به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت پور در برنامه فصل همدلی که از لایو معاونت فرهنگی حوزه های علمیه خواهران پخش شد، به ارتقاء جایگاه زن در قرآن اشاره کرد و اظهار داشت: در زمان جاهلیت، زنان ارزش چندانی جز در موارد  بسیار استثنائی که از خانواده های سرشناس بودند، نداشتند و زنده به گور شده و حتی به ارث برده می‌شدند.

وی افزود: زنان در دوران جاهلیت به عنوان موجودات پست بودند و وبال جان زندگی اجتماعی قلمداد می شدند و بر این اساس ارزش اجتماعی نداشتند و در تصمیمات اصلی نیز به هیچ وجه دخالتی داده نمی شدند؛ در چنین اجتماعی بود که قرآن نازل شد، پیامبر عزیز ما ظهور کرد و خدای متعال اراده‌اش را از طریق پیغمبر اسلام و از طریق قرآن ظهور داد و جایگاه اصلی زنان را معرفی فرمود.

این مفسر قرآن کریم با بیان این که در محضر قرآنی هستیم که ۱۱۴ سوره دارد و در این سوره ها یک اتفاق حکیمانه و دوراندیشانه ای اتفاق افتاده است، ادامه داد:  در ضمن این ۱۱۴ سوره که از مکه شروع می‌شود و تا پایان حیات مبارک پیغمبر در مدینه به اتمام می‌رسد، آرام آرام جایگاه زن در بین مردم، از نظر بینشی، رفتاری و جایگاه اجتماعی و مشارکت اجتماعی بالا می رود.

وی با اشاره به آیه معروف آیة الکرسی «الله لا اله الا هو الحی القیوم» که خدای متعال را زنده ای که برپا کننده است معرفی می کند، بیان داشت: یکی از اسمای خداوند، قیوم بودن است؛ خداوند متعال همه امور عالم را برپا می‌کند و بشر یکی از پدیده هایی است که چه در زندگی فردی و چه در زندگی اجتماعی، باید بر پا شده و شخصیتش قوام لازم را پیدا کند و قرآن نازل شده است تا این قوام را به زندگی بشر برگرداند.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور خاطرنشان کرد: وقتی در زندگی اجتماعی زن جایگاه مناسب را ندارد، خداوند قیوم است که زندگی زنان را، جایگاه زنان را، ارتقاء دهد، چنان که مردان وظیفه دارند زندگی زنان را برپا کنند «الرجال قوّامون علی النساء» یعنی وظیفه دارند تا برپا کنند زندگی زنان را، اسباب آرامشان را فراهم کنند، اسباب زندگی با نشاط‌شان را فراهم کنند و به قدر توانشان برای رفع حوائج زنان فکر کنند.

وی با بیان این که حضرت باری تعالی در رابطه با کل پدیده های هستی و از جمله زنان اقداماتی را انجام داده است، تا این پدیده ارزشمند، یعنی زن که جایگاه مناسب خود را پیدا نکرده بود، به تدریج برپا شود، گفت: خداوند متعال وقتی بنا دارد برپا کند، یعنی براساس عدالت و حکمت است، یعنی هر پدیده ای را از جمله زن را وقتی می خواهد رشد دهد، افراط و تفریط در آن نیست و دقیقا براساس ظرفیت و توانایی ها و قابلیتش رشد می‌دهد.