پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
معصومه سادات صادقی، مدیر مدرسه علمیه الزهراء تهران

حوزه/ معصومه سادات صادقی، مدیر مدرسه علمیه الزهراء تهران با اشاره به تفاسیر علمای اسلام درباره آیه مباهله، گفت: در آیه شریفه مراد از «انفسنا» علی‏ (علیه السلام) است؛ کسی که در عزت، کرامت، محبت، ریاست، ایثار، بزرگی و جلالت در نزد خداوند سبحان جایگاهی چون رسول‏ خدا (صلی الله علیه و آله) داشته باشد.

خانم معصومه سادات صادقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با تاکید بر اهمیت احیای روز مباهله در کشور، گفت: اگر غدیر عید ولایت است مباهله عید فضیلت است، پس جا دارد که نظر به اهمیت روز مباهله و نقشی که این واقعه در اعتقادات مبنایی مسلمانان و شیعیان دارد، با برگزاری برنامه های از قبیل: با بزرگداشت  غدیر تا مباهله، ترویج روز مباهله با کارهای هنری زیبا بخصوص برای کودکان و تشکیل مجالس خاص این روز با سخنرانی و مداحی در کنار قرائت دعای مباهله، در سرتاسر ایران، فرهنگ مباهله را در این روز احیا نماییم.

این استاد حوزه با اشاره به اینکه آیه مباهله، برترین فضیلت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در قرآن کریم است، بیان کرد: روایتی از امام رضا (علیه السلام) در این زمینه هست که روزی مأمون از حضرت رضا (علیه السلام) سؤال کرد:  بزرگترین فضیلت امیر المؤمنین علیه السّلام که قرآن بر آن دلالت می کند، چیست؟ حضرت رضا(علیه السلام) فرمود: این فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام (که می گویی) در آیه مباهله است، آن جا که خداوند می فرماید: «هرکس بعد از آنچه از علم برایت آمده است، با تو مخاصمه کند، بگو: بیایید پسرانمان و پسرانتان، زنانمان و زنانتان، خودمان و خودتان را فراخوانیم. سپس مباهله کنیم و لعنت خداوند را بر دروغگویان قرار دهیم».

وی ادامه داد: بر اساس این آیه رسول خدا صلّی الله علیه و آله، حسن و حسین علیهماالسلام را به عنوان پسرانش، فاطمه علیها السّلام را به عنوان زنانش، و امیرالمؤمنین علیه السلام را به عنوان نفس خود آورد. از آنجا که هیچ یک از مخلوقات خداوند، بالاتر و برتر از رسول خدا صلّی الله علیه و آله نیست، در نتیجه بنابر حکم خداوند عزّ و جلّ، کسی برتر از نفس رسول خدا صلّی الله علیه و آله نخواهد بود.

خانم صادقی با بیان این که از اهل سنت روایت های متعددی درباره روز مباهله وجود دارد، تصریح کرد: روایت های متعددی در این زمینه وجود دارد که به دو مورد اشاره می شود؛ اولین روایت از طبری از علمای بزرگ اهل سنت است، او در تفسیر ۳۰ جلدی جامع البیان فی تاویل القرآن خود در ذیل آیه مباهله آورده است که وقتی آیه مباهله نازل شد پیامبر "صلی الله علیه وآله "به دنبال حضرت علی و فاطمه و حسن و حسین "علیهم السلام"فرستاد تا برای مباهله با مسیحیان نجران نزداو حاضر شوند.

استاد حوزه علمیه افزود: دومین روایت از فخر رازی از علمای مفسر اهل سنت در قرن ۶و۷ است، او در تفسیر ۳۲ جلدی خود در ذیل این ایه آورده است که معاویه جریان ضد دینی خود را در حذف نام و آثار نبوت رسول الله(صلی الله علیه وآله) متمرکز نموده بود. او به عمرو عاص گفته بود که نعوذ بالله نام محمد(صلی الله علیه وآله) را دفن خواهم کرد وی تلاش زیادی در جعل حدیث بر علیه امام علی(علیه السلام) نمود، همچنین در اعتراض به سعد ابی وقاص که چرا سعد امام علی(علیه السلام) را مورد لعن خود قرار نمی دهد گفت: مایمنعک ان تسب ابا تراب؟ چرا ابو تراب را لعن نمی کنی؟

وی ادامه داد: سعد در پاسخ به او به ماجرای مشهور منزلت وپرچم دادن رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در جنگ خیبر به امام علی(علیه السلام) و آیه مباهله اشاره می کند و تاکید می کند که آیه شریفه ۶۱سوره ال عمران «...فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمُ‏ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتهَلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلیَ الْکَذِبِین» در شان علی(علیه السلام) و فاطمه و حسن وحسین(علیهم السلام) نازل شد و پیامبر بعد از نزول آیه فوق گفت: اللهم هولاءاهل بیتی؛ خدایا اینها اهل بیت من هستند. آن گاه به معاویه گفت:اهل بیت پیامبر را مورد سب خود قرار نمی دهم. سند این روایت هم در صحیح مسلم ج۷ ص۱۲۰ باب فضایل علی بن ابی طالب علیه السلام ذکر شده است.

مدیر مدرسه علمیه الزهراء(س) ضمن بیان اینکه آیه مباهله، اثبات امامت حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) است، گفت: شیخ مفید(رحمة الله علیه)در اثبات برتری امام علی‏ (علیه السلام) بر همگان به‏ جز رسول ‏خدا (صلی الله علیه و آله)، چند استدلال ذکر می ‏کند و پیش از هر دلیل دیگری به سراغ آیه مباهله (آل عمران: ۶۱) می ‏رود و می‏ گوید: این آیه می ‏فهماند که علی‏ (علیه السلام) به ‏منزله جان رسول‏ خداست و می ‏دانیم که رسول‏ خدا (صلی الله علیه و آله) در میان همه انسان‌ها افضل است ،پس علی افضل از همه انسان‌ها به ‏جز رسول ‏خداست. 

خانم صادقی در پایان خاطرنشان کرد: در این آیه «ابنائنا» بر حسن و حسین‏ (علیهما السلام) صدق می‏کند و منظور از «نساءنا»، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و مقصود از «انفسنا»، علی‏ (علیه السلام) است.

وی افزود: منظور از «نفس» چیزی همانند خون و هوا که قوام پیکره مادی انسان بدان می‏ باشد، نیست و مراد از «انفسنا»، رسول‏خدا(صلی الله علیه و آله)نیست؛ چرا که درست نیست انسان به سوی خود، نفس خود را فراخواند بلکه مراد کسی است که در عزت، کرامت، محبت، ریاست، ایثار، بزرگی و جلالت در نزد خداوند سبحان جایگاهی چون رسول‏ خدا (صلی الله علیه و آله) داشته باشد.

خبرنگار: فاطمه فرح زادی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • مرتضوی CA ۱۷:۱۳ - ۱۴۰۰/۰۱/۲۸
    0 0
    نَفَس یا نَفس(نف-ْس)؟!