به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین علیاکبر مظاهری از مشاوران خانواده در کانال شخصی خود نوشت:
ما به مشاوره بهای بزرگی میدهیم.
نظر من بر این است که مشاور و مشاوره، همسنگ پزشک و پزشکی است، حتی بالاتر.
پیشاز توضیح، این واقعهٔ اتفاقیه امروزمان را ببینیم:
حراج طلاق!
خانم خردمندی به مشاور آمد، مؤدب و فرهیخته. با همسرش مسائلی داشتند، برایم بیان کرد؛ با انصاف و بهدرستی.
گفت که قبلاً نزد مشاوری رفته و او نسخهٔ طلاق برایشان نوشته است.
از شیوههای مشاورهای بنده یکی این است که: اگر مراجعام قبلاً به مشاوره رفته باشد، نظر آن مشاور و راهکارهایش را کاملاً جویا میشوم و بخش درشتی از فرایند مشاورهمان را مصروف کاوش مشاورهٔ پیشین او میکنیم.
از ایشان خواستم آن مشاورهٔ پیشین را کاملاً شرح دهد.
او گفت: «آن مشاور، خانم بود. پساز آنکه مسائلم با شوهرم را شرح دادم، پرسوجوهایی کرد و درنهایت بهعنوان راهکار اصلی گفت: کارِ پردرآمدی پیدا کن، سر کار برو، پولدار شو تا به خودکفایی برسی و دستت در جیب خودت باشد و به شوهرت احتیاج مالی نداشته باشی؛ آنوقت طلاق بگیر! گفتم: همین؟ گفت: بله، خودت را نجات بده!
گفتم: دارید دربارهٔ آیندهٔ یک زندگی چهارنفره حکم میدهید؛ ما دو فرزند هم داریم.
خانم مشاور گفت: مهم خودت هستی؛ تا جوانی خودت را دریاب، نباید فدائی آن سهنفر شوی.
گیج و مبهوت از دفترش بیرون آمدم. حالا شما میگویید چهکار کنم؟»
زندگیشان را که بررسی کردم، هیچ جایی برای طلاق نبود.
یازده راهکار به او دادم، تا عمل کند و نتیجه را به من بگوید؛ که یکی از آن راهکارها، همراهکردن شوهرش در مشاوره بود.
او پذیرفت و از اضطرابی هولناک فرود آمد.
مشاورهمان ادامه دارد.
این زندگی هرگز به طلاق نمیرسد. اصلاح میشود. به امید خدا.
گِلِهای همکارانه
ما از این خانم مشاور گِلهمندیم.
چرا عجله؟ چرا پیشاز بررسی همهجانبه و مشورت با همکاران دیگر، تیغ را بر شاهرگ زندگی مردمان میگذارید!؟
اگر بیماری که از سردرد عصبی مینالد را نزد پزشکی ببریم و آن پزشک فوراً دستور تجهیز اتاق عمل را بدهد و کاسهٔ سر آن بیمار را بردارد، در دل، از او گله نمیکنیم که چرا واکاوی بیشتری نکردید؟ چرا با همکارانِ دیگرتان مشورت نکردید؟
نظر شما