یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۹ شوال ۱۴۴۵ | Apr 28, 2024
حضرت زینب (س)

حوزه/ تولیت مدرسه علمیه حضرت حجت(عج) تهران با تاکید بر ضرورت الگوگیری از زینب کبری(س)، تصریح کرد: باید دیده‌ها را بازتر و افق‌ها را برتر و معرفت‌ها را قوى‌تر کرد تا بتوان مقام عبودیت زینب کبرى‌(س) را بهتر شناخت.

حجت الاسلام والمسلمین علی سیفی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با اشاره به اینکه حضرت زینب کبری(س) در بیت امیرالمؤمنین(ع) از یک جایگاه ویژه ای برخوردار بود، گفت: ایشان همان دختری است که دوران نبی اکرم(ص) را درک و رحلت پیامبر(ص) را دیده بود، زینب(س) کسی است که حادثه ی عظیمِ ظلم بر مادرش حضرت زهرا(س) را از نزدیک شاهد بود و شهادت جانسوز پدرش علی(ع) را با تمام مصیبت ها پشت سر گذاشت و همچنین دوران غربت دومین امام شیعیان حضرت حسن مجتبی(ع) و نحوه شهادت ایشان را نظاره گر بود و مهمتر از همه این ها حضور در حادثه عظیم عاشورا در سال 61 هجری بود.

وی با بیان اینکه حضرت زینب(س)، عبادت، شجاعت، فصاحت و بلاغت را از پدرش علی(ع) به خوبی به ارث برده بود، تصریح کرد: وقتی ابن زیاد ملعون می خواست با نیشِ زبانش نمک به زخم حضرت بپاشد، برای آزردن ایشان گفت «کَیف رَأَیتِ صُنعَ اللّهِ بِاَخِیکِ وَ اَهل بَیتِک؛ کار خدا را با برادر و خانواده ات چگونه یافتی؟!». زینب کبری(س) جوابی کوتاه ولی بسیار زیبا و به یاد ماندنی داد و فرمود «ما رایت الّا جمیلاً؛ جز خوبی چیزی ندیدم».

تولیت مدرسه علمیه حضرت حجت(عج) تهران، ایمان قوی را اولین و مهم ترین خصوصیت حضرت زینب (س) دانست و افزود: ایمان محکم و استوار حضرت بود که توانست جوابِ دندان شکنی به یاوه گویی های ابن زیاد ملعون بدهد.

حجت الاسلام والمسلمین سیفی ادامه داد: زینب کبری(س) در قله ی بلند ایمان ایستاده بود و شاهد و دلیل این مدعا صلابت و ایستادگی ایشان در برابر مصیبت های بزرگ کربلاست که هر انسانی را از پای در می آورد، اما حضرت در برابر این مصایب بزرگ ایستادگی کرد و هرگز تزلزلی در ایشان مشاهده نشد.

وی با بیان اینکه حضرت زینب(س) در اوج مصائب کربلا لحظه ای از یاد خدا غافل نشد، گفت: امام سجاد(ع) در این باره می فرمایند «عمه ‏ام زینب در مسیر کوفه تا شام همه نمازهای واجب و مستحب را اقامه می‏نمود و در بعضی منازل به خاطر شدت گرسنگی و ضعف، نشسته ادای تکلیف می‏کرد». امام حسین(ع) كه خود امام معصوم و واسطه فیض الهى است، در قتلگاه کربلا به هنگام وداع با خواهرش زینب(س) مى‏فرماید «یا اختاه لا تنسینى فى نافله اللیل؛ خواهر جان! مرا در نماز شب فراموش مكن!». این بیان امام(ع)، نشان از آن دارد كه این بانوی بزرگوار، به قله ی رفیع بندگى و پرستش راه یافته بود و به حکمت و هدف آفرینش دست یافته بود.

تولیت مدرسه علمیه حضرت حجت(عج) تهران در پایان با تاکید بر ضرورت الگوگیری از زینب کبری(س)، تصریح کرد: باید دیده‌ها را بازتر و افق‌ها را برتر و معرفت‌ها را قوى‌تر کرد تا بتوان مقام عبودیت زینب کبرى‌(س) را بهتر شناخت.

انتهای پیام

 

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha