به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت الله میرزاجواد آقا تهرانی (ره) در یکی از خاطرات خود می گوید:
در دوران تحصیل در حوزه علمیه قم، گاهی بعضی از دوستان حاج آقا روح الله [امام خمینی] به ایشان اصرار میورزیدند که یک روز تعطیلی برای گردش به خارج از شهر بروند که استراحتی بنمایند.
ولی آقا قبول نمینمودند، و گاهی که اصرار به حّد بالایی میرسید، با دو شرط قبول مینمودند که بیایند:
۱. هر کجا وقت نماز رسید، ولو در جای نامناسب، نماز را اول وقت بخوانند.
۲. از احدی سخنی که بوی غیبت از آن استشمام شود، شنیده نشود.
منبع: نماز خوبان، داستان ۳۴
نظر شما