پاسخ روحانی هندی به شبهه بدعت در عزاداری

به گزارش گروه ترجمۀ خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام سید غافر رضوی، در مجلس عزاداری با استناد به آیات قرآن و سیره پیامبران، عزاداری و گریه بر فراق عزیزان را سنتی الهی دانست و تأکید کرد: گریه نشانه انسانیت است و کسانی که مردم را از این ابراز اندوه بازمی‌دارند، از حقیقت انسان بودن فاصله دارند.

وی افزود: عزاداری برای اهل‌بیت(ع) و گریه بر مظلومیت ایشان، امری تازه یا بی‌پایه نیست؛ بلکه آیات قرآن و روایات معتبر بر مشروعیت آن تأکید دارند. ما نیز با پیروی از همین منابع، عزاداری می‌کنیم.

این عالم هندی با اشاره به ماجرای حضرت یوسف و حضرت یعقوب علیهماالسلام گفت: وقتی حضرت یوسف از پدر خود جدا شد، حضرت یعقوب از شدت اندوه سر به دیوار می‌کوبید و آن‌قدر گریه کرد که چشمانش سفید شد. این نشان می‌دهد که گریه و سوگواری در فراق عزیزان، رفتاری انسانی و مطابق با سیره پیامبران است.

وی ادامه داد: قرآن کریم در مورد حضرت آدم(ع) نقل می‌کند که پس از خروج از بهشت، شب و روز به گریه و ناله مشغول بود. این آیات به‌روشنی بیان می‌کنند که از دست دادن نعمت یا فراق محبوب، موجب اندوه و گریه می‌شود و این رفتار، بخشی از حقیقت انسان بودن است. بنابراین، کسی که مردم را از گریه بازمی‌دارد، بویی از انسانیت نبرده است.

حجت‌الاسلام غافر رضوی در بخش دیگری از سخنان خود به یک نمونه تاریخی اشاره کرد و گفت: هنگامی که امام احمد بن حنبل درگذشت، خلیفه عباسی، متوکل، برای او گریه کرد و به اطرافیان و پیروانش دستور داد برای او عزاداری و سوگواری کنند. این نیز گواه روشنی است بر اینکه گریه، عملی نیکو و پذیرفته‌شده است و کسانی که آن را بدعت می‌دانند، از مبانی دینی بی‌اطلاع‌اند.

وی در پایان تأکید کرد: گریه و عزاداری، نشانه دل زنده، ایمان واقعی و پیروی از سنت پیامبران است، نه امری قابل نکوهش یا بدعت‌آمیز.