جمعه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۰:۰۸
دل به دریا بزن! چطور شهامت را با یک ترفند ساده تقویت کنیم؟

حوزه/ این متن به غلبه بر ترس به عنوان یکی از موانع اصلی اقدام و تعلل می‌پردازد. به جای انتظار برای فرصت مناسب، باید فرصت‌ها را ایجاد کرد و داوطلب پذیرش مسئولیت‌ها شد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، ترس داره فلجت می‌کنه؟ این توهم رو رها کن و دل به دریا بزن! فقط امتحانش کن!

ترس‌ها یکی از دلایل عمده‌ی تعلّل کردن‌های ما هستند. قبل از شروع کارها، انواعی از نگرانی‌ها و ترس‌ها را تجربه می‌کنیم. گاهی نگرانیم که ممکن است مشورت‌ها و تحقیقات‌مان برای شروع کار کافی نبوده است. گاهی از شروع کار جدید و عدم یقین به نتایج آن ترس داریم. گاهی از اینکه تجربه کافی نداریم، نگرانیم.

اجازه ندهید این ترس‌ها، شهامت اقدام را از شما سلب کند. هیجان زندگی به تجربه‌های جدید و پذیرفتن چالش‌های تازه است. بنابراین، شهامت خود را تقویت نمایید و اگر فعلا شجاعتش را در خودتان نمی‌بینید، تنها کافی است مانند آدم‌های ریسک‌پذیر اقدام کنید. انگار شما فردی شجاع و اهل ریسک هستید.

هیچ چیز مثل اقدام کردن، شهامت اقدام را تقویت نمی‌کند. امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِیهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّیهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنه؛ هنگامی که از چیزی می‌ترسی، خود را در آن بیفکن، زیرا گاهی پرهیز از یک چیز، بدتر از آن‌چیزی است که از آن ترس داری.» بسیاری اوقات قبل از شروع کار، سختی آن کار را خیلی بالا ارزیابی می‌کنیم؛ بنابراین، از انجام آن اجتناب کرده و به اهمال‌کاری روی می‌آوریم.

آزمون کنید!
چندین کار که در صدد برنامه‌ریزی و شروع آن هستید را در نظر بگیرید.
میزان سختی هر یک از کارها را ارزیابی کرده و نمره‌ای بین ۰ تا ۱۰ برای آن تعیین کنید.

پس از شروع کار و هنگامی‌ که عملا درگیر کار هستید، ارزیابی دوباره‌ای از سختی کارتان داشته باشید و نمره‌ای بین ۰ تا ۱۰ برایش مشخص کنید.

احتمالا شما هم موارد زیادی را ملاحظه خواهید کرد که، قبل از شروع کار سختی‌های آن را بدبینانه‌ ارزیابی کرده‌اید اما وقتی وارد کار می‌شوید و مقداری جلو می‌روید، می‌بینید آنقدری که فکر می‌کردید، سخت نیست.

البته افراط و تفریط نامطلوب است. بنابراین، توصیه می‌کنیم که بی‌گُدار به آب نزنید. مبادا بررسی‌های اولیه و مشورت را از دستور کار خارج کنید. صحبت ما در مورد مسائلی است که نگرانی‌های افراطی موجب شده در انتظار یک فرصت مناسب بنشینیم و از اقدام کردن خودداری کنیم. اینجاست که می‌گوییم: «منتظر فرصت‌ها نباشید، بلکه فرصت‌ها را ایجاد کنید و برای پذیرفتن مسئولیت‌ها، داوطلب شوید»؛ به عنوان مثال، به مدرسه قبلی‌تان پیشنهاد تدریس در کلاس‌های کمک آموزشی بدهید.

کارها آنقدر هم که می‌پندارید، سخت نیستند. وقتی وارد دنیای آن کار شوید، می‌بینید بسیاری از چیزهایی که قبلا به عنوان سختی کار لحاظ می‌شد، هم‌اینک جزو شیرینی‌های کار است و شما از انجامش لذت می‌برید. اگر این چالش‌ها نبود، کارها یکنواخت و خسته‌کننده می‌شدند.

منبع: کتاب رهایی از اهمال کاری، ص ۴۸

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha