حجت الاسلام والمسلمین "سید ریاض حکیم" در گفتگو با خبرگزاری «حوزه» گفت: مسئله زبان بسیار مهم است و باید در حوزه تبلیغ به آن توجه کرد؛ انسان برای هر حرکتی نیازمند چند مرحله می‌باشد. مرحله اول شامل شناخت هدف؛ مرحله دوم ابزار رسیدن به هد،؛ مرحله سوم موانع رسیدن به هدف و مرحله چهارم بررسی و رفع این موانع است.
نماینده آیت الله العظمی سید سعید حکیم در ایران، خاطرنشان کرد: برای شناخت هدف نسبت به روحانی و مبلغ، شناخت یک زبان در راستای هدف عمومی برای هدایت جامعه و انجام وظیفه لازم است.
وی اظهارکرد: روحانی که در راستای توسعه ارزش های دینی در جامعه احساس مسئولیت می کند و می خواهد انجام وظیفه نماید، باید ابزارهای لازم را نیز آماده کند.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: روحانیون بیشتر درگیر مشکلات اجتماعی، درسی و حتی اقتصادی خود هستند و در این راستا اگر روحانی بخواهد وقت خود را صرف یادگرفتن زبان کند؛ مقدماتی نیاز دارد و حتما باید روی اصول نیز انجام شود.
وی افزود: باید در این زمینه فرهنگ‌سازی کنیم تا روحانیون اهمیت موضوع را درک کنند و طبق این احساس مسئولیت فعالیت را آغاز کرد.
وی افزود: سه عامل است که اهمیت زبان را بیان می‌کند؛ نکته اول اینکه به طور کلی فرهنگ جوامع بالا رفته و در هر جامعه ای قشر مهمی از جوانان وارد فضای دانشگاهی شده‌اند و در محیط دانشگاهی زبان دومی مسلط هستند؛ ولی سوال اینجاست که چرا حوزه‌های علمیه مثل بقیه مراکز علمی، آکادمیک حرکت نمی‌کند؟
نماینده آیت الله العظمی سید سعید حکیم تصریح کرد: دانشجو حداقل یک زبان خارجی را یاد می گیرد، به همین خاطر اصرار داریم در حوزه نیز چنین فعالیتی جدی تر گرفته شود.
وی اظهارکرد: عرصه کار حوزه علمیه برای تمام جوامع اسلامی و غیر اسلامی است لذا باید در این زمینه روشنگری نموده و در زمینه زبان فعالیت‌های جدی‌تری انجام دهد.
ارتباط جوامع تنگ تر شده است
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: نکته دوم ارتباط بین جوامع است؛ سابقاً جوامع بسته بودند و ارتباط کمی میان آنها وجود داشت، ولی امروز حتی اگر ما به کشوری نرویم، اما دیگران به کشورهای ما می‌آیند؛ در ایران حوزه های علمیه بزرگ و عتبات عالیات مقدسی شرف حضور دارند که مردم را از سراسر جهان به قم می‌کشاند ؛پس خواه یا ناخواه ارتباط جوامع به هم نزدیک‌تر شده است.
وی افزود: مساله سوم این است که جوامع الان تشنه فرهنگ اهل بیت(ع) هستند و به خصوص بلایی که امروز جامعه مسلمانان با آن روبروست؛ یعنی همان تکفیری ها که چهره اسلام را خدشه دار کرده با این مشکل مواجه هستیم که مردم جهان به خوبی با اسلام آشنا نیستند و اتباع هر دین باید خود را معرفی کنند.
نماینده آیت الله العظمی سید سعید حکیم در ایران تصریح کرد: امروزه هر کس که به خارج از ایران سفر کند؛ اگر زبان خارجی را به خوبی بلد نباشد، دقیقا شبیه فردی بی سواد است؛ لذا چه طور می تواینم مسئولیت‌پذیر باشیم و کار خودرا سرمنزل مقصود برسانیم؟
وی اظهارکرد: در خصوص موانع زبان آموزی طلاب نیز باید گفت که در این زمینه دو مانع جدی وجود دارد؛ مانع اول، احساس سختی بیش از حد زبان خارجی است؛ اگر انسان حس می‌کند که زندگی اش نیازمند یادگرفتن این زبان است، قطعا یادگرفتن آن سخت نیست و به هر طریقی سعی می کند تا راه خودش را برود.
یادگرفتن زبان کار سختی نیست
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: باید بگوییم که یادگرفتن زبان واقعا کار سختی نیست؛ یعنی آن قدر سخت نیست که برخی از طلاب تصور کرده اند؛ در قم بیش از 12هزار طلبه خارجی مشغول به تحصیل هستند؛ این افراد در بدو ورود، فارسی نمی‌دانستند، ولی طی شش ماه و یا کمتر از یک سال، زبان فارسی را یادگرفتند؛ چرا طلبه‌ای تایلندی که با زبان فارسی آشنایی ندارد، آن را یاد می‌گیرد؛ اما طلبه ای که در ایران زندگی می کند و مقدمات زبان انگلیسی را در مدرسه می خواند، چرا در ذهنش باید این‌گونه فکر کند که یادگیری زبان امکان پذیر نیست؟
تشویق هایی را برای طلاب یادآموز زبان در نظر بگیریم
وی افزود: یادگیری زبان از راه موسسات و به این سختی نبوده، بلکه امری معمولی مانند سایر زبان های جهان و مواد درسی است؛ اما در ادامه باید گفت: مانع دوم این است، طلبه ای که مشغول خواندن دروس حوزه بوده وقتش پر است، باید تشویق هایی را برای آموزش زبان به آنها در نظر بگیریم.
نماینده آیت الله العظمی سید سعید حکیم در ایران تصریح کرد: در این سی سال گرایش به حفظ و قرائت قرآن در جامعه بسیار شده و دلیل آن، تشویق هایی است که در این زمینه انجام گرفته؛ پس چه اشکالی دارد که این تشویق ها در خصوص آموزش زبان‌های خارجی نیز انجام شود.
وی در ادامه اظهارکرد: یادگیری زبان از نظر فایده برای طلاب و فایده فرهنگی برای جامعه بسیار مهم است؛ امروز بسیاری از متفکران جهان یا آثارشان به انگلیسی منتشر و یا ترجمه شده که این مسئله باید به طلاب آموزش داده شود که باید برای جهانی شدن تفکرات دینی، حتما یک زبان خارجی را بلد باشند.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: اگر روی این مسایل کار و روش معالجه این دردها توضیح داده شود طلبه ها کم کم به سمت آموختن زبان می‌روند.
برای فهم دین باید زبان عربی را فراگرفت
وی افزود: نسبت به زبان عربی نکته اضافی نیز واقع شده، قبلا در هر کشوری علما محدود به همان کشور بودند؛ هر جامعه و هر کشوری حوزه علمیه مخصوص به خود داشت و علمای آنها نیز محدود به همان محل، منطقه و نهایتاً کشور بودند؛ ولی امروز با فعالیت گسترده وهابیت و جذب جوانان با دروغ و با استفاده گسترده از زبان عربی این‌گونه این مساله را توضیح دادند که برای فهم دین حتما باید زبان عربی را فراگرفت.
وی گفت: افرادی که در آن برنامه ها شرکت کردند، وقتی به کشورهای خود برگشتند به زبان عربی مسلط شدند و همه علمای مذاهب اسلامی به زبان عربی وارد شده اند، لذا در بین جوامع اسلامی این فرهنگ القا شد که عالمی که زبان عربی بلد نباشد، نمی تواند متون را از قرآن و احادیث درک کند.
نماینده آیت الله العظمی سید سعید حکیم تصریح کرد: وهابی ها اولین اشکالشان به ما این است که شما که زبان عربی بلد نیستید چگونه می توانید ادعا کنید که می توانید با ما بحث کنید؛ بنابراین امروز نیازها نسبت به یادگیری زبان عربی زیاد شده است.
حجت الاسلام والمسلمین حکیم خاطرنشان کرد: در طول تاریخ شیعیان اهل بیت(ع) همیشه از نظر امکانات مادی ضعیف تر بوده اند؛ ولی محتوایی که دارند می تواند آن نقص را پر کنند و در ابتدا باید ابزار رساندن پیام اهل بیت(ع) را داشته باشیم که مهمترین این ابزارها زبان است.
وی بیان کرد: در بعضی از کشورهایی که برای دیدار با بزرگان و یا مراکز علمی وارد می شدیم و به مترجم نیاز داشتیم یکی از مشکلات ما این بود، سخنی که با ظرافت بیان می کردیم، باید از سوی مترجم نیز با همان ظرافت بیان می شد، اما این اتفاق نمی افتاد و به همین خاطر بود که ما همیشه هم باید حرف خودمان را می زدیم، روی جمله بعدی تفکر می‌کردیم و نگاه دقیقی هم به مترجم می داشتیم که حس کنیم آیا جان کلام ما را بیان می کند یا خیر؟به همین خاطر بعضاً این مشکل وجود داشت که حس می کردیم آن مترجم به خوبی این سخن ما را القا نکرده، پس مجبور می شدیم از چند جهت دیگر آن را تکرار کنیم.
وی گفت: در اینجا بود که حس می کردیم چقدر دانستن این زبان می تواند کمک حال ما باشد؛ زیرا اگر کسی زبان آن کشور را به خوبی بداند، به راحتی می تواند مطالب خود را بیان کرده و با طرف مقابل نیز ارتباط بهتری برقرار نماید.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: نکته دیگر و جنبه مثبت زبان دانی عربی ما نیز آن بود که در همه کنفرانس‌ها و نشست هایی که در کشورهای عرب زبان حاضر می‌شدیم، وقتی که احساس می کردند طلبه‌ای شیعی به این خوبی عربی فصیح صحبت می کند، شیفته ما می شدند و این سخنان را بهتر و گیراتر می‌دیدند و ارتباط بهتری نیز با ما برقرار می کردند؛ اگر طلاب حداقل این زبان را بدانند، می توانند هم در یادگیری متون عربی، قرآن و روایات تسلط داشته باشند، هم در مباحثات با سایر مذاهب از آن استفاده کنند.
