به گزارش خبرگزاری حوزه، ابوذر یاسری در برنامه شبکه پنج سیما با اشاره به سابقه استقلال در ایران و قراردادهای ننگین در ۲۰۰ سال گذشته، گفت: ایران در دو سده‌ای که پشت سر گذاشته است تحت حملات شدید جریان استعمار قرار می‌گیرد و به دلیل ضعف داخلی، گام‌به‌گام و قطعه به قطعه خاک از دست می‌دهد؛ به لحاظ تمامیت ارضی، اقتصادی و مسائل سیاسی دچار ضعف می‌شویم. ازنظر آماری از سال ۱۲۰۶ که انتهای جنگ‌های ایران و روسیه است در ۲ قرارداد گلستان و ترکمانچای ۲۶۳ هزار و ۷۰۰ کیلومترمربع خاک را از دست می‌دهیم.
وی با اشاره به دیگر موارد از دست‌رفته از خاک ایران، مطرح کرد: در دوره ناصرالدین‌شاه در ۱۲۳۶، ۱۲۴۹ و ۱۲۶۰ معاهده‌های پاریس، گلداسمیت و آخال را داریم. در این ۳ معاهده جمعاً ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار کیلومترمربع از دست می‌دهیم و ایران فعلی ما درواقع یک‌سوم از آن ایران بزرگی است که ما داشتیم. در ۱۲۸۶ معاهده سن‌پترزبورگ است که انگلیس و روسیه تصمیم می‌گیرند ایران را تقسیم کنند؛ از شمال تا اصفهان و یزد به روس‌ها رسیده و جنوب چسبیده به منطقه هند قدیم متعلق به انگلیسی‌ها می‌شود که درواقع تمامیت ارضی مجدداً تقسیم‌شده است.
یاسری با توجه به عملکرد سلسله پهلوی در وابستگی به استعمارگران، بیان کرد: از ۱۲۹۶ تا ۱۲۹۹ ایران تحت اشغال کامل انگلستان قرار می‌گیرد. از ۱۲۹۹ کودتایی به دستور چرچیل در ایران اتفاق می‌افتد به مدت حدود ۲۰ سال از ۱۲۹۹ تا ۱۳۲۰ در دوره رضا پهلوی است. در ۱۳۲۰ ایران مجدداً توسط قوای متفقین اشغال می‌شود که رضاخان را برداشته و محمدرضا پهلوی را جایگزین می‌کنند. در این وقایع مشخص می‌شود که مردم این کشور و دستگاه سیاسی آن هیچ اهمیتی ندارد. از ۱۳۲۰ کشور حتی بدون یک گلوله تسلیم متفقین می‌شود تا ۱۳۳۲ محمدرضا پهلوی بر سر کار است و به خاطر ملی شدن نفت فرار می‌کند و مجدداً با کودتای آیزنهاور و چرچیل برمی‌گردد و تا سال ۱۳۵۷ به مدت ۲۵ سال ایران تحت مدیریت آمریکایی‌ها قرار دارد.
وی با اشاره به نقش انقلاب در به دست آوردن استقلال، ابراز داشت: با بروز انقلاب اسلامی برای اولین بار ملت ایران در این جنگ ۲۰۰ ساله که استعمار به راه انداخته بود، غالب می‌شوند. در این سال‌ها به لحاظ لطمات و صدمات تحقیرآمیز، عزت ملی را ازدست‌داده بودیم. ملت ایران به لحاظ تمدنی، دارای سابقه عجیبی است و به‌جز این ۲۰۰ سال ملت ما همواره تمدن ساز بوده است.
یاسری درباره مشکلات اقتصادی زمان وابستگی ایران، گفت: از لحاظ اقتصادی در زمانی که وابسته بودیم در ۲ مقطع فشار عجیبی به کشور وارد شده بود و مقاطعی است که اشغال شده بودیم؛ ابتدا در جنگ جهانی اول و سپس در جنگ جهانی دوم یعنی در ابتدای روی کار آمدن رضاخان و در انتهای آن‌که درنهایت او را کنار می‌گذارد. در جنگ جهانی اول با اینکه راهبردمان در برابر بیگانه تسلیم بوده است اما دچار قحطی و بیماری شده و حدوداً مجموع ۹ تا ۱۰ میلیون و سالانه حدود ۳ میلیون نفر تلفات داشته‌ایم.
وی با اشاره به معنای قدرت حقیقی در جنگ‌ها، مطرح کرد: در جنگ‌ها بی‌طرف بوده و اعلام تسلیم کرده بودیم. کشوری که در روابط بین‌الملل مقابل هجوم را می‌گیرد و ایجاد امنیت می‌کند قدرتمند است وقتی قدرت نباشد این اتفاق رخ می‌دهد. ایران در موقعیتی قرار گرفته است که سرنوشت جنگ‌ها با آن رقم می‌خورد. به‌هرحال ایران اشغال می‌شود و در جنگ جهانی اول می‌توان گفت حدود سالانه ۳ میلیون و در جنگ جهانی دوم حدوداً سالانه ۲ میلیون نفر تلفات داشته است تا زمانی که رضاخان برکنار می‌شود.
این استاد دانشگاه با مقایسه میزان تلفات در زمان جنگ تحمیلی و زمان وابستگی و تسلیم، ابراز داشت: در جنگ تحمیلی که ما با رویکرد استقلال‌طلبانه و حالت فعال وارد جنگ شدیم حداکثر سالانه ۲۵ هزار نفر شهید داشتیم که بسیار ارزشمند هستند اما به لحاظ نفرات اگر تقسیم کنیم می‌بینیم که تلفات ما در زمان وابستگی و سازش ۱۲۰ برابر بیشتر از دوره مقاومت است.
وی با اشاره به وضعیت اقتصادی مردم در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۵۰، بیان کرد: در بخش اقتصادی خارج از مباحث قحطی‌ها، بیماری‌ها و کشتارها آمارهای جهانی نشان می‌دهد طبق گفته استاد تاریخ دانشگاه آمریکا در کتاب تاریخ ایران مدرن، ایران در دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۵۰ جز بدترین کشورهای جهان از لحاظ شکاف طبقاتی و وضعیت اقتصادی بوده است. گزارش‌های مختلفی از آلمانی‌ها وجود دارد که می‌گویند مناطق جنوبی تهران و در بیشتر خانه‌های تهران، مردم بین بوی تریاک، بوی فقر، بوی بیماری و فلاکت درهم‌تنیده‌اند. در دربار پهلوی نیز هویدا و علم در منابع خود نقل می‌کنند که ایران وضعیت بسیار ناگواری در آن دهه‌ها داشته است.
دبیر علمی انجمن بیانیه گام دوم با اشاره به دلایل ضعف اقتصادی در دوران حاضر، اظهار داشت: اگر ما در دوره حاضر نیز در مقاطعی و در دولت‌هایی دچار ضعف شدیم دقیقاً به خاطر تکرار نسخه‌های شبه وابستگی است. مردم باید بدانند که ما در همه دوره‌ها مثل هم نبودیم اما دوره‌هایی که دچار فشار شدیم به خاطر گونه‌هایی از تکرار همین نسخه‌ها است.
