به گزارش خبرگزاری حوزه، ماه مبارک رمضان از مهمترین ماه ها در کلام قدسی حضرت تعالی به شمار می رود، از جمله مسائلی که این ماه را نسبت به سایر ماه ها ویژه کرده، ادعیه روزانه آن است. برای بهره بری بیشتر از دعاهای روزانه، این خبرگزاری هرساله اقدام به نشر این دعا که  توسط علما و اساتید حوزه شرح و توضیح داده می شد، کرده است، امسال نیز حجت الاسلام والمسلمین رمضانی، دبیر کل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، عضو خبرگان رهبری، امام و مدیر سابق مرکز اسلامی هامبورگ به شرح دعاهای ده روز ابتدایی این ماه مبارک پرداخته است که شرح دعای روز چهارم تقدیم روزه داران می شود:

«اللهُمَ قَوِّنی فیهِ عَلی اقامَةِ امْرِکَ، وَاذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ، وَاوْزِعْنی فیهِ لِأَدآءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، وَاحْفَظْنی فیهِ بِحِفْظِکَ وَسَتْرِکَ، یا ابْصَرَ النَّاظِرینَ»

در این روز چند در خواست از خدا داریم و آن این است که خدایا به ما توفیق بده قدرت پیدا کنیم تا امر دین، حدود الهی و هرچه فرمان توست را  اقامه کنیم و  خودمان وقف تو باشیم " وَاذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ" توفیق بده که شیرینی یاد و ذکر تو را بچشیم و بهره مند شویم "وَ اوْزِعْنی فیهِ لِأَدآءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ"  به بزرگواریت! در این روز شکر و سپاس خودت را به ما عنایت کن و مرا در این روز به حفظ و عنایت و بهره مندی از پوشانندگی ات نگه دار.

شرح

اصل مهمی که در اینجا باید توجه داشته باشیم، این است که روزه ظرفیت فراوانی برای انسان ایجاد می کند، به انسان قدرت مقاومت با هواهای نفسانی، احیاء احکام دینی و اقامه امر الهی را می دهد. این توفیق به او داده می شود که مخاطب به این خطاب ها و اهل قیام باشد و بتواند به معنای واقعی، این قیام ها را بپا دارد.

یکی از نکات مهمی که در ایام ماه رمضان بدست می آید، بهره مندی از دعاهایی است که در ایام ماه رمضان مانند دعای سحر، افتتاح، دعاهای مختص، دعاهای مشترک، دعاهای روزانه، دعای شب های قدر و استغفار خاص در شب قدر وارد شده و مسائلی از این قبیل. ماه رمضان نوعی آمادگی را برای ذکر خدا ایجاد می کند تا انسان بیشتر به خدا توجه داشته باشد.

ذکر و معنای آن

البته ذکری که در دعا عنوان شده در هر حالی  برای انسان نافع و خوب است در هر حالی انسان باید ذاکر خداوند باشد چرا که ذکر الهی، قوت روح خواهد بود و قرآن می فرماید یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا خدا را زیاد یاد کنید و این زیاد یاد کردن  محددیت هم ندارد.

این ذکر گاهی لفظی است و انسان الفاظی را بر زبان جاری می کند و گاهی هم انسان به معنای ذکر و رسیدن به واقعیتی که بر زبان جاری می کند، توجه دارد، یعنی به غیر از ذکر لفظی ، نوعی استعداد برای انسان ایجاد می شود که می تواند شیرینی نام محبوب را احساس کند.

انسان کسی را که واقعا دوست دارد و به او عشق می ورزد، می تواند در وجودش احساس کند. وقتی که یاد خدا را، خودش به زبان آورد و یا دیگران به زبان جاری کنند او وجود خدا را احساس می‌­کند.چنانکه  امام صادق (ع) فرمود سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ و الروح.

انسان  یک نوع احساس آرامش می کند و این به او قوت و قدرت می دهد اما نکته این است که او باید این مسئله مهم را بفهمد.

معنای شکر

وقتی انسان چنین حال و هوایی پیدا کرد، تلاش می کند که با نعمت های الهی رابطه بر قرار کند و حق نعمت ها را ادا کند که این همان شکر است شکر یعنی هر نعمتی در جای خود مورد استفاده قرار گیرد. شکرگزاری باعث می شود که نعمت ها افزایش و خود انسان توسعه پیدا کند.

"لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُم" اگر شما شکرگزار واقعی باشید و بتوانید با نعمت ها رابطه برقرار کنید، ما خودتان را توسعه می دهیم و عظمت و شرح صدر پیدا می کنید.

کسی  که  واجد اوصاف الهی باشد، هم خودش می تواند این توجه را داشته باشد که احکام الهی را به درستی اجرا کند و هم دیگران را توصیه کند که دیگران حافظ حد و حدود الهی باشند و آن را اقامه کنند. امید است که خدا به ما توفیق دهد تا حد و حدود الهی را حفظ کنیم و شیرینی ذکر را بچشیم و درک کنیم و هم شاکر نعمت ها باشیم و با نعمت ها سخن بگویم و بتوانیم منعم را در هر نعمتی مشاهده کنیم.

313/40