به گزارش خبرگزاری حوزه، مدینه و کوچه هایش همه غریبی و تنهایی‌اش را فریاد می‌زند.  در خانه اش غریب بود و مرثیه‌اش مرثیه ای است که یک تاریخ از آن خواهند گریست. مرثیه کسی که کشته زهر جفا شد.

معصومه ظهیری با بیان اینکه باید تورق دوباره در زندگی و سیره اخلاقی و عملی این امام معصوم زد و ویژگی ها برجسته آن را جهت الگوبرداری برای جامعه تبیین کرد گفت: معروفترین و بارزترین صفت اخلاقی و اجتماعی امام حسن مجتبی(ع) حسن خلق و حلم و بردباری ایشان بود.

آن طور که معاون فرهنگی و تبلیغی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران تاکید می کند حسن خلق و بردباری امام حسن مجتبی(ع) در جامعه ترویج پیدا کند تا در سبک زندگی اسلامی نشر از آن استفاده شود.

وی با بیان اینکه امام حسن مجتبی(ع) با حُسن خلق خویش مردم را جذب می کردند گفت: نهال اسلام نوپا بود و نیاز به صبوری داشت از این رو امام سعی در حفظ وحدت جهان اسلام داشت.دشمنان با زور، زیور، حیله و نیرنگ به مقابله با اسلام پرداخته بودند که در این میان امام حسن مجتبی(ع) با حسن خلقشان و صبوری شان قلب های مسلمین را تسخیر و چهره منافقان را آشکار کردند.
معاون فرهنگی و تبلیغی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران ابراز داشت: در زیارت نامه این امام معصوم در روز دوشنبه آمده است: سلام بر تو ای یار دین خدا، سلام بر تو ای سرور پاک‌نهاد. امام حسن مجتبی(ع) نگذاشت جامعه نوپای مسلمانان تحت تاثیر نفوذ دشمنان قرار گیرد و آن را حفظ کرد.
 وی با تاکید بر اینکه بنای واقعه کربلا رویه امام حسن مجتبی(ع) بود گفت: امام حسن(ع) برای حفظ اسلام و ارزش‌های توحیدی با قرارداد صلح تحمیلی معاویه، چهره حیله گران را رسوا کرد و اینگونه بود که نهضت کربلا آغاز شد.فراهم سازی زمینه قیام کربلا از سوی این امام معصوم نهاده شد و اینگونه چهره معاویه و یزدیان رو شد.

طرح شاخصه فقر محض انسان ها
عضو هیات علمی جامعة المصطفی العالیه(ص) نیز گفت: امام حسن مجتبی(ع) شاخصه فقر محض انسان ها را در روایتی مطرح می کند که باید از این شاخصه ها الگو گرفت.
به گفته طاهره ماهروز زاده در روایتی از امام حسن مجتبی(ع) سوال شد: ای پسر رسول خدا(ص) چگونه صبح کردی؟ امام فرمودند: صبح کردم در حالی که برای من پروردگاری بر بالای سرم و آتش در مقابل من است و مرگ نیز مرا می طلبد و حساب و رسیدگی به اعمالم مرا محاصره کرده است و من در گرو اعمال آنچه را دوست دارم، نمی یابم و آنچه را کراهت دارم نمی توانم دفع کنم. همه کارها و امور به دست کسی دیگری است. اگر بخواهد مرا عذاب می کند و اگر بخواهد مرا می بخشد پس با این احوال کسی فقیرتر و نیازمند تر از من هست؟
وی افزود: با این روایت می توان حقیقت عصمت و طهارت امامان معصوم را متوجه شد چرا که امام حقیقت گناه و جایگاه خود را در عالم هستی می بیند و گناه نمی کند.
مدیر پژوهشی تفسیر پژوهشگاه جامعه الزهرا(س) تاکید کرد: این روایت تذکری برای همه ما انسان هاست تا حقیقت معصیت و گناه را درک کنیم، گناه جز آتش نیست و اگر به یقین دریابیم نافرمانی خدا را در هیچ اموری نخواهیم داشت.
وی با بیان اینکه باید از این روایت درس بگیریم و خداوند را در همه امور حاضر ببینیم گفت: امام حسن(ع) در این روایت تاکید می کند که نباید لحظه ای از یاد مرگ غافل بود و این گفتار، رفتار، نیت و همه اعمال است که مورد محاسبه قرار می گیرد. اگر عمل خوب باشد از خیرات آن بهره مند می شویم و اگر عمل بد باشد در روز قیامت باید پاسخگو باشیم.
وی با اشاره به شیوع ویروس کرونا و فقر انسان ها در مقابل این بیماری بیان داشت: بشری که با تمام تکنولوژی ها و نوآوری ها عالم را تسخیر کرده است و می تواند از فاصله های دور و قاره های دور از طریق تلفن همراه ارتباط تصویری برقرار کند در مقابل این ویروس به زانو درآمده است.قدرت بشر با تمام علم و تلاشی که داشته است در مقابل این ویروس ناتوان است و نمی تواند این ویروس را از خود دور کند.
وی با تاکید بر اینکه تمام امور به دست خداوند است گفت: امام حسن(ع) در این روایت می فرماید که این خداوند است که به واسطه اعمالمان حساب رسی می کند و در بعد از مرگ هیچ اختیاری برای دور کردن بدی ها نداریم.
عضو هیات علمی جامعه المصطفی العالیه(ص) خاطر نشان کرد: همه انسان ها در مقابل خداوند فقیر محض هستیم و باید این را بپذیریم و استغفار کنیم تا بلاهای بزرگ دفع شوند.
وی به سخاوت امام حسن مجتبی(ع) اشاره کرد و گفت: امام حسن(ع) ۲۵ بار پیاده به حج رفتند و سه بار اموالشان را در راه خدا تقسیم کردند.این ویژگی اخلاقی بارز پیشوای دوم شیعیان بود که ایشان را به کریم اهل بیت(ع) معروف کرد.

ضرورت تبیین علل صلح امام حسن مجتبی(ع)برای مردم

انسیه یوسفیان نیز با تاکید بر همین کرامت امام حسن(ع) اظهار داشت: بعد از شهادت امام علی(ع) و در دوران امامت امام حسن(ع) جریان تحمیلی صلح مطرح شد که پیش از این نیز در زمان پیامبر اسلام صلح حدیبیه نیز رقم خورده بود. امام حسن(ع) برای حفظ جان شیعیان و اسلام نوپا مجبور به قبول صلح تحمیلی از سوی معاویه شد که باید ابعاد مختلف علل این صلح برای مردم تبیین شود.
وی ادامه داد: در زمان امام حسن(ع) دشمنان خارجی رومی برای حمله به بلاد اسلامی آماده و دشمنان برای نابودی دین اسلام نقشه کشیده بودند ضمن اینکه مسلمانان از جنگ و تلفات خسته شده بودند. وقتی این امام معصوم در مدائن برای مردم سخنرانی کرد هیچ کسی اعلام آمادگی نکرد و فریاد ما می خواهیم زندگی کنیم سر می دادند.
وی به خیانت فرمانده سپاه امام حسن(ع) نیز اشاره کرد و گفت: نامه‌هایی میان امام حسن(ع) و معاویه تبادل شد و هر یک از آنها از دیگری خواست که از خلافت دست کشد و تسلیم شود. این نامه‌ها به جایی نرسید و سرانجام معاویه با سپاهی به سوی کوفه حرکت کرد.
این استاد گفت: امام حسن(ع) نیز مردم را به دفاع فراخواند در این میان، سپاهی ۱۲ هزار نفری تشکیل شد. امام حسن فرماندهی این سپاه را به عبیدالله واگذاشت و به او گفت که این سپاه از بهترین جنگجویان، قاریان قرآن و یاران تشکیل شده است و او را همراه سپاه به مقابله با سپاه معاویه گسیل کرد و گفت همانجا بماند تا آن حضرت همراه دیگر سپاهیان به او ملحق شود؛ اما عبیدالله با گرفتن رشوه، به معاویه پیوست.
وی با تاکید بر اینکه شرایط باعث تحمیل صلح به این امام معصوم شد گفت: امام با مفادی که خود تنظیم کرده بود صلح را پذیرفت در این مفاد آمده بود: معاویه به کتاب خدا و سنت پیغمبر (ص) عمل کند، معاویه حقّ تعیین خلیفه پس از خودش را ندارد، معاویه حق ندارد به علی بن ابی‌طالب امیرالمؤمنین (ع) کوچکترین بی‌احترامی و اهانتی بکند و تعهد معاویه به عدم تعرض به شیعیان امام علی (ع)، و رعایت حقوق مالی و جانی آنان در هر کجا که باشند.
یوسفیان ابراز داشت: معاویه همه این صلح را تمام و کمال قبول کرد و وقتی امضا شد معاویه برای سخنرانی رفت و در آنجا به صراحت گفت که من جنگ کردم که حکومت کنم و تمام مفاد این صلح نامه را زیر پای می گذارم این گونه بود که چهره معاویه برای مردم رو شد چرا که پیش از این امام حسن(ع) در مورد حیله های معاویه به مردم هشدار داده بود. تفاوت دوره امام حسن و امام حسین(ع ) در آمادگی یارانشان بود که باعث شد یکی صلح کند و دیگری قیام کند.

تاریخ تکرار می‌شود
استاد جامعه الزهرا(س) بیان داشت: تاریخ تکرار می شود اگر عظمت، عزت و امنیت در سایه رشادت و ایستادگی و تبعیت کامل از رهبری باشد و در حکومت مهدوی(عج) نمایان می شود.
وی با اشاره به حکومت در زمان امام حسن(ع) بیان داشت: در رابطه با حکومت اسلام و الهی در هیچ دوره تاریخی اجبار نبوده است که مردم تحت حکومت باشند بلکه باید اعلام آمادگی و استقبال از سوی مردم می شد تا از این طریق حاکم اسلامی با شدت و قوت بیشتری احکام الهی را اجرایی کند.
این استاد حوزه گفت: بعد از رحلت پیامبر اسلام ۲۵ سال اعلام عمومی برای حکومت اسلامی نبود که بعد با استقبال مردمی و درخواست ها امام علی(ع) به مدت ۵ سال حکومت رسمی و ظاهری را قبول کردند و بعد از شهادت ایشان فرزندش امام حسن مجتبی(ع) به امامت رسید.
وی مبارزه جویی را یکی از خصوصیات امام حسن(ع) عنوان کرد و گفت: ایشان در دوران حکومت پدرش در سه جنگ بزرگ از جمله جمل، نهروان صفین شرکت کردند و جز سرداران و فرماندهان سپاه بودند که از هیچ رشادت و شجاعتی کوتاهی نکردند.
استاد جامعه الزهرا(س) خاطر نشان کرد: در بعضی از جنگ ها به قدری پیشروی به قلب سپاه دشمن می کرد که به دستور پیامبر به عقب کشانده می شد که در تاریخ رشادت های ایشان بیان شده است.
وی با اشاره به اینکه خلق نیکوی امام حسن(ع) مورد اعتراف بزرگان اهل سنت است گفت: ایشان اهل جود و کرم بود به گونه ای که بخشش های بی نظیری داشت ۲ بار تمام اموال خویش و سه بار نیمی از اموال خویش را به نیازمندان اهدا کرد.ایشان به عنوان کریم آل محمد و اهل بیت(ع) معروف است و قبله حاجات همه محبان و عاشقان است.

۳۱۳/۶۱