به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»،  حجت الاسلام و المسلمین سیدرضا حسینی در همایش « نقش جمعیت در اقتصاد مقاومتی » که در سالن همایش های موسسه امام خمینی (ره) در حال برگزاری می باشد ضمن بررسی موضوع « روابط متقابل جمعیت و تامین اجتماعی »، اظهارداشت: طبق فرمایشات مقام معظم رهبری یکی از مهمترین شاخص ها و مولفه های اقتصاد مقاومتی بحث عدالت اجتماعی است و تامین اجتماعی از مهمترین زیرساخت های اقتصاد مقاومتی و عدالت اجتماعی می باشد.

وی با بیان اینکه تأمین اجتماعی مهم ترین مسأله سیاسی و اجتماعی جهان می باشد، افزود: طبق تعریف جامعه ملل، تأمین اجتماعی به منزله حمایتی است که جامعه در قبال پریشانی‌های اجتماعی و اقتصادی پدید آمده به واسطه قطع یا کاهش شدید درآمد افراد، براثر بیماری و بیکاری به اعضا ی خود ارائه می دهد؛ بنابراین با توجه به این تعریف تأمین اجتماعی منحصر در راهبرد های بیمه ای نمی شود.

 استاد حوزه و دانشگاه مسأله تأمین اجتماعی را از مهم ترین مباحث سیاسی و اجتماعی جهان دانست و افزود: الگویی که در ایران وجود دارد، برگرفته از الگوهای رایج درغرب است و در مبانی ارزشی با مبانی اسلام تضاد دارد.

 وی به وجود منابع فراوان تأمین اجتماعی در ایران اشاره کرد و گفت: متأسفانه با وجود این منابع عظیم، کشور در مبحث تأمین اجتماعی مشکل دارد؛ بنابراین این مسأله نیاز به پژوهش گسترده دارد.

 این محقق و پژوهشگر علم اقتصاد تأمین اجتماعی را  از پایه های عدالت اجتماعی توصیف کرد و اظهارداشت: مسأله انفاق، صدقه، اوقاف، کفارات، نذورات، صله رحم و تعاون در خیرات، احکامی است که دین مبین اسلام برای تأمین زندگی جامعه در مسأله تأمین اجتماعی وضع شده است.

 وی بیان داشت: قرآن کریم زکات را که امری اجتماعی بوده در کنار نماز، دو برنامه مهم برای انسان ها بیان کرده است، این نشان دهنده آن است که مسأله تأمین اجتماعی یک اصل اساسی در دین اسلام به شمار می‌رود.

 حجت الاسلام حسینی با اشاره به پیشینه مسأله تأمین اجتماعی در آثار اندیشمندان مسلمان، بیان داشت: برخی از اندیشمندانی که وارد این عرصه شده اند، به دنبال اثبات این مسأله از دیدگاه آیات و روایات هستند، به عنوان مثال یوسف قرضاوی در کتاب فقه الزکاة خود، بیان می کند که زکات همان تأمین اجتماعی اسلامی است.

 وی به نظریه مرحوم شهید صدر اشاره کرد و گفت: نظریه  ایشان در کتاب « اقتصادنا»، کاملترین و نزدیک ترین نظریه به فقه شیعه در مسأله تأمین اجتماعی است؛ متأسفانه در حوزه های علمیه به مباحث فقهی تأمین اجتماعی پرداخته نشده است.

 این محقق حوزوی با اشاره به تحولات تأمین اجتماعی در نظام های مختلف، یادآور شد: در دوره قبل از نظام سرمایه داری، نیازهای مردم به صورت سنتی و با استفاده از مؤسسات خیریه و خانواده ها بر طرف می شد.

 وی به دوره نظام سرمایه داری اشاره کرد و گفت: در این دوره مسائل سنتی کنار گذاشته شده و جایی برای عدالت اجتماعی وجود نداشت، نظام سرمایه داری اعتقاد داشت که باید از مردم حقی برای بیمه گرفته شود تا در مواقع نیاز برای خود آن ها خرج شود که این اعتقاد آن ها در راستای نظام سرمایه داری بود، به همین دلیل در این نظام مسأله شکاف طبقاتی به وجود آمد.

 عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: در برهه ای از تاریخ، نظام هایی به این نتیجه رسیدند که باید از درآمدهای دولت برای تمامی نیازهای مردم خرج کرد، این عقیده سبب هزینه های سنگین برای دولت های رفاهی شد.

 وی به راهبردهای تأمین اجتماعی متداول اشاره کرد و افزود: « مشارکت کارگر و کارفرما» ،«  حمایتی  مانند کمیته امداد »، «امدادی مانند هلال احمر و صلیب سرخ » از جمله این راهبردها می باشد.

 وی با اشاره به اشکالات فقهی و حقوقی تأمین اجتماعی متداول، افزود: تأمین اجتماعی مرسوم، به خصوص راهبردهای بیمه ای آنها، با عدالت اجتماعی اسلامی سازگار نیست، مسأله مزایای بازنشستگی برای بازماندگان با مسأله فقهی ارث در تضاد است، حق قانونی و حدود این سازمان ها باید مشخص باشد.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه ودانشگاه، بزرگ‌ترین اشتباه در تأمین اجتماعی را زیر نظام بردن آن دانست و اظهار داشت: اسلام می فرماید که تأمین اجتماعی اصل نظام است؛ بنابراین نباید برای نظام مشکلاتی را ایجاد کند.

وی با اشاره به ساز و کارهای تأمین اجتماعی در اسلام، ادامه داد: نخستین سازو کار تدارک خصوصی است، این بدان معنا بوده که در بازار اسلامی باید تحولاتی انجام بپذیرد و عواملی برای کار کردن در جهت تأمین اجتماعی باید در نظر گرفته شود، باید از سود گرایی و گرایش بر ربا پرهیز شود.

انتهای پیام   313/17