به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، آیت‎الله حائری شیرازی امروز ۵آذرماه در اولین جلسه درس تفسیر سوره یوسف(ع) که  در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) برگزار شد  با ذکر این مطلب که امام راحل(ره) قرآن را کتاب انسان تعبیر کردند، گفت: ایشان در جای دیگر بیان می‎کند که نماز کارخانه انسان‎سازی است؛ و همچنین بیان می‎کنند علت بیچارگی دشمنان اسلام این است که اسلام و انسان را به درستی نشناخته‎اند.
وی افزود: امام صادق(ع) به مفضل بیان می‎فرماید؛ هرجا و هرچیزی که از عهده انسان بر نمی‎آمد، خود خدا اقدام کرد و هرجا که کاری از دست انسان بر می‎آید خداوند آن را به خود انسان واگذارکرده است؛ امام فرمودند،  گندم و جو را خدا خلق کرده است، چون از انسان بر نمی‎آید، ولی کاشتن و درو کردن و پختن نان از انسان بر می‎آید؛ خداوند این وظایف را به دوش انسان گذاشت تا در این هستی بیکار نماند.
این استاد حوزه بیان کرد: در این حدیث بیان شده،  ساختن کرک،‌پشم و مو برای انسان میسر نبود، ولی ساختن وسایل زندگی و ریسندگی از عهده انسان ساخته است؛ نکته بعدی که امام(ع) بیان می‎فرماید، در خصوص دارو است که این دارو در خلقت وجود داشته است، ولی انسان باید آن را کشف و به کار ببرد.
آیت الله حائری شیرازی تصریح کرد: اینکه در مبانی دینی بیان شده، علم به دو گونه علم ابدان و علم الادیان است برای گذشته بوده است، ولی امروز باید علم الاشیا و علم الانسان را به کار برد؛ در آن زمان علم مشهور، پزشکی بود و شاه فرد اشیا نیز بدن انسان بود و به همین جهت علم الابدان بیان شده است؛ در مقابل نیز علم الادیان دقیقا علم الانسان است.
وی گفت: خداوند انسان‎شناسی را به عهده می‎گیرد، ولی علم الاشیا را به عهده انسان قرار می‎دهد؛ انبیاء برای حل سوالات عالم به سوی ما نیامدند؛ زیرا اگر همه سوالات را پاسخ می‎دادند، انسان‎ها در بیکاری غوطه ور می‎شدند، ولی آنها برای علم انسان آمدند تا انسان را بسازند.
آیت الله حائری شیرازی  افزود: انگلیسی‎ها راهی به خشکی نداشتند و به همین دلیل مجبور به دریانوردی شدند و به همین خاطر اکثر کشورهای اسلامی را مستعمره خود کردند؛ انگلیسی‎ها برای رفع نیاز خود به کشف روی آوردند تا انرژی متراکم خود را آزاد کنند؛ زیرا انسان فی نفسه به دنبال کشف اموری هستند که به زنده ماندن آنها کمک می‎کند.
این استاد حوزه بیان کرد: انسان‎شناسی در واقع بر عهده انسان نیست؛ همچون خلق گندم و جو و اشیای دیگر؛ انبیاء به دنبال تعریف و تبیین انسان بودند؛ هر آیه قرآن، دارای پیامی در انسان شناسی است و هنر قرآنیان این است که این پیام را از هر آیه برگیرند.
وی تصریح کرد: ائمه ما بیان کرده‎اند که هر آیه قرآن یا درباره ما است و یا در باره دشمنان ما؛ ائمه اکمل مجاری عقل هستند و دشمنان اهل بیت(ع) نیز اکمل مجاری جهل هستند؛ اهمیت عاشورا به این دلیل است که یک انسان شناسی جامع در آن انجام شده و انسان عقل و انسان جهل در مقابل هم قرار گرفتند؛ به همین خاطر است که کل زیارت عاشورا را می‏ توان روی لعن و سلام استوار کرد؛ لعن یعنی احتراز از جهل انسانی و سلام نیز توجه به عقل انسانی است.
آیت الله حائری شیرازی گفت: هر آیه‎ای از آیات سوره یوسف باید از جایگاه انسان‎شناسی معنی شود؛ به همین دلیل در این درس این شکل از بحث مورد توجه قرار می‎گیرد؛ علت انتخاب سوره یوسف(ع) نیز به این خاطر است که این سوره احسن القصص است؛ قصه اهل بیت(ع) و دشمنان ایشان در همین قصه است، ولی به زبان یوسف و برادران بیان شده است؛ آنچه خانواده پیامبر با ایشان کردند، همان کاری بود که برادران یوسف با ایشان کردند.
وی افزود: آنچه برای ما اهمیت دارد، این است که ما چه کسی هستیم و چه جایگاهی در این عالم داریم؛ اهمیت اهل بیت(ع) از این حیث است که مظاهر عقل هستند؛ یعنی اگر می‎خواهیم انسان را مشاهده کنیم، باید به اهل بیت(ع) نظر بیاندازیم؛ اهل بیت(ع) را نباید مافوق انسان بنامیم، بلکه باید اهل بیت(ع) را انسان مافوق بنامیم؛ کسانی که قول اول را به کار می‎برند در واقع انسان را کوچک شمرده‎اند، زیرا تمام ملائک در مقابل ذات انسان سجده کردند؛ پس کسی که این انسان را به یادداشته باشد در واقع به مقام واقعی اهل بیت(ع) که انسان مافوق هستند، پی‎می‎برد.
این استاد حوزه بیان کرد: انسان عدد جبری است که هویت آن با علامت مشخص می‎شود؛ اگر انسان‌شناسی انسان درست باشد، علم الاشیا انسان نیز بزرگ باشد، علم الاشیا، میلیون ومیلیارد خواهد بود، ولی وقتی علم الاشیا انسان غلط باشد، انسان به منهای میلیارد می‎رسد، ولی وقتی انسان‌شناسی درست انجام شود انسان به مثبت میلیارد می‎رسد.
آیت الله حائری شیرازی حائری شیرازی تصریح کرد: در بحث آخرالزمان و ظهور امام زمان(عج) نیز همین مساله رخ می‎دهد و انسان‌شناسی به جایگاه درست خود برگشته و تمام این ظلم و بیدادها به عدل می‎رسد؛ یعنی علمی که تا دیروز مایه مصیبت انسان شد، امروز مایه تعالی و رشد او می‏‌شود؛ اگر انسان خود را بشناسد همه چیز بار خداشناسی پیدا می‎کند، ولی اگر خود را گم کرد، تمام علوم و نعمات برای او به بلا مبدل می‎شوند.
وی یادآور شد: اسلامی که منهای اهل بیت(ع) تفسیر می‎‏شود از خدا دور می‎شود و به کفر می ‏رسد، زیرا معلم قرآن را از آن گرفته‎ایم؛ وقتی غدیر از اسلام گرفته شد اسلام به این روز افتاد.