به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از قزوین، حجت الاسلام محمد محبی، صبح امروز در جمع طلاب مرکز تخصصی کلام حوزه علمیه قزوین گفت: حضرت عباس(علیه السلام) در واقعه کربلاء قهرمانانه ایمان و وفاداری خود را اثبات کرد و به همراه سه برادر «عثمان»، «جعفر» و «عبدالله» سلام الله علیهم، در دفاع از ولایت شهید شدند.
وی افزود: آن حضرت، قامتی رشید، چهره ای زیبا و شجاعتی کم نظیر داشت و به خاطر سیمای جذابش او را «قمربنی هاشم» می گفتند و در حادثه کربلا، سمت پرچمداری سپاه حسین (ع) و سقایی خیمه های اطفال و اهل بیت امام را داشت و در رکاب برادر، غیر از تهیه آب، نگهبانی خیمه ها و امور مربوط به آسایش و امنیت خاندان حسین (ع) نیر بر عهده او بود و تا زنده بود، دودمان امامت، آسایش و امنیت داشتند.
وی اظهار کرد: آنچه بیشتر از چهره حضرت عباس(ع) در ذهن ها به تصویر کشیده شده و زبان ها گویای آن است "شجاعت" اوست؛ حال آن که قبل از همه چیز، آن حضرت یک بنده سراپا تسلیم الهی است، و تمام عظمت ها و ارزش های او زیر سایه همین بندگی و اطاعت محض الهی قرار دارد.
عضو شورای حوزه علمیه قزوین گفت: حضرت عباس(ع) به سبب عظمت شخصیت و زندگی سالم و الهی که مورد نظر و خرسندی ذات اقدس الهی است، به چنان جایگاهی می رسد که در زیارت ماثوره از امام صادق(ع) آن حضرت را عبد صالح خداوند می خوانند.
حجت الاسلام محبی تصریح کرد: بادت و سجده برای پروردگار: قرآن یکی از نشانه های بندگان مخلص خدا را آثار سجده در پیشانی آنها می داند: «سیماهم فی وجوههم من اثر السجود»: «نشانه های آنها در صورت هایشان بر اثر سجده های زیاد [در پیشگاه الهی نمایان] است.» و حضرت عباس(ع) این گونه بود؛ در تاریخ می خوانیم: «وبین عینیه اثر السجود» [در پیشانی] و بین چشمان او اثر سجده [نمایان] بود.
