اراده الهی ایستادگی در برابر زورگویان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، حجت‌الاسلام ناصر یوسفی، پژوهشگر مطالعات تاریخ اسلام، در برنامه آفتاب شرقی با تشریح مفهوم استکبار و مستضعف در قرآن و تاریخ اسلام گفت: استکبار بر باب استفعال از واژه «کبر» است؛ یعنی کسانی که در پی برتری‌جویی بر زمین هستند و می‌خواهند دیگران را زیر سیطره و رعیت خود نگه دارند. استکبار یعنی قلدرمآبی و زورگویی. خدای متعال می‌فرماید که از هیچ‌کس نمی‌پذیرد در برابر ظلم و زورگویی مستکبران سکوت کند؛ اراده خدا بر این است که باید در برابر زورگویی ایستاد.

وی افزود: هیچ‌گاه مستکبر از ما راضی نخواهد شد، مگر آنکه در اقتصاد، سیاست، علم و فرهنگ تابع محض او شویم. اینجاست که نظام توحیدی با نظام طاغوتی درگیر می‌شود، چراکه ذات استکبار تحمل استقلال ملت‌ها را ندارد و می‌خواهد همه را زیر سلطه خود بگیرد.

پژوهشگر مطالعات تاریخ اسلام با بیان اینکه مستضعف بودن فقط به معنای بردگی ظاهری نیست، گفت: ممکن است کسی در حکومت حق زندگی کند اما همچنان مستضعف باشد. اگر جامعه‌ای نخواهد از زیر یوغ مستکبر بیرون بیاید، اقتصادش وابسته به دلار باشد، پزشکش از خارج بیاید و به توان داخلی اعتماد نکند، همچنان مستضعف است.

حجت‌الاسلام یوسفی با بیان اینکه مستضعف می‌تواند پولدار هم باشد، افزود: سعد بن عباده، رئیس قبیله خزرج، ثروتمند بود، اما چون تحت فشار مشرکان مکه قرار داشت و قدرت دفاع از ایمان خود را نداشت، مصداق مستضعف بود. امروز نیز کشورهایی در حاشیه خلیج فارس با وجود ثروت فراوان، در برابر قدرت‌های سلطه‌گر ناتوان‌ هستند؛ رئیس‌جمهور آمریکا آشکارا گفته بود که کشورهای عربی بدون ما ده روز هم دوام نمی‌آورند. این یعنی ثروت دارند اما ضعیف هستند

وی با اشاره به نمونه‌ای دیگر افزود: وقتی رئیس‌جمهور آمریکا به قطر سفر می‌کند، امیر قطر باید از پله‌های هواپیمای او بالا برود؛ این نماد وابستگی است. قطر در زمان حمله موشکی رژیم صهیونیستی جرأت پاسخ نداشت، چون استقلال واقعی ندارد. حتی اروپا که وفادارترین متحد آمریکاست، در برابر واشنگتن قد کوتاه نگه داشته شده است؛ این خاصیت مستکبر است که نمی‌خواهد هیچ جامعه‌ای مستقل بماند.

حجت‌الاسلام یوسفی تأکید کرد: جامعه توحیدی جامعه‌ای است که هیچ عامل بیرونی نتواند آن را ضعیف نگه دارد؛ اگر کسی در چنین جامعه‌ای ضعیف ماند، مقصر خودش است. جامعه توحیدی یعنی جایی که بلال حبشی می‌تواند رشد کند و نماد ایمان شود؛ جایی که عمار، فرزند برده و کنیز، به مقام استانداری برسد. در جامعه توحیدی، روستازاده و شهرنشین، هر دو فرصت رشد برابر دارند.

وی ادامه داد: ما منکر ضعف‌ها و نارسایی‌های جامعه نیستیم، اما با افتخار می‌گوییم یکی از نشانه‌های حرکت در مسیر خروج از ضعف، این است که امروز در مجلس شورای اسلامی نمایندگانی داریم که دوران تحصیل‌شان را تحت پوشش کمیته امداد گذرانده‌اند؛ یعنی نظام، فرصت رشد را برای همه قشرها فراهم کرده است. در زمان طاغوت، ممکن نبود روستازاده‌ای نماینده مجلس شود.

حجت‌الاسلام یوسفی گفت: خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید: کسانی که فرشتگان قابض ارواح، در حالی جان آن‌ها را می‌گیرند که به نفس خویش ستم کرده‌اند، از آنان می‌پرسند: در چه وضعی بودید که اینچنین به خود ستم کردید؟ آنان می‌گویند: ما در سرزمین خود مستضعف بودیم و اقویا ما را به ضعف کشیدند. ملائکه می‌گویند: مگر زمین خدا وسیع نبود تا مهاجرت کنید؟ و چون پاسخی ندارند، منزلگاهشان جهنم است. این آیه نشان می‌دهد که از نگاه قرآن، ضعف اگر نتیجه‌ تنبلی، وابستگی یا تسلیم در برابر ظلم باشد، هیچ عذری در پیشگاه خدا ندارد. انسان مؤمن مأمور است که برای خروج از ضعف، تلاش و هجرت کند؛ زیرا جامعه توحیدی جایی است که هیچ عامل بیرونی نتواند انسان را ضعیف نگه دارد و اگر ضعف باقی ماند، مقصر فقط خود اوست.

وی در پایان تأکید کرد: هیچ توجیه سیاسی، اجتماعی یا اقتصادی برای ضعیف ماندن نزد خدا پذیرفته نیست؛ حتی مستضعفِ بی‌عمل، اگر در پی رهایی نباشد، سرانجام جایگاهش همانند ظالم در جهنم است.

انتهای پیام/