به گزارش خبرگزاری«حوزه»،  مهدی جعفری در نشست تخصصی «حکومت علوی و چشم اندازها» همایش بین المللی حکومت علوی نگاهی پس از 14 قرن در دانشگاه مفید قم، در مقاله ای با عنوان «حکومت علوی» اظهار کرد: حکم در نهج البلاغه به معناهای مختلفی شامل فرمان الهی قضاوت و نیز حکومت و مدیریت اجرایی کشور آمده؛ در اینجا باید به نکته دقیقی اشاره کرد که برای برخی موجب اشتباه شده است.

وی افزود: پس از جریان حکمیت در پایان جنگ صفین، عده ای که حکمیت را بر ایشان تحمیل کرده بودند و بعدا معلوم شد فریب خورده اند، به ظاهر از آن غفلت بیدار شدند و سپس مواردی خلاف را مطرح کردند، به همین دلیل امام علی(ع) فرمودند حکم خدا آن فرمان آفرینشی است که در مورد همه موجودات جاری بوده، بر جهان هستی قانونی حاکم کرده و چون شما راه اشتباه را در پیش گرفته اید فرمان نابودی و کیفر الهی در مورد شما جاری خواهد شد.

استاد دانشگاه شیراز با بیان اینکه مفهوم حکومت در سیره و اندیشه امام علی(ع) مدیریت و امانتداری و خدمت به خلق است گفت: امیرالمومنین علی(ع) برای زمامدار وظایف چندی قائل هستند که همه آنها در جهت اداره درست کشور و سر و سامان دادن به امور مردم است.

وی ادامه داد: امام علی(ع) خاستگاه حکومت را خدا می داند که با اعطای اراده و تدبیر به انسان ها، آنان باید این حق را با توجه به اندیشه و اعتقاد خود اعمال کنند.

جعفری با اشاره به اینکه امیرالمومنین(ع) «مشروعیت حکومت» را در «انتخاب خبرگان زمان»، «رضایت و پذیرش مردم» و «آزادی مردم در بیعت» می داند خاطرنشان کرد: ایشان «هدف حکومت» را «برپا داشتن حق و از میان برداشتن باطل» به شمار می آورد.

استاد و پژوهشگر دانشگاه شیراز عنوان داشت: از نظر حضرت علی(ع) کسی شایسته زمامداری است که «بر اجرای امر از همگان نیرومندتر و نسبت به فرمان خدا درباره آن از همگان داناتر باشد».

وی با بیان اینکه به عقیده امام علی(ع) شیوه رفتار زمامدار باید به گونه ای باشد که شهروندان احساس نکنند او برای خود امتیازی قائل شده گفت: قدرت او را مغرور نکند بلکه مسئولیت را نعمتی بداند که خداوند به وی ارزانی داشته و به مردم نزدیک تر شود و نسبت به آنان مهربان باشد.

استاد دانشگاه شیراز خاطرنشان کرد: امام علی(ع) در خطبه 34 نهج البلاغه می فرمایند: حق شما بر من این است که توصیه های خیرخواهانه داشته باشم، آگاهی و دانایی تان را افزایش دهم، زمینه رفاه اجتماعی تان را به وجود آورم.

وی اضافه کرد: در نظام حکومتی امام علی(ع) حاکمان باید به وسیله بهره گیری از ثروت های جامعه و دریافت خراج، به اداره کشور پرداخته و در این امر عدالت را رعایت کنند.