اختصاصی/ آیتالله یزدی با اشاره به الزامات تحقق "حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی" می گوید: این که برخی بیایند و در انتخابات از اموال دولتی و کمکهای میلیونی دیگران استفاده کنند، آسیبی برای خلق "حماسه سیاسی" است// اصلح یعنی چه؟ یعنی مقدس مآب بودن؟ تسبیح به دست داشتن و ذکر گفتن؟ این که فردی در ابتدا و انتهای صحبت هایش از امام زمان(عج) سخن بگوید، میشود کاندیدای درجه یک؟ // رئیس جمهور باید این فهم و ظرفیت را داشته باشد که استقبالها به خاطر اسلام، انقلاب، قرآن و اعتقاد مردم به ولایت فقیه است// این که دولت در مسائل اقتصادی تنها به نظرات چند نفر خاص که با هم ارتباطات دوستانه و یا مسئولیتهای خاصی دارند، اکتفا نماید، اشتباه است.
به راستی "حماسه سیاسی و اقتصادی" یعنی چه و چه الزاماتی دارد؟ ماموریتهای رییسجمهور و دولت آینده در این عرصه چیست؟ و ...، برای پاسخ به این سئوالات، خبرنگار خبرگزاری حوزه در گفتگویی تفصیلی با آیتالله محمد یزدی، رییس جامعه مدرسین حوزه و نایب رییس مجلس خبرگان رهبری، دیدگاههای ایشان را درباره الزامات و مولفههای تحقق شعار هوشمندانه "حماسه سیاسی وحماسه اقتصادي " جویا شد که با استقبال گرم و صمیمانه رییس جامعه مدرسین روبرو گردید.
آنچه در پی می آید، حاصل این گفتگوست:
* مقام معظم رهبری در نامگذاری سالها چه اهدافی را دنبال می کنند و چرا امسال سیاست و اقتصاد را به هم پیوند زدند و از لفظ "حماسه" که به نوعی حرکت جهادی و جهادگونه است، استفاده کردند؟
نامگذاری سالها از سوی مقام معظم رهبری با هدفی معین و مشخص صورت می گیرد؛ اینگونه نیست که این نامگذاریها بدون مطالعه صورت بگیرد، بلکه قطعا با هدف خاصی انجام می شود. ایشان در سخنرانی هایی که دارند، دلیل اهمیت این نام گذاریها را بیان می کنند.
امسال با توجه به برگزاری انتخابات یازدهمین دوره ریاستجمهوری و چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا، کشور به لحاظ سیاسی در شرایط حساسی قرار دارد؛ این دو انتخابات از اهمیت ویژه و فوق العادهای برخودارند و تاثیر و نقششان در آینده کشور و عرصه بینالملل طولانی مدت خواهد بود و چون مسئله انتخابات و مشارکت مردم در شاخصهای بینالمللی نقش دارد، از این جهت کلمه "حماسه" به سیاسی اضافه شده است تا انتخابات رنگ حماسی به خود بگیرد.
خیال خام دشمنان
مردم هر ساله به طور میانگین در انتخاباتهای مختلف مانند انتخابات مجلس شورای اسلامی، خبرگان رهبری و ... که در کشور برگزار شده است، حضور و مشارکت حداکثری داشته اند؛ ولی امروز حضور مردم در انتخابات، میزان آراء، به چه کسی رأی دادن و...، همگی نسبت به سایر انتخاباتها متفاوت است، دلیل آن روشن است، چرا که دشمنان اسلام در طول این سالها علیه انقلاب و نظام اسلامی تبلیغات گستردهای انجام دادهاند و به خیال خام خود تلاش دارند که مردم را از روحانیت، نظام و انقلاب دور نگه دارند تا به جهانیان بگویند مردم ایران خسته شدهاند و دیگر با نظامشان همراه نیستند؛ دشمن با این کار تلاش دارد بر افکار عمومی دنیا اثر منفی بگذارد و نظام اسلامی ایران را نظامی ناکارآمد و بدون پشتوانه مردمی معرفی کند؛ بنابراین مقام معظم رهبری مسئله "حماسه سیاسی" را مطرح فرمودند.
پشتوانه عظیم مردمی نظام
این که رهبری نظام در سخنرانی رسمی صراحتاً خطاب به رژیم صهیونیستی میگوید که "اگر یک غلطی بکنند، بدانند تلاویو و حیفا با خاک یکسان خواهد شد". این حرف، از سوی یک فرد عادی نیست، بلکه از سوی عالیترین مقام و مسئول است و میدانیم که حرف یک مسئول بی تکیه گاه نیست، وقتی که مقام معظم رهبری مسئلهای را مطرح میکنند، با اتکا بر واقعیتهای موجود است و نشان دهنده پشتوانه عظیم مردمی و اقتدار نظام اسلامی است.
* منظور از "حماسه سیاسی" تنها برگزاری انتخابات است، یا این که ابعاد دیگری هم دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد؟
در مرحله اول منظور از "حماسه سیاسی"، حماسی برگزار کردن انتخابات است و هر کسی که شرایط رأی دادن دارد، باید به پای صندوقها بیاید و بداند که تک تک آرای آنها در مجامع بینالمللی تأثیر گذار است. البته میدانیم که مردم کمتر کشوری به اندازه ملت سرافراز ایران اسلامی به مسایل سیاسی آشنایی و ورود دارند؛ از این رو معتقدم مردم، مصالح کشور را در نظر دارند و آن را رعایت میکنند.
در این میان باید بدانیم که افراد با سلیقههای مختلف در این عرصه وارد میشوند و ممکن است مردم، برخی را قبول داشته و برخی دیگر را قبول نداشته باشند، اینها نباید در روز رأیگیری، حضور حداکثری مردم را تحت تأثیر قرار دهد.
همچنین گاهی در انتخابات این گونه بوده که برخی در ساعات اولیه انتخابات میگویند که الآن جمعیت زیاد است و چنین و چنان...، از این رو اواسط و حتی اواخر ساعات رأی گیری مراجعه میکنند و دستگاههای اجرایی به ناچار باید ساعت اتمام رأی را تمدید کنند. ما باید بدانیم که برای خلق حماسه این کار درست نیست؛ باید زمانی که روز رأیگیری فرا میرسد، افراد در اولین فرصت به شعبه اخذ رای که در نزدیکی آنان قرار دارد، مراجعه و رأی خود را به کسی که اصلح تشخیص دادهاند، بدهند.
* برگزاری حماسی انتخابات به چه معناست و آیا تعدد کاندیداها تاثیری در این عرصه دارد؟
زمانی که انتخابات به صورت حماسی برگزار شود، در حقیقت پاسخگوی شبهات دشمنان خواهد بود. جهانیان بدانند که مردم ما از نظامشان فاصله نگرفتهاند و به آن علاقمند هستند و حضور حداکثری در صحنههای مختلف، گواه این ادعاست.
انتخابات، پارامتر خاصی است که در دنیا بر روی آن حساب خاصی باز میکنند و در کشور ما نیز به آن توجه زیادی میشود. در انتخابات پیش رو کاندیداهای زیادی وارد عرصه شدند و خود را آماده کاندیداتوری کردند؛ خیلیها حالت حماسی به خود گرفتند و خیال کردند که اینجا جبهه جنگ است و گفتند "بالاخره میدان جنگ را باید گرم نگه داشت"، در زمان جنگ خیلی از بچههایی که به سن قانونی نرسیده بودند هم میرفتند و میگفتند که "ما میخواهیم در جبهه حضور داشته باشیم"، با زحمت پدر مادرانشان را راضی میکردند و گاهی هم شناسنامههایشان را جابجا میکردند تا به جبهه بروند.
عدهای وارد عرصه شدند تا بگویند "ما هم هستیم"
افراد زیادی با این روحیه در عرصه انتخابات وارد شدند تا بیان کنند "ما هم هستیم و هم همه کار میتوانیم بکنیم و اصلا مشکلات کشور را ما میتوانیم حل کنیم" و خود را برای کاندیداتوری آماده کردند. در حالی که وقتی از مطلعین میپرسیدیم و یا به نظرسنجیها نگاه میکردیم و از شرأیط عامهای که کم و بیش میتوان آن را حدس زد، پی می بردیم که شرایط آن گونه نبود. بعضی از همین افراد نه تنها رأی آوری نداشتند، بلکه به قول بعضی از مطلعین فقط رأی شکنی هم داشتند، به این معنی که با تبلیغات و موقعیتی که داشتند، مقداری آرا را جذب میکردند.
بسیاری خود را کاندایدا کردند و در اظهاراتشان می گفتند که "حتما رأی میآوریم"، حتی بعضیها در دیدار با خود من می گفتند که "غیر از من هیچ کسی نمی تواند مشکلات کشور را حل کند، فقط من هستم که میتوانم این مشکلات را حل کنم"، ولی باید از آنها پرسید که سوابق کاری شما چیست؟ چقدر مدیریت داشتهاید؟ حالا ممکن است در یک وزارتخانه یا بعضی جاها کار کرده باشند؛ این روحیه مشکل آفرین است.
* مقام معظم رهبری فرمودند "کاندیداها باید نقاط قوت دولتهای گذشته را داشته باشند و نقاط ضعفها را نه"، تحلیل شما از این فرمایش رهبری چگونه است؟
این واقعیتی است که مقام معظم رهبری در سخنرانی خود در مشهد مقدس تبیین کردند که هر کس میبیند که نقاط قوت گذشتگان را دارد و نقاط منفی آنها را ندارد، بیاید و بگوید من آماده هستم و اگر مردم رأی دادند، مشغول کار شود. ما در دولتهای گذشته و رؤسای جمهور گذشته ضعفهایی را میبینیم حتی در همین دولت اخیر با توجه به حمایتهایی که از سوی اصولگرایان، روحانیون و... انجام دادند، دیدیم که چه ضعفهایی پیش آمد و چه مشکلاتی ایجاد شد و حتی دلنگرانیهایی نیز به وجود آورد.
* چه ضعف هایی؟
کسی که میخواهد رییسجمهور آینده شود، باید ببینید این گونه توانایی و استقامت را دارد که در چهارسال ریاست جمهوری که مقداری قدرت و نفوذ پیدا کرد، اگر جمعیت زیادی به استقبالش آمدند و مقداری مورد تشویق قرار گرفت، وقتی در شهرستانها مردم گفتند "یار امام خوش آمد" چنین تخیلی برایش پیش نیاید که فقط او یار امام است و دیگر یار امامی وجود ندارد و همه این استقبالها فقط به خاطر اوست و... ؛ رئیس جمهور باید این فهم و ظرفیت را داشته باشد که استقبالها به خاطر اسلام، انقلاب، قرآن و ایمان مردم به مقدسات اسلامی و ولایت فقیه است، نه به خاطر شخص آقای فلان.
استقبالها مسئولین را جوگیر نکند
"خدمت" وظیفه است و مسئولان باید مطمئن باشند که میز، شهرت، استقبال مردم، خوش آمدگوییهایی که بعضی جاها حالت تملق پیدا میکند و...، آنها را جوگیر نکند و بفهمند که این مسئولیت، مسئولیت است، نه قدرت و طعمه. اینها نکات خاصی است که باید بیشتر به آنها توجه داشته باشیم.
رییسجمهور باید توان حل مشکلات را داشته باشد
کسی که خود را برای پذیرفتن مسئولیتی سنگین آماده میکند، باید توان انجام آن را در فراز و نشیبها و در همه بخشها داشته باشد. مدیر و مدبر که در متن قانون اساسی آمده است با هم فرق میکند؛ مدیر یعنی شخصی در شرأیط متعارف و عادی بتواند تشکیلات را اداره کند. روشن است که اداره یک کارخانه، وزارتخانه و...، غیر از اداره یک کشور است، آن هم کشوری 70 میلیونی که مورد توجه دنیای امروز است؛ کشوری که سیستم جدیدی از حاکمیت را با خود آورده است، کشوری که بسیاری از قدرتهای بزرگ از روی عناد با او دشمنی و مقابله دارند و با او میجنگند و...؛ رئیس جمهور باید بداند که چنین کشوری با چه مشکلاتی روبرو است؛ نامزدهای ریاستجمهوری باید ببینند آیا توان حل این مشکلات را دارند؟
* منظور شما همان تفاوت بین مدیر و مدبر بودن است؟
بله، مدیریت در شرأیط عادی اداره کردن است، اما تدبیر یعنی در حالی که کشور را اداره میکند، پیشبینیهایی هم داشته باشد که ممکن است چنان مشکلی برایمان پیش آید و در این صورت باید چه کرد؟ مقامات موفق و مسئولان عالی رتبه اغلب در طرحها و کارهایشان چنین پیشبینیهایی را دارند، حتی وقتی پیشبینی میکنند و میگویند در آینده به احتمال قوی چنین حادثهای رخ خواهد داد. اگر این حادثه با این شکل باشد، چگونه باید برخورد کرد و اگر با شکل دیگری باشد، چگونه باید با آن برخورد نمود؛ بر اساس این پیشبینی، خود را آماده میکنند.
فرصت این که بخواهیم گوشه هایی از تدابیر هوشمندانه و بادرایت مقام معظم رهبری را بگویم، نیست؛ ایشان واقعاً تدبیرهای عجیبی در حوادث مختلفی که در دوران مسئولیت این نعمت بزرگ خدایی برای کشور رخ داده است، داشتهاند. با نگاه کردن به عملکرد معظم له، انسان متوجه میشود که تدبیر خصیصه بزرگی است که خداوند آن را به بعضی افراد میدهد و به هر کسی نمی دهد.
* احساس می شود که فضای انتخاباتی جامعه به سمت و سوی ریاست جمهوری است و انتخابات شوراها شور و حال لازم را ندارد، آیا خلق حماسه سیاسی فقط منحصر در انتخابات ریاست جمهوری است؟
در کنار انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا وجود دارد که با توجه به گستردگی و اهمیت، برگزاری آن در برای برگزارکنندگان، ناظران، کاندیداها مشکلتر است؛ در این عرصه نیز میبینیم که افراد به شکل حماسی آمدند و ثبتنام انجام گرفت، هر کسی آمد و گفت "من میخواهم عضو شورأی شهر یا روستایمان باشم"؛ در حالی که باید بدانیم،"حماسه سیاسی" تنها شامل کسانی که خودشان را برای رئیس جمهور شدن آماده میکنند، نیست، بلکه بر اساس منویات مقام معظم رهبری، حماسه سیاسی، بیشتر شامل حضور اکثریت مردم در پای صندوقهای رای و پس از آن انتخاب اصلح است.
* از دیدگاه شما کاندیدای اصلح باید از چه ویژگیهای بارزی برخوردار باشد؟
مسئله دیگری که در عرصه انتخابات بسیار مهم است، انتخاب اصلح میباشد، این مسئله، کار دشواری است؛ اصلح یعنی چه؟ یعنی مقدس مآب بودن؟ تسبیح به دست داشتن و ذکر گفتن؟ نماز شبش ترک نشدن؟ زیارت کربلا و مشهد مقدس رفتن؟ یا نه اصلا اینها شعارهایی است که گاهی جنبههای عوام فریبانه پیدا میکند؟ این که فردی در ابتدا و انتهای صحبت هایش حتماً از امام زمان(عج) سخن بگوید، میشود کاندیدای درجه یک؟
اینها هیچ کدام نشانه اصلح بودن برای ریاست جمهوری نیست؛ البته این فرد باید معتقد به خدا و رسول(ص)، قیامت، ولایت، امام عصر(عج) و نایب آن حضرت یعنی ولی فقیه باشد؛ امروز فرمان امام زمان(عج) به دست نایبش است، نباید فردی بگوید انشاءالله امام زمان(عج) که بیاید همه کارها را درست میکند، یا خدای ناکرده بگوید من اصلا از ایشان دستور میگیرم!!!؛ من شنیدهام این اواخر بعضیها چنین ادعاهای بیش از اندازهای از خودشان داشتهاند که ما از خود حضرت دستور میگیریم!!!. باید گفت "تو با این کارهایت چگونه حضور حضرت میرسی و دستور از خود حضرت میگیری؟ تو دستور نایب بالفعل حضرت و مورد قبول عامه مردم کشورت را گاهی نادیده میگیری، آن موقع امام زمان(عج) مثلا مستقیماً به شما دستور خواهند داد، یا دستور میدهند؟"؛ از این رو کسی که میخواهد رییسجمهور شود باید ببیند که اگر روزی به این قدرت رسید و همه گفتند "یار امام خوش آمد" یا جمعیت زیادی به استقبالش آمدند، فکر نکند که این استقبالها و خوشامدگویی ها، صددرصد از آن اوست و همیشه همینطور است؛ ولذا مردم عزیز بدانند رای دادن ضمن این که وظیفه بزرگی است، مسئولیت بزرگی نیز هست، لذا هم باید در پای صندوقهای رای حاضر شد و هم انتخاب اصلح داشت.
* مردم از چه راه هایی اصلح را شناسایی کنند؟
البته درباره اصلح بودن اشخاص، مقام معظم رهبری راهنماییهای لازم را فرمودهاند. هر که میخواهد رأی دهد، اگر خود اصلح را تشخیص داد، "فبها و نعم المطلوب" و چه بهتر و اگر نتوانست باید از معتمدین و کسانی که مورد وثوق هستند، کسی که سیاست بازی، حزبگرایی، تحت تأثیر پول و شهرت، وعده و وعید، دوستان و رفیقانشان نیست و بینه و بینالله اصلح را معرفی میکند، بپرسد. افراد نباید همینطوری دل به دریا زده و به یک نفر رأی دهند، بلکه باید بداند یک رأی هم در اداره کشور نقش آفرین است؛ به این معنی که اگر فردی غیر اصلح با رأی او سر کار بیاید و کارهای خلافی انجام دهد، به اندازه همان یک رأی، در انجام کارهای خلاف این فرد شرکت داشته است.
به نظر من شخصیتهای برجسته و روحانیون عالی مقام مراکز استانهای کشور که با همه مسایل آشنایی دارند، کم نیستند. امروز مراجع عظام، ائمه جمعه، شخصیتهای برجسته حوزوی، سازمانها و نهادهای شناخته شده مانند جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، جامعه روحانیت مبارز و همین طور بعضی استانهای دیگر هم تشکلات خاصی دارند که اینها شناخته شده و معتمد هستند و مردم می توانند با اطلاعات کامل اصلح را انتخاب کنند؛ بنابراین، انتخاب فرد اصلح در خلق "حماسه سیاسی" نقش زیادی دارد.
* حضرتعالی به حضور حداکثری و شاخصهایی که باید رعایت شود، اشاره کردید، اما باید بستر حضور حداکثری نیز فراهم شود، مسئولان و جریانهای سیاسی در فضا سازی خلق حماسه سیاسی چه نقشی ایفا می کنند؟
این مطلب نکته ظریفی است؛ باید برای خلق "حماسه سیاسی"، فضا را آماده کرد، ایجاد فضای سیاسی و جهت دهی مردم برای خلق این حماسه، موجب میشود انتخاباتی درست و قانونی و مشروع و مطابق رضای خدا و رسول(ص) برگزار شود.
مسئولان اجرایی، نظارتی، معتمدین مردم و مهمتر از آنها، کاندیداهایی که خود را در معرض رأی دیگران قرار داده اند، بدانند که در حضور حداکثری مردم در پی صندوقهای رای نقش زیادی دارند.
این افراد باید در کارهای مربوط به انتخابات و تبلیغات خود در درجه اول رعایت قانون را که یک وظیفه شرعی، اخلاقی، اجتماعی و ملی است، مد نظر داشته باشند. امروزه می بینیم عدهای در این عرصه انتخابات، خلاف قانون کارهایی انجام میدهند، برای نمونه اگر کاندیدایی از اموال دولتی استفاده کند، این کار قطعاً خلاف قانون است؛ کسی که بیمبالات باشد و بخواهد از اموال دولتی برای تبلیغات استفاده کند، این کار، اگر صدق خیانت نکند، درجهای از خیانت به مردم، قانون و نظام است.
لزوم پرهیز از سیاسی بازی و عوامفریبی
افراد باید از سیاسی بازیها، خلافکاریها و عوامفریبیها فاصله بگیرند، از خدا بترسند و بداند حساب و کتاب و قیامتی هست، همه دنیا در این نیست که کسی بیاید و قدرتی به دست آورد تا بر اساس آن زندگی منظم و مرتب و راحتی را برای خود و اطرافیانش فراهم کند و بعد نیز اصطلاحاً "برای فرزندانش بگذارد" و برود؟
فضا سازی برای این که همه در انتخابات حاضر شوند، باید بر اساس مقررات باشد. اگر کسی به این بهانه که ما میخواهیم به گونهای عمل کنیم تا همه مردم به پای صندوقهای رأی بیایند، وعدههای دروغ و غیرممکن داد و گفت "دولت من(دولتی که هنوز شروع نشده) چنین و چنان است"، نباید به او اعتماد کرد، وقتی هم که از او پرسیده میشود که طرح این مسائل برای چیست؟ آیا تحقق این وعدهها برای شما امکان دارد و یا شرایط کشور اجازه میدهد بتوانید چنین کاری هایی را انجام بدهید؟ می گوید "میخواهم فضا گرم شود و همه برای رأی دادن بیایند"؛ این فضا سازی خلاف شرع و قانون است.
گرم کردن آتش جهنم
بنابراین، مسئولان اجرایی، نظارتی، وزارت کشور، استانداران، فرمانداران، بخشداران، ناظرین و کاندیداها برای این که همه مردم پای صندوقهای رای حاضر شوند، باید بر اساس قوانین عمل کنند و اگر بخواهند به عنوان گرم کردن فضای انتخابات، خلاف قانونی مرتکب شوند، بدانند که این گرم کردن، گرم کردن آتش جهنم برای خودشان است. ممکن است این کار واقعاً فضای انتخابات را گرم کند و کسانی هم به امید وعدههای اینها بیایند، ولی فردای قیامت هردوی آنها گیر هستند، هم رأی دهنده و هم رأی گیرنده.
* متاسفانه دیده شده که بعضی از دولتمردان در تعامل با حوزه و مراجع عظام دچار لغزشهایی شدند، به نظر شما رییسجمهور آینده باید چه نوع تعاملی با حوزه، مراجع و نهادهایی مثل جامعه مدرسین داشته باشد؟
اگر کسی معتقد به نظام اسلامی است و ولایت فقیه را قبول دارد، باید بداند که معنای نظام اسلامی یعنی مراجع عظام تقلید؛ مراجع مورد قبول عامه مردم هستند، تا جایی که دینشان را نیز از آنها میگیرند. اگر در این میان افرادی بیایند و به این بزرگواران بیاعتنایی کنند و نعوذبالله با گستاخی تمام بگویند که "اینها روحانیونی هستند که دفاترشان آنها را اداره میکند؛ اینها آدمهای سادهای هستند و خیلی نباید به حرفشان توجه کرد". خدای ناکرده کسی را بی دلیل متهم نمیکنم، ولی این حرفها زده شده است که بله مراجع انسانهای خوبی هستند، اما افرادی ساده میباشند و خیلی نباید به حرف آنها توجه داشت و به آنها گوش کرد. معنای این سخن آن است که فرد نظام الهی و اسلامی را قبول ندارد، چرا که مراجع کسانی هستند که مردم دینشان را از آنها میگیرند، یعنی این که انسانهایی زمان شناس هستند و مصالح کشور، دین و مردم را میدانند؛ بنابراین چنین دیدگاهی غلط است.
* فاصله گرفتن دولتمردان از مراجع و علما چه آسیب هایی را در پی دارد؟
این که افراد و مسئولانی از مراجع عظام و علما فاصله بگیرند، به این معنی است که نظام الهی و نظام اسلامی در نگاه آنها مقداری سست و ضعیف است.
همچنین اگر رییسجمهور و یا هر مسئول دیگری بخواهد در تعامل با مقام معظم رهبری و با دستورات ایشان بر اساس قواعد سیاسی متعارف دنیای امروز که سر این و آن کلاه گذاشتن و عوام فریبی و... است، رفتار نماید، هرگز موفق نخواهد شد. بنابراین، رئیس جمهور باید با حوزه و مراجع بزرگوار و علما ارتباط معقول و منطقی داشته باشد.
مراجع هیچ گاه آمرانه تکلیف نمیکنند
مراجع بزرگوار هیچ گاه تکلیف آمرانه نمیکنند؛ بلکه تکلیفهای آمرانه و حکومتی را به عهده مقام معظم رهبری میگذارند و رهبری طبق اختیارات و قوانین و شرعی میتواند عمل بکند. مراجع تقلید همواره از سر دلسوزی و خیر خواهی افراد و مسئولان را راهنمایی و ارشاد میکنند، هرچند فرد بیاعتنایی نماید.
* ارتباط مسئولان با مراجع و بزرگان چه ره آوردی را به همرا دارد؟
مسئولان باید با مراجع معظم تقلید و نهادهای شناخته شدهای مثل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه روحانیت مبارز به دلیل این که شخصیتهای برجسته، بی غرض و دلسوز روحانی در این نهادها حضور دارند، ارتباط و تعامل داشته باشند تا بتوانند در پیگیری امور جاری کشور موفق باشند و خدای ناکرده دچار انحراف نشوند؛ البته این گونه نهادها و شخصیتهای برجسته روحانی در مراکز استانها و شهرستانهای بزرگ کشور نیز حضور دارند و خوشبختانه روحانیون امروز، افرادی بیدار و زمانشناس هستند، این آگاهی روحانیت در تاریخ بینظیر است. البته آدمهایی هم هستند که به فرموده حضرت امام(ره) عبا به سرشان می کشند، آرام میآیند و میروند؛ اینها مستثنی هستند، این افراد حق دخالت ندارند و خوشبختانه دخالت هم نمیکنند و کاری به این کارها ندارند و سرشان به زندگی خودشان است.
* اگر موافق باشید از مباحث سیاسی عبور کنیم و به مسائل اقتصادی بپردازیم
بله، موافقم، چون یکی از بالهای شعار مقام معظم رهبری مسئله خلق "حماسه اقتصادی" است که از مهمترین مسائل کشور هم می باشد.
* مقام معظم رهبری چند سالی است که در نامگذاری سالها مسائل مرتبط به حوزه اقتصاد را مورد توجه قرار داده اند، اما چرا امسال از لفظ حماسه در مسئله اقتصاد استفاده کردند؟
مسئله "حماسه اقتصادی"، مفهوم روشنی دارد و به دنبال همان بحث "تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی" است که در سال گذشته از سوی مقام معظم رهبری مطرح شد و این نامگذاری بیتأثیر نبود و اقداماتی هم در این راستا انجام شد، ولی دستگاهها و دست اندرکاران آن گونه که نظر ایشان بود، عمل نکردهاند. شعارشان خیلی زیاد بود، در گفتن و شنیدن و تابلو گذاشتن و این طرف و آن طرف تابلو زدن و... توجه خوبی شده بود، اما در میدان عمل کمتر به این مسئله توجه شد.
معتقدم مقام معظم رهبری با تدبیر و به درستی و به موقع، به مسئله "حماسه اقتصادی" توجه نمودند؛ چرا که در شرایط استثنایی و حساس فعلی که دشمن ما را تحریم کرده است از جمله تحریم بانکها، موسسات و...؛ البته در گذشته هم این تحریمها و جود داشته، اما در شرایط فعلی مقداری دایره تحریمها تنگتر است، مطرح کردن مسئله"حماسه اقتصادی"، تدبیری شایستهای بود. در چنین شرایطی راه مقابله با تحریمها، توجه همه جانبه به تولیدات داخلی است؛ مسئولان در این راستا باید به برنامه اقتصاد اسلامی بیشتر توجه کنند.
تاکید بر استفاده از صاحب نظران اقتصادی
همچنین در عرصه اقتصاد صاحب نظرانی وجود دارند که متأسفانه دستگاهها و تصمیم گیرندگان توجه زیادی به نظرات و دیدگاههای آنها ندارند و کمتر از آنان و دیدگاههایشان استفاده کردند. البته بنده نمیگویم کسانی که چیزی نوشته و منتشر میکنند، نظرشان صددرصد درست است؛ بلکه معتقدم باید آنها را جمع و از نظراتشان استفاده کرد. این که دولت بیاید و تنها به چند نفر خاص که با هم ارتباطات دوستانه دارند و یا مسئولیت خاصی که الان دارند، اکتفا نماید، اشتباه است.
* در ایجاد "حماسه اقتصادی" چه مولفه هایی را باید مورد توجه قرار داد؟
واقعا بحثهای اقتصادی، بحثهای پیچیده و سنگینی است و همان طور که مقام معظم رهبری هم مکرر تبیین کردهاند، در ایجاد "حماسه اقتصادی" باید زیربناهای اقتصادی کشور مورد توجه جدی قرار داد؛ باید بدانیم که مسائل اقتصادی تنها به غذا، مواد خوراکی، دامداریها و مرغداریها، زنبورداریها و کشاورزی خلاصه نمی شود، بلکه شامل تمامی مسائلی است که پاسخگوی نیازمندیهای کشور میباشد. امروز در کنار این مسائل، صنعت اتومبیل، برق، راهسازی، مهندسی و ... نیز وجود دارد که باید بیشتر به آن اهتمام داشت. خوشبختانه میبینیم که در حال حاضر به اینها توجه شده است و امید میرود در آینده بیشتر شود.
جهاد اقتصادی
یکی دیگر از مسائلی که در عرصه اقتصاد باید به آن توجه ویژهای شود، مسئله "جهاد اقتصادی" است، یعنی مقداری در مباحث اقتصادی روحیه جهادی وجود داشته باشد؛ در این عرصه جوانان، اقتصاددانان، مجریان و مسئولان نباید خود را بلافاصله صاحب نظر بدانند و بگویند نظر من این است، پس حتما باید چنین شود، بلکه باید جهادگونه وارد شد.
لزوم تغییر فرهنگ عمومی
از دیگر کارهایی که باید در عرصه اقتصادی انجام داد، تغییر فرهنگ اشتباه در میان مردم است. امروزه مثلا در فرهنگ عمومی هنوز خیال میکنند فلان پارچه خارجی بر پارچه داخلی ترجیح دارد، در حالی که سالهاست ما در کشور کارخانههای مولد پارچه داریم که برخی پارچههای آن، بر پارچههای درجه یک خارجی مثلا انگلیسی برتری دارد این مسئله را اهل فن می گویند؛ در عین حال فرهنگ عمومی هنوز خیال میکند باید مارک کذا داشته باشد. چنین فرهنگی موجب میشود که حتی بسیاری تولیدات داخلی را با نصب مارک خارجی به فروش برسانند. برخی فکر میکنند که در تهیه اجناس مورد نیاز فردی و منزل، به سراغ اجناس خارجی رفتن موجب شخصیت فرد میشود. این فرهنگ نادرست باید برای رسیدن به حماسه اقتصادی اصلاح شود؛ به مردم باید گفته شود که روزی بیگانگان بهتر کار میکردند و شما را قبول نداشتند، آنها میگفتند که شما توانایی انجام کاری را ندارید و دیگر توهینها، ولی امروز شما در صنایع نظامی و بهداشتی و بسیاری از تکنولوژیها با دنیا رقابت میکنید. بر مبنای همین مسئله است که رهبر معظم انقلاب سفارش میکنند فرهیختگان، مخترعان و مهندسین بیشتر وارد کار شوند و مسئولان نیز به آنها توجه کرده و آنها را تشویق کنند.
پیشرفتهای خیرهکننده کشور
خوشبختانه کشور ما در مسائل اقتصادی و دفاعی توفیقات و پیشرفتهای خوبی داشته و یک نمونه آن نمایش اقتدار و توان دفاعی کشور در روز 29 فروردین امسال بود.
امسال در 29 فروردینماه، در رژه روز ارتش، پیشرفتهای غرورآفرینی دیده شد که در آن انواع و اقسام تجهیزات دفاعی و موشکهای دوربرد زمین به زمین، هوا به هوا، دریا به دریا و... به نمایش درآمد؛ این حرکت احساس غرور را در میان امت ایجاد کرد؛ البته تمامی این پیشرفتها در سایه اسلام و انقلابی است که به رهبری حضرت امام(ره) در کشور حاکم شد. حضرت امام(ره) به مردم گفتند که "خودتان، خودتان را اداره کنید و منتظر دیگران نشینید"؛ امروز هر انسان منصفی با نگاه کردن به پیشرفتها میبیند که در این چند دهه حاکمیت نظام اسلامی در کشور، به اندازه چندین قرن توسعه و پیشرفت داشتهایم.
جایگاه ایران در دنیا
ایران کشوری بود که هیچ چیز نداشت، ولی امروز میتوان به جرأت گفت که همه چیز دارد؛ در گذشته حتی نمایندگان مردم در مجلس را باید انگلیسیها تعیین میکردند. حتی شاه کشور را هم مستشاران آمریکایی اداره میکردند، ولی امروز نظام اسلامی به رهبری آیتالله العظمی خامنهای یک نظام مقتدر، فعال، پیشرو و شناخته شده در دنیا است. البته در برخی عرصهها مشکلات و ضعفهایی وجود دارد که باید برطرف شود.
* طلاب و روحانیون چگونه می توانند در رشد و تعالی ایران اسلامی به ویژه خلق "حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی" نقش آفرین باشند؟
خوشبختانه همه روحانیون با مقام معظم رهبری و مراجع عظام مرتبط هستند و رهنمودهای رهبری و مراجع را با تمام وجود می پذیرند و به وظیفه و رسالت خود واقف اند، اما توصیهای که من به طلاب جوان دارم، توجه داشتن آنها نسبت به شناخت زمان است؛ طلاب جوان باید درس و بحث و تقویت بنیه علمی خود را به دور از مدرکگرایی پیگیر باشند و بدانند که در حقیقت شخصیت طلبه، مدرک گرفتن نیست و مدرک نمیتواند خیلی به آنها ارزش و اعتبار دهد، ولی اگر علم به دست آورند، میتوانند در جامعه و جهان اسلام تأثیرگذار باشند و به وظایف دنیوی و اخروی خود عمل نمایند. طلاب جوان باید بدانند که در کنار درس و بحث، آشنایی به مسایل زمان و تشخیص نیازمندیهای مسلمانان در خارج و داخل کشور وظیفهای بر دوش آنهاست.
این که گفته میشود، در نقطهای از کشور مثلاً 40 مسجد وجود دارد که در 10 مسجد آن امام جماعت فعالیت دارد، وظیفه ما را سنگین تر میکند؛ طلبههای جوان و فضلایی که میتوانند باید در این عرصه وارد شوند.
لزوم پاسخگویی به نیازهای داخلی و خارجی
در کنار این مسئله، با نگاهی به خارج از کشور، شاهد نیازهای گستردهای هستیم که به دلیل نبود فردی که بتواند در این عرصه وارد شود، احساس ناراحتی میکنیم، چرا که در این مناطق میتوان کارهای زیادی انجام داد. ما باید به جایی برسیم که در مدتی کوتاه، تمامی نیازهای داخل کشور به روحانی را برطرف سازیم و بنیه علمی حوزهها را در استانهای مختلف تقویت سازیم و علاوه بر آن نیازهای خارج از کشور را هم پاسخگو باشیم.
نوبت جوان هاست
حالا دیگر نوبت جوانهاست و باید بیشتر خودشان را آماده کنند و ما هم بتوانیم در این باقی عمرمان وظیفه خودمان را انشاءلله به خوبی انجام بدهیم.
* از فرصتی که در اختیار خبرگزاری حوزه قرار دادید، بسیار سپاسگزارم.
دعا می کنم و امیدوارم که دست اندرکاران رسانه حوزه در امر خطیر اطلاع رسانی از اخبار و مسائل مرتبط با حوزه و حوزویان موفق باشند.
گفتگو: علی علیزاده
نظر شما