به گزارش خبرگزاری حوزه، در احادیث متعددی تأکید شده و بزرگان دین نیز بسیار سفارش کرده اند برای دوای دردهایتان از تربت امام حسین علیه السلام کمک بگیرید. در طول تاریخ نیز افرادی بودند که دردی لاعلاج داشتند محضر ائمه معصومین صلوات الله می رسیدند، معصوم علیه السلام مقداری از تربت حضرت ابا عبدالله به مریض می دادند و مریض شفاء می گرفت و دردش تسکین می یافت و سفارش می فرمودند؛ تربت امام حسین علیه السلام شفای هر دردی است.
عن جابربن یزید الجعفی قال سمعت ابا جعفر محمدبن علی علیه السلام یقول: طین قبر الحسین علیه السلام شفاء من کل داء و أمان من کل خوف و هولمن أخذله.
از امام باقر علیه السلام روایت شده است: خاک قبر امام حسین علیه السلام شفاء هر درد و امان از هر خوف و ترسی است البته برای کسی که با این نیت و عقیده آن را بگیرد.۱
امام صادق علیه السلام می فرمایند؛ اگر مریضی مقام و منزلت امام حسین علیه السلام را بداند و اعتقاد داشته باشد به اندازه سر انگشتی از خاک و گل قبر امام بگیرد این خاک برای او شفاء و دوای درد است.۲
*در حریم وصل خود خاک شفا دارد حسین...
مرحوم آیة اللّه دستغیب رحمة اللّه علیه در کتاب گناهان کبیره نقل می کند، محمدبن مسلم می گوید؛ مریض بودم در مدینه امام باقر علیه السلام شربتی برایم فرستادند دیدم بوی خوش داشت غلام گفت؛ امام علیه السلام فرمودند: وقتی شربت را خوردی نزد ما بیا تعجب کردم! نمی توانم روی پای خودم بایستم چطور محضر امام شرفیاب شوم، شربت را خوردم گویا از بند آزاد شده بودم، بلند شدم به سوی منزل امام باقر علیه السلام، هنوز بر امام وارد نشده بودم حضرت فرمودند؛ بدنت سالم شد!؟ گریه کنان داخل اتاق شدم سلام کردم و دست امام را بوسیدم امام فرمودند؛ چرا گریه می کنی عرض کردم از دوری شما، حضرت فرمودند؛ آن شربت را چگونه یافتی، گفتم گواهی می دهم شما اهل بیت رحمت هستید وقتی غلام شربت را آورد طاقت ایستادن را نداشتم اما وقتی شربت را خوردم گویا از بند آزاد شده بودم حضرت فرمودند؛ ای محمد آن شربت را که خوردی از خاک قبر جدّم امام حسین علیه السلام بود، بهترین چیزی است که من به آن استشفاء می نمایم و هیچ چیزی را بر آن برابری مکن که ما به اطفال و زنان خود می خورانیم و از آن خیر بسیار می بینیم. ۳
* بوی تربت پاک تـو خیزد از کفنم!
یکی از سنت هایی که ائمه معصومین علیهم السلام نیز به آن سفارش کرده اند، همراه بودن تربت حضرت سیدالشهداء با میت است که در بعضی از روایات توصیه شده است در وقت غسل دادن میت تربت را با آب کافور مخلوط کنند ومیت را با آن غسل دهند، همچنین وقتی میت را کفن می کنید مقداری از تربت را روی سینه او و یا به پیشانی او مالیده و در کفن همراه میت دفن کنید. این کار برای میت در داخل قبر و در فردای قیامت امان است. و یجعل معه شی ء من تربة الحسین علیه السلام فقد روی ۴
*اجازه امام زمان علیه السلام
مرحوم آیت الله شهید دستغیب نقل می کند: وقتی یکی از شیعیان در زمان غیبت صغری خطاب به امام عصر عج می نویسد آیا جایز است ما تربت حضرت سیدالشهداء را با میت در قبر بگذاریم یا با تربت روی کفن بنویسیم. حضرت در پاسخ فرمودند هر دو جایز است و کار پسندیده ای است(یوضع فی القبر مع المیت و یخلط بحنوطه انشاءالله) ۵
البته باید احترام تربت رعایت شود ومهر یا تربت مقابل یا زیر صورت میت باشد بلکه به برکت خاک قبر حسین علیه السلام قبر میت از هر بلا، آفت و عذابی در امان گردد و اگر در خود خاک کربلا دفن شود بهتراست.
* از ریحانه رسول خدا صلی الله علیه و آله نگهداری کنید
یکی از آداب توصیه شده همراه داشتن تربت حضرت سیدالشهداء در سفر و غیر سفر و حتی در خانه، مال و ...است. در روایت تصریح شده است «خاک قبر امام حسین علیه السلام را در میان اموالتان قرار دهید که موجب برکت است». ۶
مرحوم حاج شیخ عبدالحسین امینی صاحب کتاب ارزشمند الغدیر ضمن توصیه هایی درباره تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام می فرمایند؛ خوب است انسان تربت را در پارچه ای قرار دهد و در خانه به عنوان یادبود از ریحانه رسول خدا صلی الله علیه و آله نگهداری کند. ۷
در مسافرت هم توصیه شده است تربت را همراه داشته باشید که انسان را از خطرات حفظ می کند
عن الکاظم علیه السلام انه قال: انا ضامن لمن یخرج یرید سفرا معتما تحت حنکه ان لایصیبه السرق و لاالغرق و لااحرق و تأخذ معک شیئا من تربة الحسین علیه السلام.
امام موسی بن جعفر علیه السلام می فرمایند؛ من ضمانت می کنم برای کسی که به مسافرت می رود در صورتی که همراهش مقداری تربت امام حسین علیه السلام داشته باشد نه دزدی به او اصابت کند نه غرق شود و نه مالش آتش بگیرد. "کنایه از اینکه امام می فرمایند، ضمانت می کنم که حادثه ای برای او پیش نیاید. "
منابع؛
(۱) - کافی: ج ۶، ص ۳۷۸- تهذیب الاحکام: ج ۹، ص ۸۹، وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۱۱ المزار: ص ۱۴۹.
(۲) - کامل الزیارات: ص ۴۶۵، ح ۸، مصباح المتهجد: ص ۷۳۲.
(۳) - گناهان کبیرة: ج ۲، ص ۵۶۵، نقلا عن کامل الزیارات: ص ۲۷۶ اختصاص مفید: ص ۵۲.
(۴) - مستدرک الوسائل: ۲، ص ۲۱۶.
(۵) - تهذیب الاحکام: ۶، ص ۷۶؛ بحارالانوار: ۵۳، ص ۱۶۵.
(۶) - کامل الزیارات: ۲۷۸.
(۷) - راه و روش ما راه و روش پیامبر: ص ۲۲۶.
انتهای پیام ۳۱۳/۱۷
