خبرگزاری حوزه / یکی از پایههای مهم موفقیت مقابل دشمن، شناخت درست از او و اجتناب از بزرگنمایی تهدیداتش است. در شرایط بحران فعلی، اسرائیل با استفاده از حربه جنگ روانی در تلاش است خود را قدرتمند و ایران را ضعیف نشان دهد. این جنگ روانی با هدف القای ناامیدی و تسلیم به نفع دشمن طراحی شده است و پذیرفتن آن نتیجهای جز عقبنشینی نخواهد داشت.
دشمن از ابزارهای مختلفی برای به عقب راندن ایران بهره میبرد؛ از القای وابستگی نخبگان به آمریکا و تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی گرفته تا ترور نیروهای نظامی و فشار بر برنامه هستهای. هدف واقعی فراتر از موضوع هستهای است و دشمن به دنبال تسلط بیحد و حصر بر کشور ماست.
شگردهای دشمن در مراحل مختلف نمایان شده است؛ ابتدا فلسطین و جبهه مقاومت را بهانه کردند، سپس تلاش کردند ایران را از حمایت مظلومان جهان بازدارند، بعد از آن به تجهیزات نظامی ایرانی حمله کردند و نیروهای قدس و سپاه را هدف ترور قرار دادند. اکنون نیز سراغ براندازی نظام آمدهاند و حتی در صورت سقوط نظام، قصد دارند ساختاری جدید بدون هیچ ردپایی از دین اسلام ایجاد کنند.
این دشمنی ریشهای است و خصومت یهود با اسلام سابقهای طولانی دارد. دشمنی آنها نه تنها با مردم یا رهبران ایران، بلکه با اصل دین اسلام است. بنابراین، هرگونه عقبنشینی در برابر این دشمن به معنی عقبنشینی از مسلمانی و پایبندی به اصول دینی است.
دشمنی که ادعای بیتوجهی به مردم دارد، در عمل بیمارستانها و مراکز بیدفاع ایرانی را هدف قرار میدهد و با فریب افکار جهانی، شکستهای خود را به گونهای دیگر منعکس میکند. مقابله با چنین دشمنانی ایستادگی، مقاومت و دوری از هر گونه عقبنشینی است. معنای واقعی عقبنشینی، خیانت به انسانیت و دین است.
با پذیرش این واقعیت که دشمنی آمریکا و اسرائیل با ایران و اسلام پایانی ندارد، تنها راه پیش رو مقاومت و حفظ وحدت است. هر گونه مصالحه نه تنها به مثابه تبر زدن به ریشه اسلام، بلکه تسلیم در برابر توطئههای دشمن خواهد بود.
در مجموع، عقبنشینی در برابر دشمن به هیچ وجه سقوط فیزیکی صرف نیست، بلکه سقوط ایمان، انسانیت و استقلال است که باید به شدت از آن اجتناب شود.
نورالهدی مازارچی
نظر شما