاقی مدرسه علمیه صدیقه کبری(س) شهرستان بهار با تاکید بر لزوم توجه به کتاب چهل حدیث امام خمینی(ره)، بیان کرد: امام (ره) در حدیث سوم به یک ویژگی انسان ها که عُجب است، اشاره می کند.
وی، عُجب را کلید تمام بدی ها دانست و افزود: امام خمینی(ره) ضمن اشاره به معنای عجب که بزرگ شمردن عمل صالح و مسرور شدن و ناز و عشوه آمدن به سبب آن و خود را از تقصیر خارج دانستن است، به مراتب عُجب اشاره می کند:
۱.منت گذاشتن برخداوند به خاطر ایمان خود که این مرتبه ی اول بیشتر هلاکت آور است و انسان می پندارد به سبب ارشاد و هدایت و امربه معروف و نهی از منکر رونقی برای دین پدیدآمده است و ازاین رو ب رپیامبر(ص) و حضرت سیدالشهدا(ع) منت گذارد، هرچند به زبان نیاورد که مبادا ما طلبه ها دچار این عجب شده و به منبرخود مغرور شویم.
۲. برخدا ناز کند و خود را محب و مقرب خدا بداند و همین که از اولیای خدا یاد شود در دلش خود را ازآنان می شمارد هر چند بر زبان چیز دیگری اظهار کند.
۳. مرتبه دیگر عجب طلبکار دانستن انسان از خداوند متعال به خاطر ایمان یا ملکات اخلاقی یا اعمال نیک، و مستحق ثواب و اجر بداند و درصورت بلا به خداوند اعتراض می کند.
۴ . به خاطر ایمان و اوصاف و اعمال نیک و ترک محرمات و انجام مستحبات خود را برتر از دیگران شمرده و دیگران را ناچیز و ناقص دانسته و به دیده ی حقارت به آنان می نگرد.
استاد حوزه علمیه خواهران در ادامه گفت: امام خمینی(ره) به نوع دیگری از عُجب اشاره می کند و آن عُجب به فساد است؛ گاهی کار اهل کفر و نفاق به جایی می رسد که به کارهای زشت خود افتخار کرده و به خاطر اینکه از قید و بند اعتقادات و خوبی ها آزاد است، خود را با شهامت پنداشته و ایمان و تعبد را ناشی از ضعف نفس و بیچارگی اشخاص شمارد و خود را به خاطر روح آزاد ستایش می کند.
وی همچنین افزود: قرآن کریم زیان بارترین افراد را کسانی شمرده که در زندگی دنیوی تلاش های بی ثمر دارند، ولی خود را نیکوکار می شمارند، در حالی که پست ترین خلایق هستند و طبیبان روح از درمان آنها ناتوان و نصیحت در آنان بی اثر است، چشم و گوش خود را از هدایت انبیاء و برهان حکیمان و موعظه علما می بندند و سرانجام از عِجب به کفر کشیده می شوند.
انتهای پیام
