خانم نجیبه کرمی مدیر موسسه آموزش عالی ریحانة الرسول ساوه در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک، اظهار داشت: ولادت پیامبر اکرم (ص) در ماه ربیع الاول، نقطه عطفی در تاریخ بشریت است، اگرچه در تاریخ دقیق آن میان شیعه (هفدهم ربیع الاول) و اهل تسنن (دوازدهم ربیع الاول) اختلاف نظر وجود دارد، اما همه بر این موضوع که ایشان در فصل بهار و ماه ربیع به دنیا آمدند، اتفاق نظر دارند.
وی گفت: پدر بزرگوار ایشان، عبدالله، جوانی خوشچهره، رشید و مؤدب بود که در مکه زبانزد خاص و عام و مادرشان آمنه، دختر وهب، از خویشاوندان نزدیک، همسر عبدالله بود.
کرمی تصریح کرد: تنها چهل روز پس از ازدواج، عبدالله برای تجارت عازم شام و سوریه شد و در بازگشت، پیش از دیدار با همسر باردارش، در مدینه دار فانی را وداع گفت و اینگونه بود که پیامبر اکرم (ص) یتیم به دنیا آمدند.
وی اضافه کرد: طبق سنت آن زمان اعراب، پیامبر اکرم (ص) به زنی از قبیله بنیسعد به نام حلیمه سپرده شدند. حلیمه و شوهرش همواره از برکاتی که با ورود این کودک به خانهشان سرازیر شد، سخن میگفتند، حضرت محمد (ص) تا چهار سالگی نزد دایه خود ماندند.
مدیر موسسه آموزش عالی ریحانة الرسول ساوه بیان کرد: پس از بازگشت نزد مادر، آمنه تصمیم گرفت به مدینه سفر کنند و این کودک را نیز همراه خود برد. اما تقدیر الهی چنین رقم زد که در میانه راه، در محلی به نام “ابواء”، آمنه مریض شده و دار فانی را وداع گفت، بدین ترتیب پیامبر در سنین کودکی مادر خود را نیز از دست دادند و مسئولیت ایشان به پدربزرگشان، جناب عبدالمطلب، سپرده شد. عبدالمطلب که شیفته نوه خود بود، تمام زندگیاش را وقف تربیت و نگهداری از ایشان کرد و در بستر بیماری، پیامبر را به فرزند بزرگترش، ابوطالب، سپرد.
کرمی یادآور شد: گسترش بینظیر و سریع اسلام از جزیرةالعرب به سراسر جهان، یکی از مهمترین مسائل تاریخی است.
وی اذعان کرد: اسلام که در ابتدا در سرزمینی کوچک ظهور کرد، امروز در آسیا، آفریقا، اروپا، آمریکا و میان نژادهای مختلف جهان پیروان بسیاری دارد، سرعت پیشروی این دین، همواره مورد شگفتی پژوهشگران بوده است.
کرمی گفت: لامارتین، شاعر فرانسوی، میگوید که اگر سه عامل کلیدی را در نظر بگیریم، هیچکس به پایه پیامبر اسلام نمیرسد، فقدان امکانات مادی، سرعت پیشرفت (عامل زمان) و بزرگی هدف.
وی با اشاره به اینکه پیامبر (ص) در حالی دعوت خود را آغاز کردند که هیچ قدرت و نیروی مادی در اختیار نداشتند، ابراز کرد: حتی نزدیکترین افراد خانوادهشان با ایشان دشمنی میکردند و تنها آغازگر بودند و تنها همسرشان و کودکانی که در خانه بودند (مانند امام علی (ع)) به ایشان ایمان آوردند.
کرمی تصریح کرد: گسترش اسلام در مدتی کوتاه، نشاندهنده قدرت پیام و رهبری پیامبر (ص) بود.
وی بیان کرد: هدف اسلام، تنها محدود به یک منطقه یا قبیله نبود، بلکه سعادت تمام بشریت را نشانه رفته بود.
کرمی به دو عامل اصلی در پیشرفت چشمگیر اسلام که نقش اساسی داشت اشاره کرد و ادامه داد: خلق و خو، رفتار و شیوه دعوت پیامبر اکرم (ص) و نوع رهبری و مدیریت رسول اکرم (ص)، دو عامل اصلی در پیشرفت چشمگیر اسلام بود.
وی خاطرنشان کرد: سیره عملی و اخلاق حسنه پیامبراکرم(ص)، خود بزرگترین عامل جذب دلها بود و با توجه به اینکه ایشان فردی نرمخو، مهربان و فوقالعاده با گذشت بودند لذا این ویژگیها در رهبری جامعه بسیار مؤثر بود.
کرمی ویژگیهای منحصر به فرد پیامبر پیش از بعثت را برشمرد و اظهار کرد: ایشان هرگز به مکتب نرفتند و درس نخواندند که خود نشانه الهی بودن دانش ایشان بود، هرگز بتی را سجده نکردند و از این کار بیزاری میجستند، پیش از رسالت، به صداقت، عقل و وفاداری معروف و مشهور بودند و لقب “محمد امین” (محمد امانتدار) را از مردم مکه دریافت کرده بودند، پیامبر (ص) بعدها در دوران رسالت خود فرمودند که از کودکی در کارهای بیهوده زمان خود شرکت نمیکردند و گاهی احساس میکردند که گویی نیرویی غیبی ایشان را تأیید میکند.
انتهای پیام. /
نظر شما