به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، از آنجا که خانواده به عنوان اولین نظام اجتماعی بشریّت از اهمیّت و جایگاه مهمی برخوردار است، کتاب «فرهنگ خانواده» نوشته حجت الاسلام علی اکبر مظاهری با بررسی همه جانبۀ مسائل خانواده به تبیین بایدها و نبایدهای زندگی خانوادگی می پردازد؛ در شماره های مختلف بخشی از متن این کتاب با هدف ارتقای دانش مخاطبین در مدیریت هرچه بهتر خانواده ها منتشر می شود:

چارۀ کار

اکنون چه باید کرد؟ اگر دانستیم آفت‌های خانوادگی، جزو ذات بشر و خانواده نیست و آفریدگار حکیم، آدمیان را آفت‌زده نیافریده است و سرنوشت حتمی خانواده، آشوب‌زدگی نیست؛ بلکه بر عکس، خداوند در آفرینش ما و در نظام زوجیت انسان، سکینت و مودّت و رحمت را نهاده است و جان ما را به این گوهرهای ارجمند آمیخته است، حکم عقل آن است که به اصل خویش بازگردیم. اکنون که دانستیم از اصل خویش، دور افتاده‌ایم، عقل سلیم می‌گوید به فطرت خویش مراجعت کنیم. آیا ممکن است؟ آری که ممکن است. آیا آسان است؟ نه چندان، امّا خیلی هم دشوار نیست. جان مایه‌اش را داریم، باید راهکارهایش را بیابیم. چگونه؟ از اندیشه و ذهن آغاز کنیم و به فرهنگ فردی و خانوادگی برسیم.

لایروبی ذهن و پالایش فرهنگ

کشاورزی دانا را در نظر آورید. او برای بهره‌بری بهتر از کشتزار خود، نخست و پیش از بذرافشانی، کشتزار را مهیّا می‌کند؛ ناهمواری‌های زمین را هموار می‌کند. لجن‌ها و آهک‌ها و سنگ‌ها را بیرون می‌برد. علف‌های هرز و مزاحم را می‌زداید. اگر به تنهایی از عهدۀ آماده‌سازی زمین بر نیاید، کسانی دانا و توانا را به یاری می‌طلبد. از تجربه‌ها و دانش‌های دیگران بهره می‌گیرد.

آن‌گاه که کشتزار آماده شد، بذر سالم را بر می‌گزیند. با امید به رحمت الهی، بذر می‌افشاند. سپس با بهره‌گیری از کارآمدترین شیوۀ آبیاری، کشتزار را آبیاری می‌کند. سپس نوبت به مراقبت از کشتزار می‌رسد. کشاورز دانا این مرحلۀ حوصله بر را نیز صبورانه می‌گذراند: بررسی مستمر، مراقبت دائم، پیشگیری از ورود آفت‌های احتمالی، آبیاری به اندازه، تغذیۀ کمکی مورد نیاز، از وظایف این مرحله است.

تا آن که بذرها جوانه زنند و سر بر آورند و اندک اندک، سرسبزی کنند و خرّمی زایند. این سیر تکاملی، استمرار می‌یابد تا کار به مرحلۀ کمال برسد و کاشته‌ها ثمر دهند و کوشش‌های چند ماهۀ برزیگر دانا و توانا، به نتیجه رسد و محصول‌های رسیده، جان کشاورز را شاداب کنند.

ما که می‌دانیم قلمرو اندیشه و ذهنمان و سرزمین دلمان و پندارها و باورهامان و پیشینۀ فرهنگ و عادات و آدابمان، آفت‌خورده و بیمار است، نخست باید این آلودگی‌ها را پالایش کنیم و آن‌گاه به آرایش جانمان بپردازیم. اندیشه ها و عقیده‌هامان را در قلمرو زندگی خانوادگی، با دقت بکاویم و بی طرفانه و بی غرضانه و انصاف مندانه، به ریشه‌یابی و موشکافی و بازشناسی پردازیم کژی‌ها را بشناسیم و راست کنیم چرکی‌ها را بجوییم و بشوییم.

اکنون که از سویی به حکیمانه بودن خلقت حیات زوجیت، یقین داریم و از سویی دیگر به وضوح می‌بینیم که نظام خانواده، در بسیاری از امور، ناراست است، باید به اصلاح فرهنگ خانواده‌ها بپردازیم و حتّی هرجا که ضرورت بود، «فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم».

در این طرح اصلاحی و این سقف شکافتن و طرح نو درانداختن، باید از همۀ عوامل کارآمد، بهره گیریم. هرچیز که بتواند ما را در شناختن ناراستی‌ها و راست کردن کژی‌ها کمک کند، مبارک است و باید از آن بهره جست.

مطالعه، مشاوره، تفکّر، و آموزش، از عواملی‌اند که در این مسیر، به کارمان می‌آیند و ما را در رسیدن به هدف، یاری می کنند.

کتاب (فرهنگ خانواده) می کوشد که در این اصلاح، سهمی داشته باشد و می‌تواند در این راه، راهگشای همسران و دیگر اعضای خانواده باشد إن شاء الله.