به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیتالله سبحانی در آخرین جلسه از سلسله جلسات درس اخلاق هفتگی که چهارشنبه شب در موسسه امام صادق(ع) برگزار شد، با بیان اهمیت و ارزش خوش خلقی در زندگی فردی و اجتماعی ابراز داشتند: همه انسانها دارای مال و دارایی یکسان نیستند تنها برخی به واسطه اموال خود جزء جامعه خیرین میشوند اما یک سرمایه عمومی و همگانی داریم که هر فردی میتواند از آن بهره برداری کند، حسن خلق در گفتار و رفتار این سرمایه همگانی است.
این مرجع تقلید افزودند: اخلاق حسنه همان سرمایه عمومی و همگانی میباشد که هر فرد و شخصی میتواند از آن بهره بگیرد و در دل مردم جای باز کند. لقمان حکیم به فرزندش سفارش میکند اگر سرمایهای نداری که بستگانت را با آن یاری رسانی و به آنها احترام کنی به وسیله اخلاق نیکو آنها را گرامی و عزیز بدار.
ایشان با تأکید بر اینکه خوش رفتاری باید ریشه در آفرینش انسان داشته باشد، اظهار داشتند: حسن خلق اگر ساختگی و صناعی باشد به گونهای که تنها جلوی مردم خوش اخلاق و محبت داشته باشیم ماندگار نخواهد بود. محبت باید در دل باشد تا ارزشمند بماند.
گشادهرویی با گناهکاران جایز نیست
حضرت آیتالله سبحانی با بیان اینکه گشادهرویی با گناهکاران جایز نمیباشد، ابراز داشت: امر به معروف و نهی از منکر مراتبی دارد و یک مرحله آن تندرویی و نگاه تند و غضبناک با فرد گنهکار میباشد؛ لذا نباید با گنهکار خوش رو و با دست باز برخورد کرد.
معظم له با تاکید بر نگهداری سرمایه خوش خلقی و خوش رفتاری، تصریح کردند: با تمرین میتوانیم خوش رفتاری و حسن خلق و این سرمایه گرانبها را نگه داریم البته نیازمند تحمل و صبر میباشد. خواجه نصیرالدین طوسی در جواب کسی که به او توهین کرده بود نوشت: من نامه شما را خواندم اما آنچه گفتید با من تطبیق نمیکند، و با حسن خلق جواب او را داد.
حضرت آیتالله سبحانی با بیان اینکه خواجه نصیرالدین تربیت یافته مکتب انبیاء و اسلام بود، خاطرنشان کردند: داستان حضرت یوسف علیهالسلام را شنیدهاید، که در چاه انداختند و بعدها به مقام وزارت رسید و برادرها فکر میکردند او رحلت کرده است و ماجرا را خوانده و شنیدهاید که چه رفتار زیبایی با برادران خود داشت و آنها را به سوی خود فراخواند. پیامبراکرم(ص) نیز بارها مورد آزار و اذیت قریش قرار گرفتند اما نهایتاً در روز فتح مکه آنها را بخشیدند، آری خواجه نصیر هم تربیت یافته مکتب پیامبران الهی بود.
این مرجع تقلید با اشاره به تاریخ زندگانی حسنین(علیهمالسلام) گفتند: معاویه در شام بر علیه امیرالمومنین و فرزندان این امام همام بسیار بدگویی کرده بود تا جایی که یک روز مرد شامی وارد مدینه شد و در مقابل امام حسن علیهالسلام بسیار بدگویی کرد، اما امام با رفتار و گفتار بسیار عالی از او پذیرایی کرد، به گونهای که مرد شامی پشیمان و نادم شد و حقیقت را شناخت. اخلاق حسنه توانسته است محبت اهلبیت(علیهمالسلام) را در دلهای ما زنده نگه دارد. اگر با مردم بدرفتار باشیم مردم را از اطراف خود پراکنده خواهیم کرد.
نظر شما