سه‌شنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۴ - ۰۷:۴۵
نتیجه مسیرهای غلط و تکرار خطاها

حوزه/ آیه «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَیٰ شَاکِلَتِهِ» تأکید می‌کند که شاکله انسان، ساختار درونی اوست که بر اثر اعمال شکل می‌گیرد. هر رفتار نیک یا بد، شخصیت و تصمیم‌های بعدی را می‌سازد. مسیر رشد نتیجه مداومت در اعمال است، اما در نهایت، خداوند بهترین داور هدایت است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت الله عزیزالله خوشوقت از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق به پرسش و پاسخی پیرامون «اعمالی که شاکله درونی‌ انسان را می‌سازند» پرداختند که متن آن بدین شرح است:

درباره آیه شریفه:

«قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَیٰ شَاکِلَتِهِ فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَیٰ سَبِیلًا»

سؤال مطرح شده است که منظور از «شاکله» چیست؟

در این آیه، «شاکله» به همان شکل و ساختار درونی انسان اشاره دارد که بر اثر اعمال و رفتارهای او شکل می‌گیرد.

هر کار و عملی که انسان انجام می‌دهد، چه نیک و چه بد، بر شخصیت و شاکله او اثر می‌گذارد و انسان را می‌سازد.

به عبارت دیگر، رفتارها و اعمال ما، ما را می‌سازند و به مرور زمان، شکل درونی ما را مشخص می‌کنند.

اگر فردی کارهای نیک انجام دهد، این اعمال مثبت موجب شکل‌گیری شاکله‌ای نیکو در او می‌شوند و به تبع آن، رفتارها و اعمال بعدی او نیز از همین شاکله خوب نشأت می‌گیرند.

و بالعکس، اگر انسان کارهای ناپسند و بد انجام دهد، شاکله او تحت تأثیر این اعمال شکل بدی می‌گیرد و کارهای بعدی او نیز از همان شاکله بد سرچشمه می‌گیرد.

بنابراین، تمام کارهای ما، چه نیک و چه بد، بازتاب شاکله‌ای است که در اثر تکرار اعمال و رفتارهای گذشته خود در زندگی ساخته‌ایم.

این آیه به ما یادآوری می‌کند که مسیر رشد و شکل‌گیری انسان نه به صورت آنی، بلکه نتیجه مداومت در اعمال و رفتارهاست و هر فرد در چارچوب شاکله‌ای که ساخته، عمل می‌کند؛ اما در نهایت، خداوند بهتر می‌داند چه کسی در راه درست‌تر و هدایت‌یافته‌تر است.

برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha