حجت الاسلام محمدجواد قائمی، مدیر حوزه علمیه خواهران، در یادداشتی با عنوان بسیج و جامعه‌پذیری اجتماعی آورده است: یکی از مهم‌ترین مشکلات جوامع انسانی به معنای عام آن و جامعه اسلامی ایران، مسئله شکاف بین نسلی و نبود فهم مشترک میان نسل‌های مختلف در یک جامعه متأثر از گذر زمان و تحولات اندیشه‌ای و تکنولوژی است که می‌تواند تأثیرات مختلفی از حیث فکری و اندیشه‌ای داشته باشد و ثبات حاکم بر سیستم سیاسی را دچار اختلال و بی‌نظمی کند و متأثر از عدم پاسخ گویی سیستم اجتماعی حاکم بر جامعه نسبت به نیازهای معطوف به ارزش‌های جدید، شاهد بحران های سیاسی اجتماعی تا مرکز تغییرات حاکمیت‌های سیاسی از طرق مختلف متناسب با سطح فرهنگی سیاسی از کودتا تا انقلاب‌های رنگین یا انقلاب اجتماعی باشیم.
از این رو همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه های حاکمان سیاسی، حذف و کاهش فاصله بین نسلی از طریق انتقال و تحکیم ارزش‌های ثابت و سنتی حاکم بر جامعه سیاسی در قالب‌های مختلف و از جمله مسئله جامعه پذیری سیاسی و احساس مسئولیت در تک‌تک افراد جامعه می‌باشد که جوامع مختلف از راهکارهای مختلف از جمله احزاب در کنار نظام آموزش و پرورش رسمی مستقر در آن واحد سیاسی استفاده می‌کنند.
بر این اساس، با توجه به قابلیت‌های مختلف نهاد بسیج در حوزه‌های مختلف فکری و رفتاری، می‌توان ادعا کرد که بسیج می‌تواند به عنوان یک نهاد محوری و مرکزی بیشترین نقش‌آفرینی را در حوزه تشریع و تحکیم ارزش‌های حاکم بر نظام سیاسی و اجتماعی جامعه ایران در مسیر جامعه پذیری داشته باشد و شاهد رشد روز افزون نسل‌های مختلف با سلایق مختلف به سمت آرمان‌ها و ارزش‌های ثابت و متغیر حاکم بر نظام جمهوری اسلامی ایران باشیم.
این مهم معطوف به بازشناسی مجدد از معنا و مفهوم فرهنگ و نهاد بسیج به عنوان یک مؤلفه فرهنگی ارزشی در حوزه معرفتی و شناختی اجتماعی برای سوق دادن اذهان به سوی آرمان واحد از طریق ایجاد هویت واحد درعین کثرت است که می‌تواند برون دادهای مختلفی داشته باشد.
یکی از اقدامات مهم که دشمنان انقلاب در طول سالیان متمادی به‌عنوان یک حربه در ضربه زدن به مبانی انقلاب در جنگ قرائت‌ها از آن به‌خوبی استفاده کرده و در شکل‌گیری و تقویت شکاف بین نسلی نیز نقش داشته است، مسئله تولید تصویر و تفسیر نامطلوب و خشن از چهره مؤلفه‌های مهم فرهنگی همچون "انقلاب، حجاب، غیرت، خانواده" و ازجمله بسیج می‌باشد؛ لذا اولین چهره هر مخاطب در مواجهه با کلمه بسیج "چهره مظلومانه یک بسیجی در قامت یک نیروی نظامی در میدان نبرد و جهاد" است و حال‌آنکه این چهره درعین ارزشمندی و افتخار، خروجی عملی برون دادهای فرهنگ بسیج است.
لذا یکی از مهم‌ترین اقدامات متولیان امر به خصوص اندیشمندان، در حوزه جنگ نرم و میدان نبرد، قرائت‌ها، ترویج بسیج و فرهنگ بسیج به عنوان نهاد مهم فرهنگی که متولی بسط و تقویت روحیه ایثار و تلاش در مسیر تحقق آرمان‌های مهم و والای الهی انسانی است که می‌توان برون داد خارجی آن را از عرصه محرومیت زدایی مادی و معنوی در اقصی نقاط سرزمین تا جهاد در میدان‌های علمی و نظامی به‌عنوان سربازان مکتب اسلامی و زمینه‌سازان تمدن نوین اسلامی ایرانی ترسیم و به نمایش گذاشت.
علی‌رغم تمام خدماتی که نهاد بسیج در سطوح قشری مختلف و در قالب تشکل‌های مختلف خود از سنگرهای نظامی برای حفظ کیان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تا سنگرهای علمی داشته، ولی متأسفانه اقدامات چندانی در مسیر گفتمان سازی به‌عنوان یک الگوی عینی از آیه " تعاونوا علی البرّ و التّقوی " شکل نگرفته و یقیناً با تحقق این مهم شاهد خیزش‌ها و امیدهای جدید به‌خصوص در جذب نیروهای خاکستری که چندان با برون دادهای متنوع و مختلف و متناسب با هر سلیقه و قشری آشنائیت ندارند، خواهد شد.
نکته مهم دیگر در مسئله بسیج و بسط این فرهنگ در سطوح و لایه‌های مختلف، ضرورت حفظ رابطه زیست بوم فرهنگی بسیج با خود بسیج و بسیجی است، لذا چنانچه همگان می‌دانند، زیست بوم این فرهنگ مهم و تأثیرگذار مساجد و هیئت‌های مذهبی مستقر در مساجد است و این همزاد پنداری در رشد و نمو این فرهنگ بسیار کارآمدی دارد و لذا چنانچه مرحوم امام‌خمینی(رحمه الله علیه) محور تحولات و سنگر اصلی انقلاب را مساجد دانسته و تقویت آن را تقویت مبانی و ریشه‌های انقلاب دانستند، به یقین مؤلفه‌های فرهنگی متناسب با انقلاب که زاده و رویش یافته بستر انقلاب اسلامی ایران و ازجمله بسیج، از این استثنا نخواهد بود و لذا کار آمدی نهادها و ارزش‌های انقلاب با محوریت مسجد و متولیان مسجد از جمله روحانیت انقلابی، کارآمدی لازم را خواهد داشت.
انتهای پیام ۳۱۳/۴۸
