به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، محسن حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش طی سخنانی در نشست اعضای کارگروهای تخصصی ستاد همکاریها که در ساختمان ستادی وزارتخانه آغاز شد، اظهار کرد: ضرورت همکاری و ارتقای این همکاری میان حوزه و آموزش و پرورش بر کسی پوشیده نیست اما آنجایی که پیوند میان حوزه و آموزش و پرورش شکل می گیرد، جایی است که هم علم بدهیم و هم تزکیه داشته باشیم و باید نسبت به این مهم اهتمام داشته باشیم.
رئیس ستاد همکاریهای حوزه و آموزش و پرورش ادامه داد: در بین تعلیم و تزکیه ، تزکیه مقدم بر تعلیم است، تفاوت یک واقعیت مهمی است که در دنیا امروز مشاهده می شود اما منشاء تفاوت ها کجاست؟ که باید علم و یادگیری را منشأ آن دانست.
حاجی میرزایی با اشاره به آیه ۷۸ سوره نحل «وَاللَّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»، افزود: خداوند متعال می فرمایند؛ خداوند شما را از بطن مادران بیرون آورد در حالی که هیچ نمی‌دانستید و به شما گوش و چشم و قلب اعطا کرد تا مگر (دانا شوید و) شکر (این نعمتها) به جای آورید. بنابراین چیزی که یاد میگیریم و به آن عمل می کنیم یا حرف میزنیم راعلم به ما می گوید که چگونه با این سه مقوله برخورد کنیم.
وی به ابزار یادگیری اشاره کرد و گفت: سه ابزار گوش، چشم و قلب را می توان ابزار یادگیری تصور کرد که این سه کلیدواژه در ساختار شخصیت انسان بسیار مؤثر است.
وزیر آموزش و پرورش اضافه کرد: بر این اساس همکاری میان حوزه و آموزش و پرورش از جنس تبادل یا معامله پایاپای نیست بلکه یک همکاری مؤثر برای یک خروجی مشترک که دانش آموز در تراز نظام انقلاب اسلامی است، می‌باشد.
وی گفت: اگر بنا باشد بدون اینکه ابزارها را کنترل کنیم، آموزش بدهیم معلوم نیست آن علم کارگشا باشد زیرا محصولی که دنیای امروز را ملتهب کرده است باعث شده که تبعیض و بی عدالتی خروجی آن باشد، عدم کنترل ابزارها است.
حاجی میرزایی بیان داشت: ما برای همکاری نیازمند الگوی مؤثری برای کار کردن هستیم، مأموریت داریم، بدانیم افرادی که در جامعه آموزش دیده اند، در ابعاد اجتماعی چه کارکردی خواهند داشت و چه محصولی را ارائه خواهند کرد.
وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: در واقع مأموریت مشترک حوزه علمیه و آموزش و پرورش این است انسان هایی در تراز نظام، انقلاب و متعهد به آرمان ها تربیت کنیم.
وی افزود: جنس کار ما این نیست که فقط یک همکاری و تعامل سازمانی با یکدیگر داشته باشیم زیرا این نوع همکاری نازل ترین نوع همکاری میان دو نهاد اثرگذار علمی و فرهنگی کشور است، بلکه باید همکاری ما یک همکاری ارگانیک، سازمان یافته دارای اهداف مشخص و بر اساس اسناد بالادستی مورد تایید نظام باشد تا خروجی آن تربیت دانش آموز در تراز اسلام و انقلاب باشد.
وزیر آموزش و پرورش با ابراز گلایه از همگون نبودن جنس همکاریها در سازمان ها و نهادهای فرهنگی مانند؛ صداوسیما، نهاد خانواده، مراکز فرهنگی گفت: آموزش و پرورش، حوزه های علمیه، صداو سیما و خانواده یک مأموریت دارند و باید به دنبال تربیت هدفمند و سازنده و همسو با سیاست های کلی این نهادها باشد که آنطور که باید باشد نمی بینیم.
حاجی میرزایی تصریح کرد: ارتباط ما با حوزه های علمیه و صداو سیما راهبردی است و باید الگویی مؤثر برگزید تا محصول آن انسانی در تراز جمهوری اسلامی ، قرآن، متعهد و کارآمد برای نظام باشد.
وزیر آموزش و پرورش تأکید کرد: تجربه این چهار دهه نشان داده است که در همکاریهای بین سازمانی بیشتر به دنبال تعامل هستیم تا باروری هدفمند همکاریها، نباید فراموش کرد ۱۲ سال همه قلب، چشم، زبان بچه ها با مشروعیت تمام به ما سپرده شده است و این نقد را هم به حوزه پرورشی هم دارم چرا که در این ۱۲ سال ساعت های طلایی را رها کرده و در ساعت های فوق برنامه و... خلا های پرورشی را می خواهد جبران کند و این خروجی مطلوبی برای ما ندارد.
حاجی میرزایی اظهارکرد: باید از پهنای کار کم کرد و به عمق و ژرف نگریست و برنامه ریزی کرد، مثلا درتربیت نیروی انسانی چه کاری می توان کرد؟ در تعامل و همکاری میان خانواده ها و صدا وسیما چه تعاملی می توان تدارک دید؟ تحول در محتوای یادگیری چیست ؟
وی با بیان اینکه بیش از ۵۰درصد سندتحول به ما می گوید که همه تقاضای آموزش و پرورش بر محوریت معلم است، حال در این همکاریها حوزه علمیه در تربیت معلم به چه نحوی با آموزش و پرورش باید همکاری کند.
وزیر آموزش و پرورش گفت: باید بررسی کنیم چقدر به اهداف نزدیک شده ایم؟ فعالیت ها و اقدامات، بررسی و نقد کتاب، همایش و نشست ها مورد اصلی کلام من نیست، چیزی که برای من مهم است آنست که الان به واسطه همکاریهای حوزه علمیه و آموزش و پرورش چه اتفاقی در مدرسه، دانش آموز، خانواده و کادر مدرسه رخ داده است، و چه فرقی با دورانی که این مسائل نبود داشته است.
حاجی میرزایی با بیان اینکه بدون تردید این همکاریهای دارای اثار و برکاتی بوده است، افزود: باید ارزیابی را به اثر گذاری کارها معطوف کنیم که خروجی و اتفاق واقعی که در عمل افتاده است، چیست؟ و نباید به صحبت متداولی که امروزه می گویند؛ اثار فعالیت های فرهنگی در آینده مشخص می شود، توجه نمود بلکه به دنبال این باشیم فعالیت ها در کوتاه مدت نیز اثر خود را بگذارد.
