به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام و المسلمین احمد غلامعلی شامگاه سه شنبه در چهارمین روز از وبینار نکوداشت جایگاه و مقام علمی استاد علامه آیت الله مصباح یزدی اظهار داشت: ۶ کتاب از مجموع ۱۵۲ کتاب ایشان به شرح دعا اختصاص یافته است.
وی افزود: کتاب های بدرودِ بهار (شرح دعای امام سجاد علیه‌السلام در وداع با ماه مبارک رمضان)، دعای مکارم الاخلاق، صهبای حضور، شکوه نجوا، مناجات المنیر، سجاده های سلوک و بردرگاه دوست از جمله مهمترین شرح های دعاهای آیت الله مصباح یزدی است که از ایشان به یادگار مانده است.
این محقق حوزوی، با بیان اینکه مهمترین برجستگی های شرح دعای علامه نگرش نظام مند به متن دعا بود گفت: ایشان نگاه منظومه ای و نظام مند به دعاها داشتند برعکس آنچیزی که امروز می بینیم که بعضی از افراد یک بخشی از متن را برجسته می کنند و کل متن را بر اساس آن بخش استنباط می کنند.
وی ادامه داد: دومین برجستگی ایشان در شرح های دعا، ساده سازی معارف بلند دعا است آیت الله مصباح در شرح دعاها از ابزار هنر استفاده می کند و سخن استوار را با بیانی ساده مطرح می کند.
حجت الاسلام والمسلمین غلامعلی خاطر نشان کرد: آیت الله جوادی آملی بیان می کردند که آیت الله شهید مطهری می توانست سخنان را ساده بیان کند در این زمینه نیز آیت الله مصباح یزدی دعاها را ساده بیان می کرد.
وی با اشاره به تفهیم کاربردی دعاها گفت: علامه دعاها را کاربردی توضیح می دادند تا همه افراد بتوانند این دعا را در زندگی به کار گیرند.
معاون آموزش و پژوهش دانشگاه قرآن و حدیث ابراز داشت: رفع شبهات، شرح عقلی و نقلی، توجه به ادعیه ماثور از دیگر ویژگی های تفسیر دعاهای آیت الله مرحوم مصباح یزدی بود.
وی علت روی گردانی از دعا را از دیدگاه علامه بیان کرد و گفت: ایشان معتقد بودند که این دوری به خاطر ضعف از ایمان و کژ فهمی است.
استاد حوزه، اضافه کرد: آیت الله مصباح یزدی تاکید کردن که کار خوب توصیه الهی است از این رو اگر از دیدگاه علامه به مباحث دعا توجه می کردیم اکنون آراسته به صفات اخلاقی می شدیم.
به گفته وی، نگاه علمی به متن دعا، استفاده از روش های مختلف اخلاقی و اصطلاح شناسی از متن دعا باعث برجستگی آثار آیت الله مصباح یزدی شده است.
۳۱۳/۶۱
