نرجس شکرزاده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن تسلیت فرارسیدن سالروز شهادت مظلومانه حضرت باقرالعلوم(ع) با اشاره به شاخصه های شخصیتی، رفتاری و سیره علمی و عملی ایشان اظهار داشت: از حیث اخلاقی آن حضرت همچون سایر ائمه اطهار(ع) اُسوه کاملی بودند که چه در عرصه گفتار و چه مقام عمل بهترین الگو برای کسانی به شمار می رفتند که طالب سعادت و زندگی موفق در دنیا و آخرت بودند.
وی افزود: در کتب تاریخی بسیار اشاره شده که امام باقر(ع) بسیار مؤدب به آداب اسلامی بوده و همواره با حُسن خُلق و بزرگواری تمام با یاران و اطرافیان و حتی افراد غریبه رفتار می‌کردند و این نوع برخورد دقیقاً همانی است که ما از اجداد طاهرین ایشان به ویژه رسول الله(ص) شنیده ایم.
وی با بیان این که امام پنجم هم در سیرت و هم در صورت زیبا و ستوده بود، گفت: ایشان پیوسته لباس تمیز و نو می پوشید و در کمال وقار و شکوه حرکت می کرد. یک روز گویا یکی از یاران یا اطرافیان از ایشان می پرسد که جد شما امیرالمومنین علی(ع) لباس کهنه و کم ارزش می پوشید، پس چرا شما لباس فاخر و گران قیمت به تن کرده اید که حضرت در جواب فرمود: "مقتضای تقوای جدم و فرمانداری آن روز که محرومان و فقرا و تهیدستان زیاد بودند، چنان بود. من اگر آن لباس را بپوشم در این انقلاب افکار، نمی توانم تعظیم شعائر دین کنم".
این کارشناس فرهنگی و رسانه ای در ادامه با اشاره به این که یکی از اهداف و برنامه های اصلی آقا امام باقر(ع) در زمانه ی خویش، احیای سنت نبوی و علوی به ویژه در زمینه احیای مکارم اخلاقی بوده است، ابراز داشت: از دیگر ویژگی های برجسته حضرت این بود که با همه اصحاب و یاران مصافحه می کرد و دیگران را نیز به این کار تشویق کرده و می فرمود : "مصافحه کردن کدورتهای درونی را از بین می برد و گناهان دو طرف - همچون برگ درختان در فصل خزان - می ریزد. "ایشان همچنین در صدقات و بخشش و آداب اسلامی مانند دستگیری از نیازمندان و تشییع جنازه مؤمنین و عیادت از بیماران و رعایت ادب و آداب و سنن دینی، بسیار جدی بود و خودشان نیز دیگران را به این امور توصیه اکید می فرمودند.
وی در ادامه با بیان این که یکی از شاخصه های اخلاقی و رفتاری امام باقر(ع) متانت، صبر و سعه صدر بالای ایشان است، گفت: حتماً این ماجرا را شنیده اید که فردی حالا از روی جهل یا کینه‌ای که با امام داشته کلمه باقر را به بقر تغییر داده و به آن حضرت گفت: "انت بقر" که امام(ع) نیز بدون آن‌که از خود ناراحتی نشان بدهد، در کمال متانت و آرامش فرمود: "نه من بقر نیستم، من باقرم. " آن فرد گستاخانه گفت: "تو پسر زنی هستی که آشپز بود امام فرمود: شغلش این بود، عارو ننگی محسوب نمی شود. "بعد طرف باز هم جسارت کرد و گفت: "مادرت سیاه وبی شرم وبد زبان بود که امام فرمود: اگر این نسبت‌ها را که به مادرم می دهی راست است خدا او را بیامرزد و از گناهانش بگذرد و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستی. "گویا آن فرد غیرمسلمان بوده که با مشاهده این همه حلم و بزرگواری و اخلاق از سوی امام، انقلابی در وجودش ایجاد می شود و به اسلام ایمان می آورد.
شکرزاده بیان داشت: امروز که جامعه ما از برخی بداخلاقی ها و بی حوصلگی ها و تنش های کلامی و رفتاری رنج می برد، بهترین نسخه علاج این عارضه ناپسندِ اجتماعی و فرهنگی، تاسی به سیره و فرهنگ زندگی اهل بیت(ع) به ویژه امام باقر(ع) است.
وی افزود: متاسفانه ما گاهی در مقولات مختلف از اندیشه های غربی و شرقی استفاده می کنیم و حال آن که کامل ترین و جامع ترین اندیشه های متعالی را در مکتب اهل بیت(ع) در اختیار داریم ولی متاسفانه آن طور که باید و شاید از آن استفاده نمی کنیم.
وی همچنین با اشاره به اینکه یکی از توصیه های اکید و ماندگار امام باقر(ع) به همه ما تلاش برای خوب بودن و نیکوگفتاری با دیگران است، گفت: ایشان در حدیث شریفی می فرمایند:" بهترین چیزی را که دوست دارید درباره شما بگویند، درباره مردم بگویید. "حضرت همچنین در باب اخلاق گرایی و رفتار حسنه، پنج نکته کلیدی را مورد سفارش قرار می دهند: "اگر مورد ستم واقع شدی ستم مکن. اگر به تو خیانت کردند خیانت مکن. اگر تکذیبت کردند، خشمگین مشو. اگر مدحت کنند شاد مشو. اگر نکوهشت کنند بی تابی مکن. "
