خبرگزاری حوزه – در قرآن کریم، سورهٔ پنجاهوهفتم با عنوان «حدید» نامگذاری شده است و آیهای در آن آمده که همواره مایهٔ تدبر و اندیشه بوده است: «و نازل کردیم آهن را که در آن نیرویی شدید و منافعی برای مردم است» (قرآن۲۵:۵۷).
آهن، عنصری بنیادین برای زندگی و تمدن بشری، در جدول تناوبی عدد اتمی ۲۶ دارد؛ جدولی که قرنها پس از نزول قرآن تدوین شد. در میان ایزوتوپهای پایدار طبیعی آن، ایزوتوپ ^57Fe برجسته است که بار دیگر به شمارهٔ سوره اشاره دارد.
شگفت آنکه اگر سورهها را از آغاز تا پایان و بالعکس بشماریم، سورهٔ حدید دقیقاً در جایگاه میانی، یعنی پنجاهوهفتمین سوره از یکصد و چهارده سورهٔ قرآن قرار دارد. افزون بر این، بر پایهٔ نظام ابجد، واژهٔ «حدید» برابر با ۲۶ و «الحدید» برابر با ۵۷ است.
این همخوانیهای شگفتانگیز میان دانش بشری و ساختار قرآن کریم، از سوی کارشناسان به عنوان نشانههایی برای تأمل و تدبر یاد شدهاند. بیتردید این موارد را نباید «اثبات علمی» به معنای رایج دانست؛ اما هماهنگیهای شگفتآوری هستند که شناخت ماهیت الهی کتاب آسمانی اسلام را ژرفتر میسازند و انسان را به اندیشه در معانی بلند و عمیق آن فرامیخوانند.
مصطفی میلانی امین
نظر شما