پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۰:۲۸
چهار رکن دانش انسانی از دیدگاه امام صادق(ع)

حوزه/ امام صادق (علیه السلام) در سخنانی عمیق و آموزنده، چهار رکن اساسی دانش انسانی را معرفی می‌کند که شناخت خداوند، آگاهی از آفرینش، فهم اراده الهی و دانستن آنچه انسان را از دین خارج می‌کند را در بر می‌گیرد. با تأمل در این چهار اصل، انسان می‌تواند مسیر صحیح عبادت و بندگی را شناسایی کرده و به درک عمیق‌تری از مقام خود در جهان دست یابد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، " کتاب روش تبلیغ در اسلام" با توجه به ثواب و حسنات تبلیغ از روایات و احادیث اهل بیت علیهم السلام جمع آوری شده و حاوی داستانها و قضایای شیرین می‏باشد، که در داستان ها اقوال معصومین و آیات و روایات و احادیث بیان شده است، این داستان های تبلیغی تقدیم نگاه شما فرهیختگان می‌شود

امام صادق (ع) و دانش مردم

و ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون (۱)

خلق نکردم جن و انسان را مگر اینکه مرا بشناسند و عبادت کنند

قال الصادق (علیه السلام:) وجدت علم الناس فی اربع: اولها ان تعرف ربک، و ثانیها: ان تعرف ما صنع بک و ثالثا: ان تعرف ما اراد منک، و رابعا ان تعرف ما یخرجک عن دینک(۲)

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: من دانش مردم را در چهار چیز یافتم:

اول نسبت به ذات اقدس عارف باشد و او را بشناسد و بداند همه چیز از او است.هرچه می‌خواهید از او بخواهید، اسرارت با او در میان بگذارید،

دوم: بداند چه کسی او را بوجود آورده، خدا بوده که تو نبودی بوجود آورد، او است کفیل همه چیز و ضامن رزق و مقام و دنیا و آخرت،

سوم: بداند خداوند از انسان چه چیز اراده کرده است، اراده کرده او را عبادت کنیم و معصیت نکنیم و به داد بیچارگان برسیم، اگر این چنین باشد ما هم از خدا هر چه بخواهیم خودش وعده کرده که میدهد، آیه شریفه:وَأَتِکُمْ مِنْ کُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِنَّ نِعْمَةَ اللَّهِ لَتَعْدُوْ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ ۚ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ.

هرچه بخواهید خداوند تبارک و تعالی خواهد داد و اگر نعمت‌های که مرحمت کرده بخواهید بشمارید قابل شماره نیست یعنی نمی توانید نعمتهای خدا را بشمارید.

علم چهارم: بداند آن چیزی که انسان را از دین خدا خارج می‏کند چه چیز است، (و آن دنیا است وحب دنیا)،

قال علی (علیه السلام:) ان اخوف ما اخاف علیکم اثنان: اتباع الهوی و طول الامل فاما اتباع الهوی فیصد عن الحق و اما طول الامل فینسی الاخره، الا و ان الدنیا قد ولت حذاء فلم یبق منها الا صبابه کصبابه الاناء اصطبها صابها الا و ان الاخره قد اقبلت و لکل منهما بنون فکونوا من ابنا الاخره و لا تکونوا من ابناءالدنیا فان کل ولد سیلحق بامه یوم القیامه فان الیوم عمل و لا حساب و غدا

دو چیز مورد ترس است: پیروی هوی و هوس، و آرزوی بی حساب۔

پیرو هوی، واسطه بین خدا و انسان را قطع می‏کند و آرزوی زیاد آخرت از نظر انسان محو می‏کند، دنیا پشت کرده و به سرعت می‌رود و باقی نمانده از دنیا مگر ته مانده مانند آب ظرف که سراشیب گرفته و ریخته باشد آگاه باشید که

آخرت رو بما کرده هر کدام از دنیا و آخرت دارای فرزندی می باشد

از فرزندان آخرت باشید و نباشید از فرزندان دنیا، برای اینکه هر فرزندی روز قیامت به مادرش ملحق می‌شود،

امروز روز عمل است بدون حساب، و فردای قیامت در محضر حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و در محضر حضرت امیر المومنین علیه السلام) حساب است بدون عمل.

شاعر خوب گفته است:

بپرسید ز یک علامه معنای مسلمانی

مسلمان را صفاتی گفت آن دانای ربانی

نه مستهلک در آن گردد نه در این شود فانی

اگر اعمال ما بر طبق قرآنی نیست

شکایت از چنین اوضاع شود عین نادانیست

مسلمان در تلاش زندگی دور از تن آسایی

دنیا اینقدر مهم نیست که ما تمام فعالیت خود را صرف دنیا بکنیم و آخرت را از دست بدهیم و حال آنکه مقر اصلی آنجا است بازگشت همه ما بسوی اوست،

قرآن می‏ فرماید: منها خلقناهم و منها نعیدکم و منها نخرجکم

تازه از خاک شما را خلق کردیم آخرالامر بسوی خاک عود خواهم داد، بعد شماها را از آن خارج می‌نمایم:

الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِی لَا أَدْعُوْ غَیْرُهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَمْ یَسْتَجِبْ لِیْ دَعْوَایِ وَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ

الَّذِی لَا أَرْجُوْ غَیْرُهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَاَخْلِفَ رِجَایِ وَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِی وَکَّلَنِیْ إِلَیْهِ

فَأَکْرَمَنِیْ وَ لَمْ یُکَلَّنِیْ إِلَی النَّاسِ فَیَذُلُّونِی وَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّیْ

سپاس خدایی را که غیر او را نمی خوانم، اگر غیر او بخوانم مستجاب ﻧمی شود، حمد خدایی را امید به غیر ندارم، اگر امید به غیر داشته باشم خلف وعده می‌کرد و مرا نا امید می گرداند، سپاس و حمد خدایی را که مرا به خودش واگذاشته و گرامی ام داشته و به غیرش وانگذاشته تا خوارم گرداند

حمد و سپاس خدایی را که با من اظهار دوستی فرمود با اینکه احتیاج به من ندارد الی آخر دعا،

عَنْ الصَّادِقِ (عَلَیْهِ السَّلاَمُ) قَالَ: مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ) بِجَدْیٍ أَسْکِ مَلْقَی عَلَی مَزْبَلَةٍ مَیِّتًا، فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ: کَمْ یُسَوِّی هَذَا؟ فَقَالُوا: لَعَلَّهُ لَوْ کَانَ حَیًّا لَمْ یُسَوِّی دِرْهَمًا. فَقَالَ النَّبِیُّ (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ): وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ، الدُّنْیَا أَهْوَنُ عَلَی اللَّهِ مِنْ هَذَا الْجَدْیِ.

امام صادق (علیه السلام) فرموده است: حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله عبور کرد از یک بز که گوش بریده و مرده بود انداخته بودند توی مزبله،

حضرت رو کرد به اصحاب خود فرمودند: چقدر این بز مرده قیمت دارد؟

درجواب گفتند: اگر این حیوان زنده بود یک درهم شاید هم ارزش نداشت. رسول اکرم صلی الله علیه و آله قسم به آن کسی که جان من به ید قدرت او است دنیا در نظر من پست تر است از این حیوان مرده

پی نوشت :

۱. سوره ۵۱ آیه ۵۶.

(۲) - اثنی عشریه ص ۱۶۷.

(۳) - سوره ۱۴ آیه ۳۴.

(۴) - بیان نهج البلاغه خ ۴۲ ص ۱۱۸.

(۵) - اوایل دعای ابو حمزه ثمالی.

(۶) - مرقات الکمال ج ۱ ص ۷۴ نقل از بحار الانوار.

(۷) - اسک یعنی: گوش بریده.

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha