حوزه در گذر زمان نیاز به تعاصر با جامعه از جهات علمی، عملی و ادبیات تعاملی دارد؛ از این روی، تغییر نه در اصول که در سازوکار و کارکردها، اصلی نهادینه در ساختار حوزه های علمیه و حوزویان به شمار می آید، به گونه ای که بیآن در انجام مأموریت ها نمی توانند به توفیقات بزرگ بار یابند.
یکی از شبهاتی که برخی به دنبال آن هستند تا بدان بپردازند و از این زاویه چالشی در اذهان روحانیون و طلاب ایجاد نمایند، عدم همگرایی مطالبات بزرگان در تحولات حوزه است که این امر، برآیند چالشی بودن بستر کار جدید را در حوزه به همراه دارد.
گرچه بازخوانی منویات اکابر معظم در سال های پیشین گویای این اصل مسلم است که وفاق حداکثری در بین بزرگان در بسیاری از برنامه های پیشنهادی وجود دارد، اما تصریح مؤکد مدیران ارشد حوزه بر این امر، شاهد بیّنی است بر این مهم که می تواند انبوهی از موانع خودساخته مدعیان را از میان بردارد و راه را برای تحقق مطالبات مشترک هموار سازد.
در دیدارهای اخیر مدیر جدید حوزه های علمیه با رهبر عظیم الشأن انقلاب و مراجع مکرم تقلید، دغدغه ها و دلسوزی های بزرگان حوزه در قالب ده ها طرح و پیشنهاد مطرح گردیده که تحلیل و بررسی این منویات، نشانگر اشتراک حداکثری نظرات در ارتباط با حوزه و طلاب می باشد؛ و این، بالا بودن شاخص وفاق و همگرایی فکری را در بین اعاظم حوزه در گستره طرح های جدید نشان می دهد.
اگر ما اصل اصیل سنتگرایی را با نواندیشی و نیازشناسی عصری در عرصه ملی و فراملی توأم کنیم، می توان طرح های نوین را با لحاظ این مناط تدوین و تقدیم نمود؛ که در واقع نظرات همه زعما در آن لحاظ گردیده و ضمن حفظ سنت های گرانارج، به نیازهای روز نیز پاسخ دادهایم.
با لحاظ این وفاق و نزدیکی نظرات بزرگان، به نظر می رسد، مدیران حوزه با احصاء شفاف تر مطالبات مشترک و برداشتن گام های گران و استوار در این راه مبارک، از پشتیبانی فراگیرتر رهبر معظم و مراجع عظام برخوردار می گردند و حوزویان نیز تحقق مطالبات خود را شاهد خواهند بود.
در پایان نصیحت مشقفانه ای نیز به دوستان خاص باید داشت؛ که: کوبش بر طبل اختلاف انظار و نادیدن وفاق فراگیر بزرگان، تا کی؟!
پس آنسان که وفاق تاکنون راه توفیق حوزه های علمیه بوده، بیاییم امروز نیز با تأکید بر مطالبات مشترک بزرگان، روزآمدی و توفیق فراگیر را در حوزه رقم زنیم.
انشاءالله
حسن مولایی
