حجت الاسلام رسول نوروزی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در قزوین، گفت: یکی از دغدغه های پیامبر اکرم(ص) برای بعد از ارتحالشان موضوع جانشینی پس از خود بود و برای رسول خدا به عنوان «رهبر»، تداوم «راه» بسیار مهم بود.

مسئول امور صیانتی حوزه علمیه قزوین افزود: فلسفه سیاسی اسلام نیز قالب «امامت» و «وصایت» را برای تداوم راه پیامبر و استمرار حاکمیت اسلامی پس از رحلت آن حضرت، پیش بینی کرده بود به طوری که بارها و بارها آن حضرت، نسبت به جانشینی خویش و وصیّ خود، سخن گفته، رهنمود داده و تکلیف را معیّن کرده بود.  

وی ادامه داد: اساسی ترین، صریح ترین و به یادماندنی ترین شکل آن اعلام و تعیین، حادثه «غدیر خم» بود، آن هم با فرمان صریح و قطعی خداوند که حکم پروردگار را به مردم ابلاغ کند. نزول آیه «یا ایها الرسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک...» در این راستا بود، اما رسول خدا(ص) باز هم بیمناک از پیامد این اعلام، و نگران از واکنش مردم نسبت به آن بود، چون رگ و ریشه های جاهلی بازمانده در فکر و دل برخی از اصحاب را می شناخت و کمی تأمّل و درنگ نسبت به اظهار و ابلاغ آن پیام داشت. تأکید آیه بر این که «خداوند تو را از گزند مردم حفظ می کند؛ واللّه یعصمک من الناس» اشعار به همین دلواپسی های پیامبر خدا دارد.  

حجت الاسلام نوروزی عنوان کرد: رسول خدا(ص) نسبت به اقدامات خطرناک برخی از مسلمانان و انحراف امت اسلامی نگران بود و می فرمود: «امّا الّتی اخافُها علیه، فَغَدْرُ قریشٍ به من بعدی؛ آنچه بر او نسبت به آن بیم دارم، آن است که قریش پس از من با او [علی(ع)] از در نیرنگ و حیله در آیند».

وی با اشاره به اینکه نگرانی حضرت به جا بود، ادامه داد: مظلومیت و محرومیت ۲۵ ساله امیرالمؤمنین(ع) از حق خویش، شاهد این مدعا بود.

مسئول امور صیانتی حوزه علمیه قزوین بیان کرد: برخی تفکرات انحرافی نسبت به مسئله خلافت اسلامی و جانشینی پیامبر بعدها آن قدر فاصله گرفت و زاویه پیدا کرد که خلفا خود را برابر و هم‌شأن ربوبیت قلمداد می کردند و بر این باور بودند که می توانند احکام را تغییر دهند و جابجا کنند.

حجت الاسلام نوروزی ادامه داد: این موضوع به قدری پیش رفت که مردم اطاعت از خلیفه «یزید» را حتی به قیمت ریختن خون امام حسین(ع) واجب و لازم می دانستند و برای کشتن امام و یاران آن حضرت قصد قربت می کردند و این نشان می داد که به شهادت رساندن امام و یارانش در کربلا ناشی از انحراف در امت پیامبر(ص) بود.

انتهای پیام