به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»در یزد، حجت الاسلام کمال خواجه پور در نشست علمی با عنوان «ماهیت کلام الهی از دیدگاه متکلمین و مفسرین» که پیش از ظهر امروز به همت مدرسه علمیه عالی تخصصی امام حسین علیه السلام یزد برگزار شد، اظهار داشت: در تاریخ اسلام، خصوصا عصر مأمون عباسی، بحث و جدال درباره حدوث و قِدَم کلام الهی اوج گرفت و از مرحله یک بحث کلامی صرف بیرون رفته و رنگ سیاسی به خود گرفت.
وی افزود: موضع گیری ائمه اهل بیت علیهم‌السّلام در این باره بسیار عبرت آمیز است و آنان از یک سو، ورود در یک نزاع که شکل سیاسی به خود گرفته و منشأ خصومت و تفرقه میان امت اسلامی گردیده بود، روا نمی‌دانستند و پیروان خود را از آن برحذر می‌داشتند، با این حال، به گونه‌ای ظریف دیدگاه خود را درباره حدوث قرآن و کلام الهی بیان می‌کردند.
استاد حوزه، به مواردی از ادله روایی در ماهیت کلام الهی اشاره کرد و گفت: مثلا امام رضاعلیه‌السّلام در پاسخ به «ریان بن صلت»در این خصوص فرمود «قرآن کلام الهی است، از آن تجاوز نکنید، و از غیر آن هدایت نجویید که گمراه خواهید شد» .
خواجه پور ادامه داد:محمد بن عیسی بن عبید روایت کرده است که امام جواد علیه‌السّلام در نامه‌ای که به بعضی از شیعیان بغداد درباره حدوث قرآن چنین نوشت:«جز خداوند کسی خالق نیست، غیر خدا هر چه هست مخلوق است و قرآن کلام خداوند است از پیش خود نامی نامناسب بر آن مگذار که از گمراهان خواهی بود.» امام جواد علیه‌السّلام در این نامه به گونه‌ای ظریف حدوث قرآن را صحیح دانسته، و در عین حال از نامیدن آن به نام هایی که در آن زمان رایج بود، (قدیم و مخلوق) نهی کرده است.
وی اظهار داشت: کلام خداوند چه کلام لفظی باشد یا کلام فعلی، حادث است، تنها در صورتی که بتوان کلام یا تکلم را به گونه‌ای در ذات الهی تصور کرد که به کلام لفظی و فعلی باز نگردد، آن کلام قدیم خواهد بود.
استاد حوزه افزود: اما با توجه به این که کاربرد رایج کلام، همان کلام لفظی است، و هرگاه کلام بدون قرینه به کار رود همین معنا مقصود است، نمی‌توان آن را قدیم دانست؛ با این حال از آنجا که واژه مخلوق گاهی به معنی سخن ساختگی به کار می‌رود، برخی از بزرگان دین از اطلاق لفظ مخلوق بر قرآن نهی کرده‌اند.
انتهای پیام/۳۱۳/۴۷
