امام هادی(ع) پرچمدار اندیشه و فرهنگ ناب محمدی(ص)

حجت الاسلام والمسلمین حجت الله سروری در گفت وگو با خبرگزاری حوزه گفت: امام‌ هادی علیه السلام امام دهم شیعیان هستند که ۳۳ سال امامت کردند.

پنج اقدام مهم امام هادی علیه السلام در زمان امامت:

ایجاد فضای فکری جهت ورود به عصر غیبت

استاد حوزه بیان کرد: ایجاد و آماده سازی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت فراهم کردن زمینه ورود شیعه به عصر غیبت، از اقدامات اساسی امامان شیعه علیه السلام بود، که همواره شیعیان را متوجه این امر می‌کردند.

وی تصریح کرد: در این راستا امام هادی علیه السلام هم اقداماتی انجام داده‌اند: بیان روایات فراوان در مورد فرا رسیدن و نزدیک بودن عصر غیبت، بشارت به ولادت حضرت حجت و مخفی بودن ولادت و هشدار این که مبادا مخفی بودن باعث تردید شما شیعیان گردد، کم کردن تماس مستقیم شیعیان با حضرت؛ به طوری که در سامرا مسائل شیعیان از طریق نامه یا نمایندگان حضرت پاسخ داده می‌شد؛ تا از قبل برای شرایط و تکالیف عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با امام آمادگی داشته باشند.

نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام بیان کرد: تأیید برخی از کتب فقهی و اصول روایی شیعه، ارجاع سؤالات شیعیان به وکلا و توجیه وکلا نسبت به پرسش‌های شیعیان؛ با توجه به انحرافات و شبهات آن روز از دیگر مهمترین اقدامات ایشان در بخش اول است.

مبارزه با انحرافات فکری واعتقادی غالیان ومعاندین اعتقادی در جامعه

وی گفت: غالیان و معاندین دو لبه یک شمشیر علیه حاکمیت اسلام اصیل بخصوص امامت تشیع بود. کسانی که سعی می کردند با غلو از مقام اهل بیت(ع) چهره ای سطحی و شکننده از این حضرات به جامعه منتقل کنند و باورپذیری مساله امامت را به چالش بکشند بارها مورد طرد و حتی لعن ائمه قرار گرفته اند. در مقابل نیز افرادی بودند که در جبهه مقابل به لعن اهل بیت(ع) به لعن این حضرات می پرداختند که خود از مصادیق مهم افرادی بودند که امام هادی سعی در برملا کردن چهره واقعی آنها داشتند.

تربیت نیرو و افراد شایسته جهت تبیین و روشنگری جامعه

سروری یادآورشد: یکی از اقدامات و فعالیت‌های ائمه علیه السلام پرورش شاگردان و افراد شایسته بوده است. امام هادی علیه السلام نیز با توجه به پراکندگی شیعیان در مناطق مختلف و وجود شبهات و انحرافات، نیروهایی را که استعدادهای لازم داشتند شناسایی کرده و آنان را جهت پیشبرد اهداف اسلامی تربیت می‌فرمودند.

وی افزود: این افراد افزون بر راویانی هستند که سخنان و روایات امام هادی علیه‌السلام را نقل می‌نمودند. برخی از این افراد همان کسانی هستند که وکالت آن حضرت را عهده دار بودند. برجسته‌ترین این افراد عبارتند از: «عبدالعظیم حسنی (ره)» که مرقدش در شهر ری می‌باشد و از یاران امام عسکری علیه السلام بوده است. «حسن بن راشد»، مشهور به ابوعلی و وکیل امام هادی علیه السلام بوده است. «عثمان بن سعید عمری»، که از 11 سالگی در محضر امام هادی علیه السلام بود و بعدها یکی از نایبان خاص امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شده است.

تقویت سازمان وکالت یا مرجعیت عام در بین مردم

وی بیان کرد: با توجه به لزوم ارتباط بین رهبری و پیروان و پراکندگی شیعیان در اقصی نقاط بلاد اسلامی و با وجود خفقان عباسی و لزوم حفظ شیعیان و از همه مهمتر با توجه به اینکه امام علیه السلام در حصر و تحت نظارت و کنترل بوده‌اند، خیلی از شیعیان در بلا تکلیفی به سر می‌بردند.

استاد حوزه بیان کرد: به همین علت سازمان وکالت که به صورت مخفی شکل گرفته بود و از زمان امام صادق علیه السلام فعالیت خود را آغاز نمود، در دوران امام هادی علیه السلام نیاز به تمهیدات بیشتری داشت. در زمان امام هادی علیه السلام شیعیان ایران، عراق، یمن و مصر ارتباط مستمر و خوبی با حضرت داشتند.

وی یادآورشد: وکلای امام علیه السلام علاوه بر جمع آوری خمس و ارسال آن به امام علیه السلام، در مسائل کلامی و فقهی نیز نقش سازنده‌ای داشته‌اند و در جا انداختن امامت امام بعدی و ورود شیعه به عصر غیبت، تلاش خستگی ناپذیری از خود به نمایش گذاشتند. (البته گاهی افرادی از این وکلا دستخوش انحراف از خط امام علیه السلام شده و مورد تکذیب آن حضرت هم واقع می‌شدند. در این شرایط کسان دیگری جایگزین آنها می‌شدند. این شبکه ارتباطی چنان اهمیت داشت که متوکل را به فکر کنترل و نابودی آن انداخت و با تشکیل نیروهایی ویژه به دستگیری، شکنجه، حبس و شهادت برخی از وکلای امام علیه السلام در نقاط مختلف اقدام کرد، اما موفق نشد این شبکه گسترده را از میان بردارد.

حجت الاسلام والمسلمین سروری بیان کرد: بهترین کتاب شرح زیارت جامعه کبیره، کتاب تفسیری ادب فنای مقربان آیت الله جوادی آملی در ۱۲ جلد است. در زمان امام هادی علیه السلام اصل امامت و جایگاه امامت باید معرفی می‌شد چون ائمه علیهم السلام و فضائل و جایگاه ایشان رو به فراموشی می‌رفت. امام هادی علیه السلام پدران و اجداد گرامی خود را با بیان زیارات معرفی می‌کردند. مجموعه این زیارات و ادعیه به عنوان یک دایرة‌المعارف شیعه به حساب می‌آید و در بردارنده دلایل بسیار استوار در حقانیت ائمه اطهار و اهل بیت علیهم السلام است.

استاد حوزه بیان کرد: امام هادی علیه‌السلام را به نوعی باید پرچمدار ولایت و مُبلغ بحث امامت و ولایت دانست و همانطور که اشاره شد دو یادگار خیلی مهم از ایشان گواه این مدعاست. در زیارت جامعه کبیره حدود ۴۰۰ صفت و ویژگی از ویژگی‌های ائمه اطهار(ع) و در زیارت غدیریه حدود ۴۰ آیه از آیات قرآن در شأن امیرالمؤمنین بیان شده است.

زیارت جامعه کبیره

وی گفت: این زیارت از مشهورترین، برترین و شناخته شده‌ترین زیارات ائمه علیهم السلام است. شیعیان نسبت به خواندن آن به‌خصوص روزهای جمعه توجه خاصی دارند. شیخ طوسی (ره) در التهذیب و شیخ صدوق (ره) در الفقیه آن را نقل کرده‌اند.

پژوهشگر حوزوی بیان کرد: علامه مجلسی (ره) در مورد صحت سند آن که به درجه قطع رسیده می‌گوید: «این زیارت دارای بهترین سند، عمیق‌ترین مفهوم، فصیح‌ترین الفاظ، بلیغ‌ترین معنا و عالی‌ترین شأن است. امام هادی علیه السلام در این زیارت شاخصه‌ها و پایه‌های اصلی شیعه را بیان فرمودند.

زیارت غدیریه

وی گفت: این زیارت به زیارت امیرالمؤمنین در عید غدیر خم معروف است. در سالی که معتصم امام علیه السلام را از مدینه به سامرا فراخواند، ایشان به زیارت امام علی علیه السلام در نجف اشرف رفته و این زیارت را قرائت کردند که در ضمن آن یکصد و پنجاه منقبت از مناقب امام علی علیه السلام بیان فرموده و از برخی مشکلات سیاسی و اجتماعی که ایشان را آزرده کرده بود، سخن گفتند.

استاد حوزه افزود: این زیارت از زیباترین، اصیل‌ترین، بدیع‌ترین و پربارترین زیارت‌هاست. در زمانی این زیارت توسط امام هادی علیه السلام قرائت شد که امامت به فراموشی سپرده شده بود. امام هادی علیه السلام در ضمن زیارت با ترسیم مظلومیت امام علی علیه السلام و هشدار به مردم، آنان را از خواب غفلت بیدار می‌کند.

وی عنوان کرد: خلفای معاصر امام هادی (ع) در طول دوران زندگی امام هادی (ع) چند تن از خلفای عباسی بر مسند قدرت نشسته بودند که عبارتند از: معتصم برادر مامون (از ۵ تا ۱۵ سالگی امام) واثق پسر معتصم (از ۱۵ تا ۲۰ سالگی امام) متوکل برادر واثق (۲۰ تا ۳۶ سالگی امام) منتصر پسر متوکل (۳۶ سالگی امام) مستعین پسر عموی منتصر (۳۶ تا ۴۰ سالگی امام) معتز پسر دیگر متوکل (۴۰ تا زمان شهادت امام).

انتهای پیام