به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب «داستانهایی از علما» به قلم علیرضا خاتمی شامل ماجراها و نکتههای آموزنده از زندگی علما و دانشمندان دینی است که در شمارههای گوناگون تقدیم شما فرهیختگان میشود.
صدیق محترم حجة الاسلام و المسلمین آقا سید طه موسوی (حفظه اللّه تعالی ) که از دوستان نزدیک و قدیمی اینجانب از دوران نوجوانی است ، روزی برایم نقل کرد:
به قصد زیارت مرقد آقا ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(علیه آلاف التّحیّة و الثّناء) در بهمن ماه سال یکهزار وسیصد و هفتاد و هفت شمسی به اتّفاق عدّه ای از دوستان من جمله حجة الاسلام شیخ علی میرخلف زاده (حفظه اللّه ) وحجة الاسلام سیّد عبداللّه حسینی (حفظه اللّه ) به شهر مقدّس مشهد وارد شده و در منزل پدر یکی از همراهان ساکن شدیم .
موقع نماز صبح بود که وارد صحن مطهّر رضوی شدیم . وقتی در حیاط نگاهم به گنبد طلایی حضرت افتاد سلام دادم .
معمولاً تا زائری وارد حیاط صحن می شود و چشمش به گنبد آقا می افتد، حاجت یا حوائجش را به یاد می آورد.
مدّتی بود زیر گلوی حقیر، غدّه ای بوجود آمده بود. به جهت انجام معالجه و مداوا به نزد طبیبی حاذق و متخصّص رفته بودم . او گفته بود: باید در بیمارستان تحت عمل جرّاحی قرار بگیری .
این غدّه بگونه ای رشد کرده بود که به محض حرکت سر وگردن ، درد نسبتاً شدیدی احساس می نمودم و خلاصه مرا اذیّت می کرد.
ضمن نگاه کردن به گنبد آقا و عرض ارادت و تعظیم ، حاجتم را بیاد آوردم .
وارد حرم مطهّر شدم . پس ازاقامه نماز صبح و تعقیبات وقرائت زیارتنامه و توسّل از حرم خارج شدم . بعد از آن حال وصفای معنوی به غدّه فوق و درد آن توجّهی نداشتم و کلاًّ آنرا از یاد برده بودم .
وارد منزل محلّ اقامت خودمان شدیم . بواسطه مسافرت وخستگی راه ساعاتی استراحت نمودم . حوالی ظهر بود که به قصد زیارت مجدّد و اقامه نماز ظهر و عصر آماده رفتن شدیم .
به حیاط صحن مطهّر. این بار تا نگاهم به گنبد زیبا ونورانی آقا افتاد حاجتم به یادم آمد. دستی زیر گلو و در همان نقطه ای که آن غدّه بوجود آمده بود کشیدم امّا این بار با کمال تعجّب و شگفتی متوجّه شدم اثری از آن غدّه نیست . حتّی با حرکت سر و گردن نیز هیچ دردی احساس نمی کردم !
آری ! من با عنایت آقا امام هشتم علیه السلام حاجت روا شده و شفا یافتم !
«مولف»
نظر شما