حجت الاسلام و المسلمین روح الله نمازی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به عظمت شخصیت والای صدیقه طاهره (س) اظهار داشت: قرآن کریم، یکی از منابع شناخت زهرای مرضیه (س) است.
وی گفت: قرآن، پیامبر خدا (ص) را به عنوان الگو معرفی می کند؛ حضرت فاطمه (س) ادامه دهنده راه رسول الله (ص) است و علومی که در نزد حضرت رسول (ص) بوده، به حضرت فاطمه (س) منتقل شده است؛ به عنوان کسی که بعد از رحلت پیامبر (ص) هم، با فرشته وحی، جبرئیل امین، در ارتباط بوده و عظمت و منزلت حضرت فاطمه (س) تا آنجا است که ارتباط با خدای متعال با فرشته وحی بعد از رحلت قطع نمی شود.
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: مهمترین منبع برای شناخت حضرت زهرا (س)، قرآن کریم است. اگرچه اسم حضرت زهرا و سایر اهل بیت (ع) هم در در قرآن ذکر نشده است. شاید به این حکمت که قرآن کریم را مورد تحریف قرار ندهند و آیات مربوط به امیرالمؤمنین علی(ع) را از بین نبرند.
وی افزود: در رابطه با شخصیت اهل بیت (ع) سخن ها و آیات بسیار است که مهمترین آنها همان سوره مبارکه «کوثر» است، «الکوثر» اشاره به خیر کثیر دارد و در رابطه با حضرت زهرا (س) است، آن زمانی که عاص بن وائل، پدر عمرو بن عاص وقتی حضرت رسول (ص) را «ابتر» خطاب می کرد، خداوند متعال وجود نازنین حضرت زهرا (س) را به حضرت عطا کرد و آیات سوره کوثر نازل شد و بیان گردید «ان شانئک هو الابتر» همان کسی که پیامبر (ص) را بارها مورد آزار قرار می داد و معاذ الله برای حضرت شکلک در می آورد. پیامبر خدا (ص) او را نفرین می کند و او هم دیوانه می شود و در همان دیوانگی که مردم او را به سخره قرار می دادند، به هلاکت می رسد.
این استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: یکی از منابع مهم شناخت حضرت زهرا (س) قرآن کریم است. سوره هل اتی در رابطه با حضرت زهرا (س) و اهل بیت (ع) است. آنها که برای دریافت کمک دست نیاز به خانه آنها دراز می کنند، اهل بیت آنها را دست خالی برنمی گرداند. اگرچه خودشان برای افطار چیزی نداشتند، اما نمی خواهند کسانی را که به در خانه آنها آمده اند، دست خالی برگردند. «و یطعمون الطعام علی حبّه مسکینا و یتینما و اسیرا انما نطعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاءا و لا شکورا»
وی اظهار کرد: آیه مباهله یکی دیگر از آیات برای شناخت جایگاه اهل بیت(ع) و حضرت زهرا(س) است، در سوره مبارکه آل عمران میخوانیم: «فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و أنفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله علی الکاذبین؛ هر کس که پس از فرا رسیدن علم (وحی) به تو درباره او (عیسی) با تو محاجه کند، بگو: بیایید تا ما پسرانمان و شما پسرانتان، ما زنان مان و شما زنانتان، ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را بخوانیم، سپس (به درگاه خداوند) تضرع کنیم و بخواهیم که لعنت الهی بر دروغ گویان فرود آید.» (آل عمران: ۶۱)
حجت الاسلام و المسلمین نمازی اظهار کرد: در روایات اسلامی آمده هنگامی که پای مباهله به میان آمد، نمایندگان مسیحیان نجران از پیامبر خدا (ص) مهلت خواستند تا در این باره بیندیشند، آنان پس از مشاوره با بزرگان خویش به این نتیجه رسیدند که اگر پیامبر اسلام (ص) با جمعیت و سروصدا به مباهله آمد با او مباهله کنند، ولی اگر با افراد بسیار محدودی از نزدیکان خود به میعادگاه آمد، از مباهله با او بپرهیزند و بدانند که او پیامبر است، مسیحیان وقتی به میعادگاه آمدند ناگاه دیدند که پیامبر (ص) به همراه علی و فاطمه و حسنین (ع) به میعادگاه می آید؛ آنان پس از مشاهده این صحنه، سخت به وحشت افتادند و از اقدام به مباهله خودداری کردند و به شرایط ذمه تن دادند.
انتهای پیام. /
نظر شما