امام(ع) کسی است که دل‌ها را نور هدایت می‌بخشد

به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم علامه حسن زاده آملی در یکی از سخنرانی های خود به موضوع «امامت؛ محور هدایت» اشاره کرده‌اند که تقدیم شما فرهیختگان می شود.

این‌که شیعهٔ دوازده‌امامی می‌گوید «امام»؛

این‌که پیامبر فرمود «امام»؛

این‌که قرآن، فرمود «امام»؛

این‌که بزرگان ما فرموده‌اند «امام»؛

و این‌که پیامبر و اهل‌بیت پیامبر فرموده‌اند «امام»، نشان می‌دهد که امامت اصلی اصیل و موضوعی بسیار مهم است.

همان‌گونه که خورشید در آسمان جسمانی و ظاهری، در بلندی قرار دارد و به پیکرهٔ اجسام نور می‌بخشد.

امام نیز کسی است که به جان‌ها و ارواح نور می‌دهد و دل‌ها را به سوی «اللّه نور السماوات و الارض» می‌کشاند.

امام از همهٔ گناهان و از هر آنچه که طبیعت انسانی از آن بیزار است، معصوم است.

سخن، سخنی بسیار مهم و موضوعی سنگین است.

کسی که از امامت روی برگردانَد،

کسی که از امام اعراض کند،

و کسی که در مسیر تکامل انسانی ـ که همان صراط مستقیم است و جز راه پیامبر و اهل‌بیت و حقیقت قرآن نیست ـ کنار رود، به‌مثابهٔ فردی است که از هدایت بازمانده است.

همچون جمعیتی یا سربازانی که فرمانده و امیر ندارند؛ از هر سو پراکنده و دچار آشفتگی و اضطراب می‌شوند و در نهایت دشمن بر آنان مسلط می‌گردد.

برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید