به گزارش خبرگزاری«حوزه» به نقل از ستاد خبري همايش بين المللي حكومت علوي؛ حجت الاسلام مجيد رضايي با اشاره به دوران حكومت علي(ع) به عنوان يكي از دوره هاي شكل گيري حكومت عالي و بلكه سرآمد دوره هاي وجود حكومت اسلامي اظهار داشت: بعد از پيروزي انقلاب اسلامي؛ مردم علاقمند به رشد و تعالي جامعه خود و محو نزاع تجدد و دين بودند تا بتوانند با وحدت ميان دينداري و نوع گرايي از روشهاي جديد علمي بهره بگيرند و همانگونه كه در فكر و دل، ديندار و نوگرا هستند در رفتار هم ديندار و نوگرا باشند.
وی با بيان اينكه دستورات اسلام وابسته به زمان نيست و هرگز كهنه نمي شود؛ گفت: دستورات اسلام گرچه ممكن است در بستر زمان شكل‌هاي آن تفاوت كند اما روح اين دستورات حفظ مي شود لذا هرچه بيشتر مطالعه كنيم؛ اعتقادمان عميق تر مي شود.
مدير مركز مطالعات قرآن دانشگاه مفيد تجربه تاريخ اسلام و گزارشات رسيده از آن دوران را از منابع اصلي ما در حركت رو به جلوي امروزي عنوان كرد و افزود: اگر نسبت به آن زمان كنكاش جديدي كنيم شايد راههاي جديدي براي ما باز شود لذا بايد از قرآن بهره گرفت و درگاه رسيدن به اين كتاب آسماني كلام علي(ع) است.
وی تصريح كرد: رفتار و سيره علوي مي تواند راهگشا و مشكل گشاي نكاتي باشد كه در قرآن مطرح است و ما به بسط بيشتر اين نكات احتياج داريم؛ اين امور انگيزه هايي را به طور كلي ايجاد مي كند كه در هر عصر و زمان مي توان نسبت به كلام اميرالمومنين(ع) تامل كرد.
حجت الاسلام رضايي با اشاره به گذشت ۱۴ قرن از حكومت امام علي(ع) گفت: ما هميشه نيازمند بهره گيري از منبع ارزشمند قرآن و عترت پيامبر(ص) هستيم و اين نياز روز ماست.
وی با بيان اينكه حكومت علوي خواسته اكثريت جامعه آن زمان بود؛ ابراز داشت: قاطبه مردم آن زمان به اين درك رسيدند كه نيازمند شخصي هستند كه ارزشهاي زمان پيامبر اكرم(ص) را احيا و براي نسل جديد بيان و عملياتي كند و براي اين منظور چنين شخصيتي نيازمند وحدت آحاد جامعه است.
استاد دانشگاه مفيد با بيان اينكه وحدت اجتماعي مورد تاكيد حضرت علي(ع) بودُ افزود: حضرت علي(ع) در بسياري موارد از حق خود كوتاه مي آمدند تا جامعه آرام آرام دريابد كه اين كار مناسب است و از جهت تربيتي آنها را تشويق مي كردند تا در امور حساسيت دار؛ آرام آرام حساسيتها پايين بيايد و گروههاي مختلف اجتماعي باهم به آن هدف برسند.
وی با بيان اينكه حضرت علي(ع) در دوران خلفا از حق خود كناره گرفت تا وحدت از بين نرود؛ تصريح كرد: محوريت وحدت در حكومت علوي برداشتهاي ظاهري اشخاص نيست بلكه براي رسيدن به آن هدف بزرگ؛ جامعه براساس آن محور بايد متحد شود و راه رسيدن به آن وحدت دوري از سليقه هاي شخصي و تحميل آنهاست.
حجت الاسلام رضايي با تاكيد بر اينكه اجبار و اكراه نمي تواند وحدت ساز باشد؛ بيان كرد: وادار كردن مردم به پذيرش سلايق فردي خللي در وحدت اجتماعي ايجاد مي كند و مصلحان بزرگ معمولا از اين كارها اجتناب مي كنند؛ اگر حقي را تشخيص دادند تلاش مي كنند مستدل براي نسلهاي بعدي بيان كرده و انها را مجاب كنند.
وی حضرت علي(ع) را مظهر وحدت خواند و گفت: علي(ع) چون همه طوايف اسلامي در مورد او به وحدت مي رسند؛ مي تواند محور جامعه اسلامي باشد لذا براي اينكه وحدت آسيب نبيند سالها از حقوق مسلم خود كوتاه آمدند و تلاش كردند با توضيح دادن به مردم؛ آن مسائل را تبيين كنند.
عضو هيات علمي دانشگاه مفيد ابراز داشت: حضرت علي(ع) در زمان حكومت تلاش مي كرد همه گروهها را به يكديگر نزديك كند لذا مي بينيم مخالفان علي(ع) براي مخالفت با ايشان هيچ حجت شرعي نداشتند و هوسهاي دنيايي؛ پست و قدرت و بهره مندي از امكانات دولتي سبب شده بود در تقابل با آن حضرت قرار گيرند.
وی وحدت اجتماعي را پايه اصلي پيشبرد اهداف ديني دانست و گفت: حاكميت اسلامي زماني مي تواند كاركرد درستي داشته باشد كه قاطبه مردم را همراه خود كند.
حجت الاسلام رضايي ادامه داد: اگر در زمينه همكاري مردم با حاكميت بي توجهي شود آرام آرام ممكن است حاكميت به جاي پيشبرد اهدافش دست به اجبار و استبداد بزند و اين از اموري است كه حاكميت اسلامي از آن به دور است بلكه بايد تلاش كند جامعه را هماهنگ به سمتي پيش ببرد.
وی يادآور شد: اينكه گروهي را بدون كار تربيتي به سمتي بكشانند كار خطايي است و به نتيجه نمي رسد و به امري عليه خودش تبديل مي شود و جامعه را از دين بيزار مي كند بنابراين بايد تلاش كرد آن وحدت شكل بگيرد البته نبايد زمينه هاي نابودي وحدت را فراهم كرد اما نمي توان به شبهات با خشونت پاسخ داد.
مدير مركز مطالعات قرآن دانشگاه مفيد در پايان بر جمع بين وحدت و آزادي تاكيد كرد و گفت: وحدت نبايد بهانه اي باشد براي اينكه از آزادي يا استقلال يا مباحث اصلي كوتاه بيائيم، بلكه همه اينها بايد باهم ديده شود.
