مصطفی سلطانی کارگردان فیلم سینمایی «چراغ‌های ناتمام» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری«حوزه»، درباره چرایی و چگونگی ساخت این فیلم دفاع مقدسی، اظهار کرد: شخصیتی که در این سریال مجید صالحی نقشش را بازی می‌کند، واقعی است، زیرا دوستی دارم که زندگی مشابه قهرمان فیلمم دارد. همچنین در این کار می‌خواستم درباره آدم‌هایی حرف بزنم که جانشان را برای امنیت ما فدا کردند، اما متاسفانه ما این نکته را از یاد برده‌ایم، زیرا تعلقات زندگی ما را نسبت به چنین موضوعاتی بی‌تفاوت کرده است.

وی افزود: یادآوری نکته‌ای مرا بسیار آزار می‌دهد. آن نیز این‌که عده‌ای معتقدند فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس کاری تکراری شده، درصورتی‌که موضوعاتی که در این عرصه برای گفتن باقی مانده به اندازه ای زیاد است که ما تا سالها اگر آنها را در فیلم‌ها و سریال‌هایمان بازگو کنیم، هنوز حرف برای گفتن باقی است. برای مثال می‌توانم ادعا کنم موضوعی که ما در این فیلم به آن اشاره کردیم تا به حال بازگو نشده است. نکته دیگر این‌که معمولاً ما از سینمای دفاع مقدس نگاهی تک بعدی داریم، یعنی متصوریم که سینمای دفاع مقدس تنها در شکل مستقیم آن قابل بازگویی است، در صورتی که هنوز اتفاقاتی در حال رخ دادن است که تاثیراتش از جنگ تحمیلی نشئت گرفته است.

این کارگردان ادامه داد: درباره توضیح فوق می‌خواهم نکته‌ای را اضافه کنم. ما شهدای بسیاری داریم که تعداشان بیش از 100 هزار نفر است. همچنین جانبازان، آزادگان و رزمندگان بسیاری نیز هم اکنون در کنار ما زندگی می‌کنند که که تعداد آنها نیز به صدها هزار نفر می‌رسد. حال این تعداد را مقایسه کنید با تعداد فیلم‌های ساخته شده درباره جنگ. اگر خوشبینانه بخواهیم بررسی کنیم باید گفت که  شاید 200 فیلم طی چهار دهه گذشته در سینما تولید شده اند که موضوع و محورشان دفاع مقدس است. هدفم از این مقایسه، این بود تا بگویم ما در این زمینه کار چندانی نکرده‌ایم، بلکه کم کار نیز بوده‌ایم.

سلطانی با اشاره به تولیدات جنگی سینمای جهان گفت: هر ساله فیلم یا سریالی نیست که با محوریت جنگ جهانی دوم ساخته نشود، اما هیچگاه تعداد این کارها کاهش پیدا نمی‌کند، اما ما خیلی ساده روی داشته‌های خود به بهانه‌های مختلف چشم می‌پوشیم. دلیل این موضوع نیز از آنجا نشئت می‌گیرد که خواست و سلیقه جشنواره‌های خارجی بیش از آگاه‌سازی جامعه برایمان اهمیت دارد.  در کلامی دیگر وقتی نوجوان ما از جنگ و دفاع مقدس چیزی نمی‌داند، چگونه انتظار داریم پاسدار ارزش‌های آن باشد، بنابراین پیش از اینکه از جوانان خود متوقع باشیم، باید آنها را با افتخارتشان بیشتر آشنا کنیم.

وی با تاکید بر این‌که شعارهای حمایتی از تولیداتی دفاع مقدسی کلامی بی‌عمل است، گفت: بارها در اظهار نظر مسئولان می‌شنویم که از تولیدات دفاع مقدسی حمایت به عمل می‌آید، اما آنچه در عمل شاهد آن هستیم، خلاف این ادعا را نشان می‌دهد. من این اتفاق را به خوبی در فیلم خود دیدم. «چراغ‌های ناتمام» بدترین شکل اکران را داشت، به نحوی که در سینما «فرهنگ» که مطلق به دولت است، تنها در یک سانس بد، این فیلم به نمایش در آمد! در همین رابطه من سوالی از افرادی که چنین نمایشی را برای فیلم در نظر گرفتند دارم. آیا 12 ظهر مردم به تماشای فیلم کمدی می‌روند که شما یک فیلم جدی را در این ساعت اکران کرده‌اید و از آن انتظار فروش نیز دارید؟

کارگردان فیلم «چراغ‌های ناتمام» متذکر شد: اگر برخورد نا‌مناسب از طرف سینماهای بخش خصوصی صورت می‌گرفت به هیچ وجه ناراحت نمی‌شدم، چون آنها حق داشتند نگران فروش فیلم‌شان باشند، اما وقتی می‌بینم سینمای متعلق به حوزه هنری یا وزارت ارشاد چنین رفتاری را انجام می‌دهد یک سوال بزرگ برایم پیش می‌آید. آیا این سازمانها‌ از دولت بودجه دریافت نمی‌کنند تا حامی هنر ارزشی باشند؟ اگر چنین است، پس حمایت آنها را ما باید کجا ببینیم؟

این کارگردان فیلم اولی تاکید کرد: من در ابتدای راه فیلمسازی خود هستم. برای همین برایم بسیار بهتر بود در قدم اول سراغ موضوعی می‌رفتم که سودآوری اقتصادی داشته باشد. رسیدن به این خواسته نیز به هیچ وجه دشوار نبود تنها کافی بود که تمرکزم را به روی گیشه استوار می‌کردم، اما با احترام به تمامی کسانی که فیلم‌های تجاری می‌سازند، من دوست داشتم کارم را با چنین مفاهیمی (دفاع مقدسی) آغاز کنم تا در ادامه هم همین مسیر را پیش گیرم، اما با اتفاقاتی که برای ما در «چراغ های ناتمام» رقم زدند، بعید می‌دانم دیگر تهیه کننده‌ای راضی باشد از موضوعاتی که من می‌خواهم در سینما کار کنم، حمایت کند!

وی در انتهای این گفت‌و‌گو درباره بازی‌ها این فیلم سینمایی هم گفت: در انتهای این گفت‌‌و‌گو می‌خواهم از بازی خیره کننده مجید صالحی به عنوان یکی از امتیازات فیلم نام ببرم. در ابتدا قرار بود فرد دیگری نقش صالحی را بازی کند، اما به دلیل مسائل مالی این اتفاق رخ نداد. برای همین این نقش را به بازیگری پیشنهاد دادم که تماشاگر تصور مشابهی از وی در این نقش نداشته باشد، خوشبختانه این امر با استقبال صالحی رو به رو شد، اما افسوس بزرگ این‌که داورن جشنواره فجر چشم خود را به روی بازی خوب این بازیگر بستند.