خانم زهرا شیرایی، معاون فرهنگی مدرسه علمیه فاطمة الزهرا (س) اراک در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک، اظهار داشت: اگرچه از نظر کلامی و نقلی همه ائمه کل نور واحد هستند و در آنچه مربوط به امامت می شوند تفاوتی بین ذات معصومین (علیهم السلام) نیست، اما برخی خصلت ها و ویژگی ها منحصرا در امامی تبلور دارد که در امام بعد و قبل نیست.
وی گفت: اگرچه مقام عصمت، امامت، علم الهی و... در همه ائمه وجود دارد اما چند ویژگی منحصر امام باقر(ع) است، نخست اینکه ایشان تنها امامی هستند که علوی من علویین و هاشمی من هاشمین هستند. یعنی از طرف مادر و پدر جزو نوادگان رسول الله هستند.
شیرایی افزود: دومین ویژگی امام باقر(ع) این است که ایشان تنها امامی هستند که حضرت رسول الله(ص) به جابرابن عبدالله انصاری فرمودند: سلام مرا به ایشان برسان و جابر هم همین امر را اطاعت نمود و عمر طولانی کرد تا امام محمد باقر(ع) را دید و سلام رسان حضرت رسول الله بودند.
معاون فرهنگی مدرسه علمیه فاطمة الزهرا (س) اراک تصریح کرد: سومین خصلت این است که لقب باقر(ع) از طرف حضرت رسول الله(ص) به ایشان داده شده است.
وی در ادامه بیان کرد: از دیگر ویژگی های آن امام همام که در سایر ائمه هم وجود دارد سلوک فردی و اجتماعی ایشان بوده است یعنی در بعد فردی انسانی مرتب و خوش پوش بوده و همیشه مسواک می زدند و سر و صورت خود را اصلاح می کردند و این سلوک فردی در کنار سلوک عبادی (زهد و پارسایی ـ عبادت و شب زنده داری) ایشان را متمایز از سایرین کرده بود.
شیرایی اضافه کرد: در سلوک اجتماعی هم مانند پدران خود از نیازمندان دستگیری می کردند، علی رغم مقام و منزلت علمی و جایگاه ویژه، ایشان همواره در متن جامعه و درکنار مردم بودند.
وی اظهار داشت: از دیگر ویژگی های امام باقر(ع) این است که ایشان در سن ۴ سالگی شاهد واقعه کربلا بودند.
شیرایی در ادامه گفت: اما ویژگی بارز ایشان علم اجتهاد ایشان بود به گونه ای که با توجه به اختلاف و افول ایجاد شده به جهت انتقال حکومت از امویان به عباسیان از فرصت استفاده کرده و احادیث ائمه پیشین و رسول الله که تا مدت ها حکومت مانع بیان آن می شد را نقل و توسط شاگردان و یاران خود گسترش داده و قواعد علم اجتهاد را پایه ریزی کردند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: امام (ع) با تشکیل جلسات منظره و گفتگو و بسط علم کلام از شبهات و جریان های انحرافی پیشگیری کردند؛ لذا در زمان امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی در کتب فقهی و حدیثی بر جای مانده است و شاگردان بسیار زیادی در زمان این دو ائمه بزرگوار تربیت شده اند که خود تربیت کنندگان شاگردان دیگر بوده اند.
نظر شما