به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، نجمه صالحی، استاد و پژوهشگر جامعه الزهرا (س) در یادداشتی آورده است:
درست است که انسان در رنج آفریده شده؛ اما برخی از انسانها، آیینه تمام نمای صبر خداوند بر روی زمین هستند و زینب سلام الله علیها، از همین جنس بود.
او که در خانه علی (ع) و فاطمه (س) بالید؛ در مدرسه نبوت، درس بندگی آموخت و در کنار حسن و حسین علیهماالسلام، مرام حُرّیت را شناخت. او که نه پیامبر بود، نه وصی، اما در روزگار غربتِ ولایت، وارث رسالت شد و آنگاه که کاروان عاشورا به میدان بلا رسید، او نیز بود؛ با تنی خسته و دلی دریایی. او نیز شهید شد، اما نه با شمشیر؛ بلکه با تازیانه اسارت، با تماشای پیکرها، با آتش خیمهها، با دیدن غربتِ دلهای خردسالان.
و زینب سلام الله علیها، مصداق اکمل این آیه «وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ» شد؛ او که بر بلای عظیمِ کربلا صبر کرد، نه از سر بیاحساسی، بلکه از فراز ایمان. آنگاه که ابنزیاد با وقاحت پرسید: «دیدی خدا با برادرت چه کرد؟»
پاسخی داد نه از دل سنگ، بلکه از قلبی که جمال خداوند را در جهاد خونین عاشورا دیده بود.
زینب سلام الله علیها از آن استوارانی بود که پس از شهادت حسین علیهالسلام، زمین را ترک نگفت، بلکه ماند، برخاست، سخن گفت، افشا کرد، و پرچم حقیقت را از خون به کلام رساند.
در کوفه، در شام و در برابر تختهای طلایی ستم او بود که کاخها را به لرزه انداخت و نَفَسِ یزید را در سینه حبس کرد. او بود که با خطبهاش، کربلا را جاودانه کرد. او بود که اگر نبود، عاشورا تنها در روز عاشورا میماند. اما او کاری کرد که عاشورا، مکتب بیداری در طول تاریخ شود.
و صبر، شرط هدایت است و زینب سلام الله علیها، چراغ هدایت شد، چون صبر را معنا کرد.
زینب کبری سلاماللهعلیها، نهفقط الگوی زن مسلمان، که تجلی ارادهی الهی در برابر طاغوت است. او اسوه زنیست که در میان رنجها، بذر آگاهی میکارد و با صلابت زبان، راه انبیا را ادامه میدهد.
و امروز، هر زنی که میخواهد راه فاطمه سلام الله علیها را ادامه دهد و صدای حسین سلام الله علیه باشد، باید از مکتب زینب سلام الله علیها برخیزد که پیام عاشورا، هنوز بر شانههای زینبهاست.
زینب سلام الله علیها تنها «زینة الأب» نبود؛ او زینت حقیقت بود و تجلی صبر علوی، بلاغت نبوی و نجابت فاطمی
انتهای پیام
نظر شما